Kabanata 31

436 37 15
                                    

Warning: This chapter contains unwelcome sexual advances, a form of sexual harassment. This may bring discomfort for some readers, so please be advised. Prioritize one's state of mind all the time. Thank you.

JASIA immediately went to the hospital when he received a call from Arator and Isabella. Nagkaroon sila ng meeting dahil nabago ang schedule ng susunod nilang performance kaya hindi siya nakapunta kaninang umaga. Nagpahatid siya sa kaniyang sekretarya dahil pinahiram niya kanina ang sasakyan sa pinsan.

Nang makarating, nagtungo kaagad siya sa third floor kung saan naroroon ang kuwarto ni Imris. Kakatok na sana siya nang mapansing nakaawang ang pinto. Nakarinig siya ng tawa mula sa loob kaya sumilip muna siya.

Isabella and Xibel were having a conversation.

"Leave an update. I'm tired of waiting."

"Try ko lang."

A small smile formed acrossed her lips. It was nice to see her cousin talking with someone. They seemed to be comfortable with each other as well. The gap between them was closer than she was with Xibel. And they could perfectly looked at each other without any concern.

Unsettled, there was a part of her torn with that thought. Maybe she was jealous. For four years, she kept on reaching out to Isabella, but she never opened up to her. She never became at ease like how she was now. Xibel, on the other hand, she was happy seeing him opening up to people, but somehow, there was a tiny wish inside her, whispering that he could look at her like that too.

She cleared her throat. What was she thinking? That didn't sound like her.

Kumatok na siya sa pinto bago ito tinulak pabukas.

Napunta naman ang atensyon ng dalawa sa kaniya.

"Jasia, you finally came." Napatayo si Xibel.

"Ang tagal mo, Jas. Grabe para na akong mamamatay sa pakikipag-usap. Ito rin kasing kasama ko mas malala pa sa akin kaya wala ring silbi." TInuro nito si Xibel habang napapailing.

Xibel glared at her in return.

Napatawa naman siya. Naglakad siya patungo sa kama ni Imris at tiningnan ang kalagayan nito. Mahimbing itong natutulog.

"How is she?"

"May Dengue daw sabi ng doktor." Tumayo si Isabella sa pagkakaupo. "Nandito ka na naman, alis na muna ako. Gusto kong umuwi."

"Aren't you going to stay here?" tanong niya.

Umiling ito. "And besides, I feel like writing today." Ngumisi ito kay Xibel. "I guess I will heed your advice, my lord." Yumuko pa ito at ginaya ang mga alagad ng lalaki kung paano siya tawagin.

Sinulyapan niya si Xibel na umiling lang at napahalukipkip. He looked done. "Then, leave. Your face annoys me."

Pinasok nito ang dalawang kamay sa bulsa ng hood at saka naglakad na paalis. Naiwan silang dalawa ni Xibel sa loob. Nagpunta ang lalaki sa inuupuan ni Isabella kanina at ito ang pumalit.

Siya naman ay nasa kabilang bahagi ng kama.

"Are you okay?" tanong niya sa lalaki. Maraming tao sa ospital kaya malabong hindi ito nagkaroon ng atake.

Tumango naman ito. Pinagmasdan niya ang mukha nitong nakasimangot at hindi makatingin sa kaniya nang diretso. Ngayon niya lang napansin na nagagawa na niyang makita ang kaliwang kilay nito at ang matang kulay ginto. Although some still remained, the withered petals faded around his eyes, making her witness how he once looked as a saint. His eyes of sea and gold were truly unearthly; it was a treasure she could only stare at.

Virgin Villain (The Villain Series 2)Where stories live. Discover now