"လေးလေး"
လက်ထဲက နေကြာပန်းစည်းအား ကိုင်ကာ လေးလေးရှီကို လျှောက်သွားလိုက်သည်။
ဟုတ်သည်။ဒီနေ့ကလေးလေးေမွနေ့ သို့ပေမဲ့ လေးလေးသည်မအားသောကြောင့် ဘာမှမပြင်ဆင်ပါ။မနက်ကျရင် စောစောထသွားတက်ငည့်လေးလေးက အရေးကြီးကိစ္စဟုဆိုကာထွက်သွားသည်။
အခုလဲ ဇယ်ဗာနာက လေးလေးအတွက် မွေးနေ့ လက်လက်ဆောင် နေကြာပန်းစည်းလေးအား လေးလေး၏ကုမ္ဗဏီအခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည်။
Laptop ကိုကြည့်နေရာမှ လေးလေးသည် ဇယ်ဗာတာ့၏ခေါ်သံကြောင့် ကြည့်လိုက်တယ်။
"ဟက်ဘီဘက်ဒေးပါ ဗဲလက်စကို"
နေကြာပန်းစည်းအား လေးလေးအလုပ်စားပွဲခုံပေါ်မှာတင်လိုက်ပြီးပြောလိုက်တော့ လေးလေးကပြုံးပြသည်။အရှေ့က ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းချလိုက် ပြုံးလိုက်လုပ်နေတဲ့ ဇယ်ဗာနာကို ဗဲလက်စကို ကြည့်လိုက်ပြီး တစ်ဖန် အလုပ်လုပ်နေလိုက်သည်။
"တွေ့ခဲ့လို့လား"
တော်တော်ကြာမှ ထွက်လာသည့် ဗဲလက်စကိုက ဇယ်ဗာနာကို မကြည့်ဘဲ ပြောလိုက်သည်။
ဇယ်ဗာနာသည် သက်ပြင်းချရင်း
"ချစ်မိသွားပြီ..."
ဗဲလက်စကိုသည် သူ့၏တူမပြောနေသည့်မျက်ဝန်းများကိုကြည့်လိုက်တော့ ထို မိန်းကလေးကိုဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်းပေါ်လွင်နေသည်။
^^
"ဟေး ဗာနာ"
ထိုအသံနှစ်သံကြားစရာမလိုသည့် အယ်ဒါရာ၏အသံ
သူလှည့်လိုက်တော့ စီးကရက်တစ်ခုကို လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကြား ညှပ်ကိုင်ထားသည်။
လမ်းသွားရင်းနဲ့တောင်စီးကရက်လောက်သောက်တာလား?
"အံ့ဩနေတာလား"
ပြုံးကာပြောသည်။ထိုအပြုံးသည်လဲ အသက်မရှိတဲ့အပြုံးနှင့်သာ။
For you ဆိုသည့် ပန်းဆိုင်ထဲက ထွက်လာသည့် ဇယ်ဗာနာသည် လက်ထဲ၌ဒေစီပန်းစည်းကိုလဲကိုင်ထားသည်။
ပုံမှန်အတိုင်း ဇယ်ဗာနာက ဝတ်ဆင်ထားပေမဲ့ အယ်ဒါရာကတော့အရင်ကနှင့်မတူအောင် အနက်ရောင်ဒူးလောက်ရှည်ဂါဝန်သာဝတ်ဆင်ထားသည်။
အညိုရောင် မိတ်အပ်ကိုမျက်နှာ၍လိမ်းချယ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းထက်၍အညိုရောင်ေပါ်လွင်လေသည့်အပြင်အဆင်က တမူလှနေလေရဲ့။
