Chapter 18

975 23 0
                                    


Sapo sapo ko ang aking dibdib at halos mapatalon sa gulat ng may biglang nag salita sa aking likod. Kahit hindi pa ako lumilingon ay kilala ko na yung presensya nito. Mariin akong napalunok saka marahang humarap dito.




"Avoiding me again huh." He smirked.




I gulped. I didn't know how to respond to him. Winaglit ko ang tingin sa kanya pero hinanap nya ang mata ko. Damn! He's really good interms of staring huh.





"You can't just avoid me all the time Ms Javier. We both know that once we get back in manila you will work for me for ten hours.....you will see me all day."he stated surely.





I bit my lower lips because of what he said. Paano nya nasabi na parang siguradong sigurado sya na mag tatrabaho pa ako sa kanya pag dating namin ng manila?




Akala ba nya nagbibiro lang ako ng sinabi kong mag reresign na ako sa ka company nila .





Hindi ako umimik at nag iwas nalang muli ng tingin sa kanya. Kahit gusto ko umalis ay ayaw naman gumalaw ng mga paa ko.





Ramdam ko ang paninitig nya. Mga ilang segundo rin ay narinig ko ang pag buntong hininga nito. Akala ko nga ay aalis na sya dahil nakita kong humakbang ang paa nito paatras pero narinig ko pa itong nag salita.




"You regret it?." His words is like a question but also like bit disappointed tone.




Noong una ay hindi ko maintindahan ang tinuran nya kaya napakunot ako ng noo. I looked up at him with frowning face. Wala akong idea sa sinasabi nya.




He smirked with disbelief in his eyes. "You regret sleeping with me." He stated sarcastically.




Nanlaki ang mga mata ko at mabilis umiling para kontrahin ang iniisip nya.



Bakit pa ba nya yun iniisip. Hindi naman porke iniiwasan ko sya ay iisipin na nyang pinagsisihan ko yung nangyari samin. Aware namn sya na nasa wisyo pa ako ng may nangyari samin ah.



Saka ayaw ko namang mag panggap at sabihin sa kanya na wala akong naaalala sa nangyari o napilitan lang ako dahil sa alak. Im sure na kapag tinanggi ko yun maaapakan ko ang pride at ego nito.



I stared at his eyes as I breathe heavily.





"Hindi ko pinagsisisihan Enzo."



His face become serious and calm.




"Then why are you avoiding me?" He seriously asked "and why did you left that morning without me or waking me up?"



I closed my eyes and breath deeply again. Dapat bang ipaliwanag ko pa sa kanya? Ganto ba sya sa lahat ng nagiging babae nya?

Pagkamulat ko ng aking mata ay nasalubong ko ang tingin nya.




"What's with you Enzo? Big deal ba sayo yung pag iwan ng mga nagiging babae mo pag kakatapos nyong mag sex?" I asked confused. "Is it required to say Hi?.....or hug? and talk to you everytime our path cross?" I sarcastically asked.


His jaw clenched as he looked away from me. Hindi ko alam kung anong napasok sa isip nya. But Im sure of one thing. He really looked pissed then he shook his head in disbelief.




"Fuck!" He cursed as he comb his hair.


He looks now problematic and that make me confused. I heaved a sigh before I talk. Maybe for assurance.



Seafarer Escapade 5: Renzo Luiz FuentesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon