Kristine Series 55: MONTE FALCO - Island In The Sun

CHAPTER FIFTEEN

MAKALIPAS ang unos ng mga damdamin
ay pareho silang dumausdos ni Tristan sa
buhanginan. Humiga ito sa buhanginan at
nakatingin sa mabituing langit. Tulad niya ay
hinahabol din nito ang hininga.

She recovered first, dinampot ang T-shirt
at isinuot. Pagkatapos ay naupo paharap dito.
Ipinagsalikop niya ang mga braso sa mga binti
niya. They stared at each other for ages. Ang
forefinger nito ay bumaba-tumaas sa binti niya
sa mabining paraan. Kapagkuwa'y inabot nito
ang kamay niya at dinala iyon sa bibig. Even in
semidarkness, nakikita niya ang kislap sa mga
mata nito habang nakatitig sa kanya.

"Hindi ko alam na ganoon ka kabigat, muntik
na kitang mabitiwan..." he teased.

She giggled at pareho silang sabay na
nagtawanan.

She was still smiling when she took her hand back, pero dinala niya ang kamay ni Tristan.
Hinawakan niya itong mahigpit at idinaiti sa
ibabaw ng puso niya.

"I love you." It was the softest of whispers,
like the breeze that brushed Tristan's face.

He stiffened. Kanina ay umaasam siyang
marinig iyon mula kay Meredith. Ngayong
marinig niya ito ay hindi niya malaman kung ano ang dapat na madama. How could such words sound so sweet and bitter at the same time?

Tumayo ito at hinila rin siya patayo. Muling
yumuko at dinampot ang panties ni Meredith.
"Tayo na sa itaas. Malamig na at baka magkasakit ka pa."

"Tristan..."

"Minsan may mga sandaling hindi kailangan
ang salita, Meredith." He spoke coldly,
unemotionally. He must be very stupid. Dapat
ay magsisigaw siya sa tuwa dahil iniibig siya
ni Meredith. Pero sa halip na galak ay takot at
insekyuridad ang nadarama niya.

Meredith stared at him. She was confused.
Hindi niya ito naiintindihan. Gusto niyang magalit sa biglang panlalamig ng tono nito. Subalit ano ba ang mapapala ng galit niya? Ano ba ang inaasahan niya? Ang sabihin ni Tristan na mahal din siya?

Don't be a fool, Meredith. Narinig mo ang sinabi ni Alana kaninang umaga. Love doesn't grow overnight. Oh, yes, you had great sex with this man. Pero ipapakahulugan mo bang pag-ibig iyon?

Tila may malaking kamao na biglang dumakot at pumisil sa puso niya at halos hindi siva makahinga sa sakit. All of-a sudden, the stars were gone. Tila nagdilim ang kalangitan. Walang kibong nauna siyang lumakad papanhik sa hindi mabilang na mga batong baitang. Kung kanina ay napakadaling bumaba patungo sa dagat, ngayon ay tila walang katapusan ang pinapanhik niya. Napakabigat na ihakbang ang kanyang mga binti.

She swayed a little as she missed her step. Maagap siyang nahawakan ni Tristan sa mga balikat. Kasabay ng pagmumura nito ay pinangko siya papanhik.

"Put me down, Tristan, kaya kong umakyat!"

"Anong kaya? Eh, muntik nang sumala ang mga paa mo sa baitang," matabang nitong sabi. At huwag kang magpapalag, hindi tayo bibiruin ng mga batong baitang na iyan sa sandaling mawalan ako ng panimbang."

Hindi na siya kumibo sa kabila ng gusto
ang magprotesta. The complexity of the man
baffled her to no end. Caring and playful one
Noment, cold and distant the next.

SINUNDAN ng tingin ni Tristan ang pagpanhik
ni Meredith sa itaas. At nang mawala ito sa
paningin niya ay maingat niyang isinara ang
sliding door sa tagiliran na siya nilang dinaanan pagpasok sa mansiyon. Pagkatapos ay lumakad siya patungo sa guest room upang doon magpalipas ng magdamag. Nasa bungad na siya ng pasilyo nang huminto sa paghakbang at lumingon sa dilim.

"Ano ang ginagawa mo riyan, Andrea?
tahimik niyang tanong.

"Paano mo nalamang narito ako?" sagot nito
mula sa dilim.