Yeniden | bxb

12🏹

"Hayır Peter saçlarını sarı yapmalısın." Koltuğun üstünde dizlerimin üzerinde dururken Peter'a direktifler veriyordum. Tabiki de aptal hiç birini yapmamış Ken'i kendi isteği doğrultusunda giydirdiğinde sinirle elimdeki yastığı ona vurup telefonu düşürdüm. Peter'da bana dönmüştü.

"Anlamıyor musun mankafa sarı renk onu çirkin gösteriyor!" Kaşlarımı çatıp tekrar yastıkla vurduğumda beni koltuktan atmıştı. Sinirle düştüğüm yerden bacaklarına tekme attığımda bacaklarını koltuğa çekti. "Yalan söyleme Malia'da da aynısını yaptın!"
Gözlerini devirdi. "Hayır velet siz zevksiz olduğunuz için güzelleştirmeye çalıştığımı anlamadınız."

Utanmadan bizi suçladığında Malia babasına hırladı. Kendimi arkamdaki koltukta oturup Scottla sohbet eden Derek'in bacağına yaslayıp kafamı dizine koyarak  ona baktığımda o da bana bakıyordu. "Derek." diye sızlanmamla kaşlarını ne var dercesine kaldırdı. "BİR ŞEY SÖYLESENE AMCANA SABAHTAN BERİ BİZİMLE UĞRAŞIYOR!" Kaşlarını çattı. Bu bizi 5. Uyarışı olacaktı.

Derek boynunu kütletip beni hafifçe kaydırdı. Ayağa kalktığında kendi ayağımıza sıktığımı anladım. Ona aşağıdan bakmaya devam ederken "Üçünüzde telefonunuzu veriyorsunuz. Hemen!" Duraksadım. Ne demek telefonları veriyorsunuz! Gece sıkıntıdan patlardım. Herkes Derek'in ters tarafını bildiği için uslu uslu telefonunu çıkarıp verirken Eli'yle bakıştığımızda kendi telefonunu gösterip sırıtmıştı. Bende bıyık altı sırıtarak göz kırptım işte benim oğlum.

"Derek" ismini uzatarak söylemiştim "Ben vermesem hem oyun bozan amcandı."
Alnındaki damar belirginleştiğinde "Stiles.Hemen!" Dediğinde yutkunarak yavru köpek bakışlarımla verdiğimde umursamamış yerine oturmuştu. Scott baksa kıyamazdı ama. Önünden kalktığım sırada naptığımı anlamak için bana baktı bende artık kankam olan Peter'ın ve Malianın ortasına oturdum. Şimdi üçümüzde annesinden azar işiten çocuklar gibi sessiz sessiz etrafı izliyorduk.

"Hiç ejderha nefesi denediniz mi?" Sorumla beraber ikiside bana dönmüştü. Tekrar konuşmaya başladığımızda Malia "Hayır bir ara merak ediyordum ama tadı kötü denilince yemekten vazgeçtim. Ağzımın tadını bozamam."  "Ama zaten tadı için değil ejderha vibe verebilmek için insanlar onun yiyor." Bunu dememle Peter alayla gülmüştü. "Şov olsunlar diye yiyorlar. Sadece senin gibi aptallar ejderhaymış gibi hissettmek için oraya yemeye gider."

Yine tartışmaya başlayacakken "Stiles!" Derek'in sert sesiyle ve sinirlendiği belli olan ifadesiyle yanını işaret ettiğinde anlamayarak ona baktım. Ne alaka şimdi kaşını gözünü oynatıyordu. Yere falan baktığımda da bir şey göremeyip tekrar gözlerine döndüğümde bıkkın bir şekilde "Buraya gel." Demesiyle kalkıp yanına gittim. Kolumdan çekip yanına oturttu. Demek bu yüzden kaş göz yapıyordu. Biraz daha ona yaslandığımda kendini çekmemişti.

Herkes acıktığı için sofra kurulmuştu ve Lydia'da gelmişti herkes yemiş içeriye geçmişken ben,Lydia,Liam ve Eli hala masadaydık. "Stiles, şimdi düşünki ben bit tırtıl olmuşum beni bulup yinede sever miydin?" Eli'nin sorusuyla ona döndüm.
"Hayır büyük ihtimalle yanlışıkla üzerine basardım." Gözleri dolarak masadan kalktığında anlamayarak ona baktım tırtılsa nasıl bulacaktım ki.

Onun arkasından Liam'da tripli bir şekilde kalkıp "Benim yerime tercih ettiğin çocuğa bak." Diyerek gittiğinde Lydia'ya döndüm.
"Sadece ilk sorduğu soruya evet demeliydin." Dudaklarımı büzdüm nerden bilebilirdim ki alınacağını. "Ayrıca Liam eskisi gibi onunla konuşmadığını düşünüyor o yüzden o da sana tripli." "Kısa zamanda ikisiylede vakit geçirmem lazım." Dediğimde kafasıyla beni onayladı beraber masayı toplayıp odaya geçtik.

Bugün Lydia'yla konuşmam gerekiyordu ama konuyu nasıl açmam gerektiğine bir türlü karar veremiyordum. Konuşmak için yavaşça Lydia'ya yakınlaştığımda Derek'in bakışlarını üzerimde hissettim. "Lydia seninle konuşmam gerekiyor." dediğimde benimle beraber köşeye doğru geldi. Sakin bir şekilde tüm olanları anlattığımda ağlayarak bana sarılmış ve özür dilemişti. Tişörtümde göz yaşı izleri ve rimel olacaktı kahretsin.

Sorun olmadığını söyleyerek sırtını sıvazladığımda daha çok ağlamaya başlamasıyla onunda hayatının zor gittiğini anladım. Bu sürüdeki herkesin öyleydi. Kafamı kaldırdığımda Derek'in ters bakışlarla bizi izlediğini görmüştüm ama benim bakmamla kafasını çevirmişti. Lydia kendini toparladığında tekrar yanlarına gidip oturduk. Rahatlamıştım artık bilmeyen kimse yoktu.

Scottlar gitmiş herkes odasına çekilmişti. Eli'nin sürekli babasıyla yatması beni fazlalık gibi hissettiriyordu. Bir nevi çocuğun odasını işgal etmiştim ama belli ki bundan benden başka rahatsız olan yoktu. Scott'lar giderken bile Eli sürekli beni kontrol etmiş gitmediğimden emin olduktan sonra uyumuştu.

Eli tripli olduğu için telefonunu vermemişti bende sıkıntıdan gözlerimi kapayıp dışardaki sesleri dinlerken bir anda kapı açılıp göğsüme sertçe telefon fırlatıldığında gözlerimi açtım. Gelen tabiki Derek'ti. "Cezamız bitti mi?" dediğimde boynunu kütletmişti. "Hayır, Danni kim?" Kaşlarımı çattım Danni'yi ne alakaydı. "Onu nerden biliyorsun?" Kaşlarıyla telefonumu işaret ettiğinde baktım. Bana sormadan kendi numarasını kaydetmiş ve 3 kez arayıp beni ve o hissi özlediğini belirleten bir kaç mesaj yazmıştı.

E başka birisine gitsin tek ben mi vardım vhouse vampir eviydi zaten. Derek'e baktığımda cevap bekleyen gözlerle bana bakmaya devam ediyordu. "Vampir evinden beslendiğim biri." Bu sefer kaşlarını havaya kaldırdı. "Niye özlediğini yazmış ?" Tavırları sertti ve ben 15 yaşındayken babam tarafından basılmış gibi hissediyorum. "Beslendiğimiz insanlar uyuşturucu almış etkisinde oluyorlar. Kafaları güzel,keyifleri yerinde."

"Yani senden zevk alıyor." demesiyle kafamı yani der gibi salladım.
"Hayvanlarla beslenemiyor musun?"
"Beslenebiliyorum ama insan kanıyla beslenme şansım varken neden normal bir şekilde beslenmeyeyim ki beni daha güçlü hissettiriyor."
"Bundan sonra hayvanlarla besleniyorsun." Bir şey dememe izin vermeyerek telefonumu alıp çıktığında arkasından bakakalmıştım.

Vhouse'tan vazgeçmezdim.

Size oy veya yorum baskısı yapmak istemiyorum ama aynı zamanda gerçekten okuyor musunuz merakta ediyorum skxmsnxjd