Unicide
" ဗျို့ ရွာသူကြီး..''!!
" ဘယ်သူလဲကွ စောစောစီးစီး
အသံဗြဲကြီးနဲ့ ''
"ကျုပ်ဘတိုးဗျ မြို့ကစာရောက်လို့''
" ဟ..ထူးထူးခြား ဘယ်သူများလဲကွ ''
သူကြီးရာထူးဒါအခု့ထိခိုင်မြဲနေတာ
မြို့ကကြေးနန်းပို့သူရယ်တဲ့။
တစ်ယောက်တောင်မရှိ။
ခုများမှာတော့။
စာကိုဖွင့်ဖတ်ပြီးသူကြီးမျက်နှာ
ချက်ခြင်းမဲ့သွားသည်။
စာအသွားအလာရ အရင်က
အတိတ်ဟောင်းကိုပြန်နိုးထသွားစေသည်။
ကြောက်စရာကောင်းတဲ့မျက်နှာအသွင်အပြင်
နှင့်အတူလက်ထဲကကြေးနန်းစာလေးမှာကြေ
မွသွားလေ၏။
" တော်.. ဘယ်ကစာတုန်း''!
အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတဲ့
မချိုကြောင့်သူကြီးအမြန်စာကို
ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။
" မင့်သားပါကွာ..မြို့ရောက်နေကြောင်း
လှမ်းပြောတာ''
" ဘယ်လို..''
သူကြီးကတော်ကြောင်သွားသည်။
သူ့သားကမြို့ရောက်သွားတာတဲ့လား။
မဟုတ်ဘဲနဲ့။အားလုံးနဲ့အဆက်အသွယ်
ဖြတ်ထားခြင်တဲ့သားကကြေးနန်းပို့ပြီး
မြို့ရောက်နေကြောင်းပြောတာတဲ့။
ဘယ်လိုမဖြစ်နိုင်တဲ့ကိစ္စကြီး။
မဟုတ်မှအရာရှိမင်းသားကိုပြန်မိသွား
ဒါများလား။
သူမစိုးထိတ်သွားရသည်။
သူမတွေးသလိုသာအမှန်ဆို..
သူမမှာသားဖြစ်သူအတွက်ဆိုးဆိုးဝါးဝါး
အပြစ်မပေးခံရဖို့သာဆုတောင်ရုံရှိသည်။
မြို့အုပ်မင်းလိုအရာရှိကို
သူမမှမပြောရဲမလွန်ဆန်ရဲဘဲ။
သူကြီးစာကိုစိတ်စိတ်မွမွဆွဲခြေပြီး
ပွက်ပွက်ဆူနေတဲ့ ဟင်းအိုးသယ်ထားတဲ့
ရဲရဲတောက်နေတဲမီးဖိုထဲပစ်ထည့်လိုက်သည်။
ဟင်းပြန်တက်ချက်တဲ့မချိုကို
ငေးကြည့်ရင်းစိတ်မကောင်းမိ။
စာထဲကအလိုအရဆိုမြို့အုပ်အရာရှိမင်းက
သူဌေးကတော်ဒေါ်စိမ်းညိုနဲ့သူဌေးမင်း
မင်းသူရိန်တို့သားဖြစ်နိုင်သည်။
YOU ARE READING
တိမ်တိုက်လင်းညို( အိမ့်ဂျူး) မိုးသည်းသည်း
Short Storyဧက္ကရာဇ်မင်းဈာန် မြို့နယ်အရာရှိ ။အရာရာကို တိကျလေးနက်တဲ့လူမျိုး။ အသက် 32 ။ နောက်ကွယ်လုပ်ရပ်တွေက မြို့နယ်အရာရှိတစ်ဦးနဲမတူ။မူးယစ်မှောင်ခို အကုန်လုပ်။ တိမ်တိုက်လင်းညို ချောင်းအလုံရွာရဲ့သူကြီးသား။ အသက် 19 ။ပေါ့ပျက်ပျက်နဲ့ငမွှေထိုးလေးတစ်ဦး။ အလုပ်အကို...
