မူယာနွဲ့ဟန်ချီ [ Complete]

extra( ေႏြဦးရႊင္ျမဴးတဲ့အတာသၾကၤန္)

"တကယ္ႀကီးလားေအ"

"အမေလး...တကယ္ေပါ့ေတာ္၊ က်ဳပ္မ်က္စီအေကာင္းႀကီး
ပဲ႐ွိေသးတယ္..."

"ဒင္းကိုက နန္႔တန္႔တန္႔ပါေအ...က်ဳပ္မေျပာဘူးလား၊ဒီလိုပဲ
ျဖစ္လာမွာပါလို႔....အခုေတာ့ေကာင္းေကာ"

ရြာထဲ႐ွိ အပ်ိဳအအိုစံုလွပါတဲ့ ေန႔ခင္းအားလပ္ခ်ိန္ျဖစ္တဲ့
ေကာက္စိုက္နားခ်ိန္( သို႔မဟုတ္) ပ်ိဳးႏုတ္ေပါင္းသင္း လယ္
ယာစိုက္ပ်ိဳးနားခ်ိန္ျဖစ္တဲ့ အတင္းတုတ္ခ်ိန္တစ္ခုပင္ျဖစ္ေလ
သည္။

ပါလာတဲ့ ထမင္းၾကမ္းခဲႏွင့္ မနက္ကေႏႊးလာခဲ့တဲ့ဟင္းက်န္
ေလးကို အတူတူဝိုင္းဖြဲ႔စားေသာက္ရင္း အတိုအျမဳပ္အေနနဲ႔
အထူးတလွယ္ အိမ္ကထည့္လာဖို႔ကအသာထား ေတြ႔ရာ
လယ္ထဲက "တို႔စရာ တို႔ခ်င္လို႔ အနည္းငယ္ခူးမယ္ေနာ္ "လို႔
ေျပာရံုႏွင့္ အတိုအျမဳပ္စံုလင္စြာစားရေလ၏။

ရြာရဲ႕ အစဥ္အလာေတြမွာက ရြာသားေတြရဲ႕လယ္ယာမွာတင္
မက အိမ္တိုင္းမွာပါသီးပင္စားပင္ စိုက္ပ်ိဳးၾကတာမို႔ အသီးအ
ရြက္ကေတာ့အလ်ွံပယ္ပင္ေပါလို႔...ဘူးၫႊန္၊ဖရံုၫႊန္ဆိုရင္ျဖင့္
အို...ေပါလို႔...ေပါလို႔။

တြန္႔တိုတာမ်ိဳးမ႐ွိပဲ ေစတနာေကာင္းၾကတဲ့ ဌာနီကုန္းရြာေလး
မွာေတာ့ မနက္မိုးလင္းသည္ႏွင့္ ထံုးစံအတိုင္း လူသံ၊ေခြးသံ၊
ရြာဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းေခါက္သံျဖင့္ ေကာင္း
မြန္စြာလည္ပတ္ေနလ်က္႐ွိေလသည္။

ယခုလည္း....

"ေဗဒင္ေမးရင္ဆန္ကုန္တယ္၊ က်ဳပ္ထင္ရင္ကို..လြဲခဲပါတယ္
ေတာ္..."

"အရီးေလး...ေျပာတာဟုတ္ေကာဟုတ္ရဲ႕လား၊ မေတာ္ကာ
စြပ္စြဲေျပာဆိုတယ္ဆိုၿပီး ႏႈတ္ၾကမ္းလ်ွာၾကမ္း ေဒၚသီတာနဲ႔
ေတြ႔ေနမွျဖင့္"

"က်ဳပ္က မဟုတ္တာျမင္မိၿပီးအခုလိုေျပာေနပါ့မလား...
က်ဳပ္ျမင္တာ မမွန္ကန္ရင္ မ်က္လံုးေတာင္ေဖာက္ထုတ္ေပး
လိုက္္မယ္...က်ဳပ္ထင္ရင္လြဲခဲပါတယ္ဆိုေအ"

အရီးေလးခင္​ေသာင္းက ဒူးတစ္ဖက္ကိုေထာင္ကာ ဖက္ၾကမ္း
ေဆးလိပ္ႀကီးကို မီးတရဲရဲျဖင့္ဖြာၿပီး ဟူးခနဲ႔မႈတ္ထုတ္လိုက္
ကာ ခ်က္က်အပ္က်ကိုေျပာေနေလေတာ့၏။