Yeniden | bxb

10🏹

"Hey, hey sabah sabah ne bu neşe?" Sorumla beraber sinirle hepsi bana dönmüştü. "Kapa çeneni." diye tıslamıştı Malia. Umursamayarak Peter'a döndüğümde
"Vampirlere tuzak kurmayı düşünüyorlarmış bu aralar burada fazla olmuş birisini tutup konuşmayı deneyecekler." Kaşlarımı çattım. "Neden tuzak kuruyorsunuz normal bir şekilde konuşun."

Scott bana sertçe bakarak konuşmaya başladı.
"Pek arkadaş canlısı değiller geçen Liam'a da bulaşmışlar."
"Tehdit etmişler mi?" Benim için önemli olan bir soruydu.
"Hayır sataşmışlar sadece." Rahat bir nefes verdim.
"Ben konuşayım."
"Hayır sen karışma sakın mümkünse evde otur." Derek'in sesiyle ona döndüm vampir olduğumu  bilmediği için bu şekilde davranması normaldi.

"Scott vampirlerin tehlikeli olduğunu duydum klanları var ve onlar için dövüşmek demek öldürmek demek." Söylediğim her cümlenin üzerine bastırdığımda bana bakıp kafasını salladı. "Dikkatli olacağız ben ve Derek gideceğiz diğerlerinin gelmesini istemiyorum."  Hızla ona doğru yürüyüp karşısına geçtim. "Saçmalama istersen ikiniz giderseniz ölürsünüz tehlikeliler diyorum."

"Bakıyorumda çok bilgilisin, sen evde oturup araştırmalarına devam et ve diğerlerini bilgilendirip gelmemelerini sağla." Alayla konuşan Derek'e baktım.
"Ne saçmalıyorsun ya." Sertçe ona dönüp omzundan ittirdiğimde şaşkınlıkla bir kaç adım geriledi.

İşe yaramaz aptal  yerine koyuyorlardı beni. Sertçe nefes bıraktım. Yapacakları şey tamamen aptallıktı. Derek Hale tam bir aptaldı. Kendisi ölümden dönmüş biri olarak nasıl kendini tehlikeye atmayı kabul etmişti gerizekalı mıydı bu herif. Bana gelince duvar gibi olan Derek diğerlerini düşünerek hareket ediyordu.

Scott'tan sonra karşımdaki ikinci hayalkırıklığım olan adama baktım. Kendi kendime alayla güldüm. Derek zaten hep Scott'ın arkasını toplar Stiles'la ise sadece ezmek için onunla konuşurdu.

Kalbimin kırıldığını hissediyorum ve bu beni hiçte iyi olmayan tarafa yönlendiriyordu. Hiç kimseyi umursamayarak dışarı çıkıp hızla jeepime yürüdüm. Siktiğimin yerine gelip her şeyin değişeceğini beklemiştim. En azından geri dönen Derek'in beni kabullenmesini istemiştim ama beni kabullenen dışlanmış olan Peter'dı.

Raphael'e nerde olduğunu soran bir mesaj attığımda hala California'da olduğunu söylemesiyle rahat bir nefes alarak depoda buluşmamız gerektiğini söyledim. Depo Beacon Hiils'ten 1 saat uzaklıktaydı. Deponun önüne arabayı park ederek içeri geçtim. 2 dakika sonra Rap'de gelmişti.

"Beacon Hiils'te vampirler kurt adamları tehdit ediyormuş."  Rahat bir şekilde omzunu silkti.
"Evet dostum bu gayet normal doğaları gereği iki tarafta birbiriyle anlaşamaz."
"Bu sürüyü tetiklemiş ama Liam'ı da sıkıştırmışlar."
Düşünceli ses tonumla söylediklerimden sonra
"Bizimkilerden olmadığına eminim."

Rahatlamıştım. Raphael'i karşılarına almalarını istemezdim.
"Bu gece tuzak kuracaklar."
"Tüm sürümü?" Güldüm
"Hayır iki alfa" Alayla bakıp o da güldü.
"Ölmeseler bile büyük yaralar alırlar ve onlar için geri dönülür." Kafamı salladım haklıydı.

"Onları korumak istiyorsun." Dediğinde eğdiğim kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Yorgunluğumu saklasamda o anlamıştı. "Evet ama bunu için bana izin vermiyorlar." Kaşlarını çatıp hırsla omzuma vurmasıyla inledim. "Kendine gel mal herif kimseden izin almana gerek yok. 2-3 kişi göndereceğim yanınlarına git ve onlara patronun kim olduğunu göster." Dedikleriyle kocaman sırttım.

"Yaaa aşkım benim çok seviyorum seniii." Sesimi incelterek söylediğim şeyle şok içerisinde bana baktı. Sarılmak için kollarımı uzattığımda tiksinerek geri çekilip kafama sertçe vurdu kendimi çekerken bacağımada vurmasıyla inleyerek yere düştüm.
"Napıyorsun ya al işte bi daha sevmicem senide."
"Ay nolur sevme Stiles." Dediğinde güldüm. Seviyordum  keratayı.