Seafarer Escapade 5: Renzo Luiz Fuentes

Chapter 47

"Mama are you okay? Should we go to hospital?"

Napapikit ako ng mariin dahil sa naramdamang pag kahilo. Pag katapos kong mag suka, ngayon naman ay nahihilo ako.

Damn it! I got a feeling of what this was all for. But I  still chose to steer clear of my thought.

Nagpunas ako ng bibig saka humarap kay Esha.

"Mama is fine. " I assured to her.

She just nodded and I know she still wants to ask something, perhaps about his father.

Huminga ako ng malalim at umupo ako para pumantay sa kanya. Nginitian ko sya at hinaplos ang pisngi nya.

"Your Papa went off to work somewhere far away." I almost whispered.

Lumabi sya at nagbabadya ang mga luha sa mata nya. I know she's going to cry. But I need to tell her that she might not see her father.

"When will he come home?" She started to sobbed.

"Hmm, I don't know baby. Baka magtagal sya dahil kailangan nyang mag work for you." I said softly then I dry her tears.

"Can we call him mama?" She pleased.

I heaved a sigh. It's been three days since Enzo left. Wala na namang paalam. Basta nalang sya umalis.

"Okay, mama will call him.... But you must get some sleep because tomorrow we're going to the beach." Sinayahan ko ang boses pero malungkot parin sya. Dati rati kapag sinasabi kong pupunta kami kahit sa may aplaya sobrang saya nya. Ngayon parang wala na syang pakialam.

Tumango sya at yumakap sakin. Binuhat ko sya para dalhin sa may kwarto namin. Pero hindi pa kami nakakarating sa kwarto ay narinig ko na ang iyak ng anak ko.

Napatigil ako at kusa naring tumulo ang luha sa mga mata ko.

Pwede bang hindi nalang masaktan ang anak ko, pwede bang ako nalang masaktan?

Mas niyakap ko pa ng mahigpit si Esha at hinagod ko ang likod nya para patahanin.

"Mama will call papa tomorrow, okay? Stop crying." I comforted her, then I kept walking toward our bedroom.

Hindi ko sya hiniga sa kama habang hindi sya nakakatulog. Wala na akong pwedeng gawin kundi pagain nalang ang loob nya.

Ng makatulog na sya ay marahan ko syang hiniga sa may kama. Ilang minuto ko rin pinagmasdan habang natutulog. She really got her features from her father. Hindi ko alam kung babalik pa ba si Enzo. Pero umaasa akong babalik sya. Umaasa ako sa sinabi nyang mahal nya ang anak namin.

Pinunasan ko ang aking pisngi at tumayo sa mag kama. Lumabas ako ng kwarto para pumunta sa may sala. Umupo ako sa may sofa at tiningnan ang cellphone ko sa may lamesa.

I will call him because of my daughter. Sana kahit kausapin man lang nya si Esha.

Saktong pag kuha ko ng cellphone ay biglang tumunog ito. Naka rehistro ang pangalan ni Enzo sa may screen.

Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag nya.

"Nessa."

His melancholy voice caused me to bite my lower lip.