Seafarer Escapade 5: Renzo Luiz Fuentes

Chapter 64

"Enzo ang sinasabi ko lang naman ay hindi mo na kailangang magalit sa mga magulang mo. If you can't forgive them then atleast tried to visit them. Ayaw ko lang naman na may pagsisihan ka sa bandang huli." Malumanay kong sabi sa kanya.

Kalmado ang kanyang mukha habang nakatingin sakin tila walang pakialam sa mga sinabi ko sa kanya.

"I'll think about it." Nagkibit balikat sya at binalik ang atensyon sa ginagawa.

Napabuga ako ng hininga dahil sa inakto nya.

Lumapit ako sa kanya at mahinang hinila ang braso nya upang mabaling muli sakin ang atensyon nya.

"Enzo kahit anong gawin mo or anong galit mo sakanila ay mga magulang mo parin sila. Wala namang masama kung bibisitahin mo sila, lalo na ngayon at may sakit ang mama mo."

Gusto ko talagang maging maayos sila ng mga magulang nya. At lalong ayaw kong kalakihan ng mga anak namin na hindi kami ayos sa mga magulang nya.

Ayaw kong mag tanong sila kung anong mangyari. Ayaw kong malaman pa nila iyon. Tama na yung andito na kami, magkasama ng papa nila.

"Enzo---

"They did bad things to you and I can't just forgive them."

Natigilan ako. I knew it, it was because of me.

"Im not telling you to forgive them, I just wanted you to visit them. They need you Enzo, may sakit ang mama mo at ayaw ko lang may pag sisihan ka." Muli kong paliwanag.

Hindi sya nagsalita. Nakatingin lang sya sakin.

Bigla ring pumasok sa isip ko yung anak nila ni Nica. Hindi ko alam kung may idea ba sya about dun. Hindi ko alam kung paano ko i oopen ang bagay na yun sa kanya.

"Will you come with me to Manila?"

I stared at him. Then I smiled and nodded.

He filled the space between us then he pulled me gently and hugged me.

"I promised to Esha that I will also bring her to Manila. I remembered that she wanted to see tall building and big malls.  I also promised her that I will bring her to the island that mention on the Moana movie----

Bigla akong napahiwalay sa kanya at tinitingan sya. Hindi ko alam kung seryoso ba syang dadalhin nya sa islang iyon ang anak namin.

"I'm serious Nessa. Dadalhin ko kayo doon. I promised that to her." He said.

Napapout ako. Mukha ngang seryoso sya.

I averted the topic and I asked him kung kailan kami pupuntang manila.

"Kahit naman bukas na Enzo. Let's go to manila tomorrow." Suggest ko.

"Are you sure, you're fine with this?" Batid sa tono ng boses nya ang pag aalala.

"Sigurado ako Enzo." I assured him.

....

Kinabukasan bumyahe rin kaming papuntang manila. Pansin ko ang pag kabalais ni Enzo habang nakasakay kami sa eroplano pero sinisigurado nito na hindi iyon mahahalata ng mga anak namin.