Yeniden | bxb

23🏹

Selam özlemişsinizdir tabi okuyan kalmışsa -ay daha demin edebiyatçıya yakalanıyordum.- Sınavlarımın bitmesi şerefine bölüm attım size. Özlemişim bende sizi💖

Eve geldiğimizde Derek gözleriyle iyi olduğumdan emin olmak ister gibi beni süzdüğünde kavga edeceğimizi sandığını anladım. Gülümseyerek yanına gidip yavaşça ona sokulduğumda tek eli cebindeyken kolunu sıkıca bana sarıp kafama öpücük bıraktı.

Herkesi evden kovmaya başladığında sürü daha yeni Scottla arayı düzelttiğimiz için gitmemek için isyan etsede Derek eğer gitmezlerse hepsini tek tek camdan fırlatacağını söylediğinde hepsi gitmek zorunda kalmıştı. Eli,Liam ve Theo ile takılacağını söylemişken Peter zaten ortalıkta yoktu.

Başımın ağrısıyla yatağa uzandığımda Derek dolaba gidip Scoobyli pijamalarımı çıkarmıştı. Yanıma gelip kıyafetleri yanıma bıraktığında gözlerimi kapatmış uyuma moduna geçecekken dirseklerimden tutup kaldırdığında sinirle ona baktım. Umursamayıp pijamayı üzerime geçirmişti alt eşofmanıma elini attığında elini tuttum.

"Ben giyerim." Kaşlarını kaldırıp gözlerime baktığında bir anda altımdaki pantolonu çekti. "Kapa çeneni." Dediğinde susup bekledim. çıkarıp yandaki alt pijamayıda parmaklarını tenime sürerek giydirdi. Canım aşkım ya beni ayartmaya çalışıyor galiba. Öpmek için ona yükseldiğimde beni sıkı bir şekilde öptü geri çekildiğinde gidecek sandığımda bana sarılıp koklayarak boynumu öptü.

"Stiles ne yaparsan yap ama sakın beni bırakma çünkü sen gittiğin an ben sadece kendimi değil benimle kalan herkesi bitiririm." Söylediği şeylerle duraksadım yatakta yarı bir şekilde üzerime uzanmıştı ve hala bana sarılıydı. Söylediklerini anlamlandırmak istemedim neden onu bırakacağımı düşündüğünüde sorgulamak istemedim.

"Seni ilk gördüğüm zamandan beri hiç bırakmak istemedim ki belki kötü bir şey ama Lydia ile birlikteyken bile rüyamda seni görüyordum." Utanarak söylediğim şeyden sonra Derek erkeksi bir şekilde kıkırdamıştı. "Hmm çok kötü bir çocuksun Stiles ama itiraf etmeliyim ki bende o kadar kötü bir adamım."

Yatağa sırt üstü uzandığımda ona sokuldum. "Bu ne demek Derek Hale demek sizde beni rüyalarınızda görüyordunuz ha?" Kafamı kaldırarak sorduğumda  o da bana doğru eğilip dudaklarıma fısıldadı. "Evet ama benimkiler masum rüyalar değildi." Yutkundum. Bacaklarımın arası sızlar gibi olmuştu.

Tekrar konuşacakken izin vermeyip öpücük kondurdu. "Şimdi uyku vakti yemeğinde ilaç vardı." Saçlarıma parmaklarını dolayıp göğsüne bastırdığında "Çok kötü bir adamsınız bayım." Söylenerek uykuya daldım.

Üstümdeki tuhaf yorgunlukla gözlerimi açtım. Gözlerimi açıp nerede olduğumu anlamak için gözlerimi gezdirirken aldığım kokuyla babamın evinde olduğumu anlamam uzun sürmemişti ama babam nerdeydi.
Kalkıp odamı gezdiğimde  babamın bağırma sesiyle onun odasına hızla koştum.

İçeriye girdiğimde burda olmadığını görüp hız kesmeden evi aramaya başladığımda babamın bağırmaları acı çığlığa dönüşmüştü. Kalbim hızla çarpıyor atışını kulaklarımda duyarken her an panik atak geçirebileceğimin farkındaydım. Aşağı baktığımda her yer kandı ve babamın sesi artık gelmiyordu.

Ağlamaya başlayarak babama seslendim ama artık seside kendiside yoktu. Kendimi ormanlık alana doğru atacakken yerde parçalanmış babamı görmemle çığlık atarak ağlamaya başladım.

Derek  kollarını sertçe bana sarmış bir şekilde zapt etmeye çalışırken ben bağırmaya devam ediyordum. "Derek o önümdeydi." Sürekli sayıklarken Derek saçlarımı okşamaya başladı.
"Sakin ol bitanem bir şey yok bak ben burdayım." Daha sesli ağlamaya başladığımda seslerden korkan Peter ve Eli'de yanımıza  gelmişti.

Derek yüzümü kendine çevirmişti. "Sakin ol bebeğim hadi bak ben yanındayım seni koruyacağımı biliyorsun." O her konuştuğunda sakinleşen vücudumla bilincimin daha çok açıldığını fark ettim. "Ama ben onu koruyamadım keşke bende ölseydim." Fısıldayarak söylediklerimden sonra Derek'te konuşmamıştı kimden bahsettiğimi hepsi anlamıştı.

Eli gelip bana sarıldığında bir kolumu ona sardım. "Baba böyle söyleme lütfen sen ölseydin ben ve babam içinde büyük bir yıkım olurdu." Biliyordum ikisininde ortalığı dağıtacağını Eli benim çocuğum olmasa bile Derek'in bana olan sevgisinden mi bilmiyorum ama tip ve bazı karakter özellikleri bana benziyordu.

Eli sinirlendiğinde veya duygusallaştığında gerçekten babasına dönüşüyordu.
"Ayrıca veled sen ölseydin kime satacaktım."'Peter'ın söylediğiyle sırıtarak ona baktım. "Merak etme sen Stella olmayı hak etmediğin için ölmeyeceğim." Peter burnunu kırıştırarak "Beni hak etmiyorsunuz." Diyip odasına gitti.

Hepsi yavaş yavaş iyi olduğumdan emin olduğundan kendi odalarına gitmişti. Derek'i de zorla uyumaya ikna ettiğimde iyi olmadığımı biliyordum.
Derek'e not bırakarak gecenin bitimine doğru pencereden atlayıp babamın evine gittim.