Virgin Villain (The Villain Series 2)

Kabanata 36

THE next day, Jasia didn't attend their rehearsal.

"Tell them I'm sick," saad niya sa sekretarya matapos makuha ang DNA maternity result at ang pinabili niya.

Sinilid niya ito sa kaniyang purse bago lumabas ng kaniyang tahanan. Kaagad niyang pinaharurot ang sasakyan papunta sa bahay ni Xibel.

Nang makarating, inayos niya muna ang ribbon sa nakatali niyang buhok bago tuluyang lumabas. Huminga siya nang malalim sa harap ng nakasarang pinto.

"Xibel, buksan mo 'to!" Mariing nakakuyom ang mga kamao niyang kinatok ang pinto. "Open the door and let's talk!"

Ginamit na niya ang braso upang buong puwersa na makalikha ng tunog pati ang kaniyang heels ay sinipa na rin ang pinto. Kahit na masakit ay hindi pa rin siya tumigil. Hindi siya aalis dito hangga't hindi niya nasasabi sa lalaki ang totoo.

"Ayaw mo talaga lumabas?" Napabuntonghininga siya at bumalik sa loob ng kotse. Kinuha niya ang pinabili kay May kanina.

Isang baseball bat.

"Open the door, Xibel!" Hindi siya nagdalawang-isip na ihampas ang kahoy na bat sa pinto. Isang malakas na kalabog ang nilikha nito. Inulit niya pa ito nang inulit hanggang sa nagmukha na siyang lasing na naninira ng tahanan.

"Buksan mo 'to! Hindi ako titigil kahit masira ko pa 'tong pinto mo!" Hinawakan ng kaniyang dalawang palad ang grip. Itinaas niya ito ng parang espada sa ere upang bumwelo. Nagpakawala muna siya ng isang hininga bago sumigaw at buong puwersa na inihampas sa pinto.

Ngunit bago pa nito mapuruhan ang pinto, bigla itong bumukas at isang kamay ang pumigil sa bat. Napanganga siya nang bumungad sa kaniya ang nakakunot-noong si Xibel.

"Have you gone insane?" Inagaw nito ang bat.

Napangiti naman siya. "Buti naman at lumabas ka."

"If you're trying to get Imris from me, you're just playing in vain. I will not give her back to you." Pinagkrus nito ang mga kamay. Tumalikod na ito at naglakad paalis.

Pero hindi nito sinara ang pinto kaya dali-dali siyang sumunod. "Hindi ko siya kukunin. May sasabihin ako sa 'yo. I admit I have a fault for leaving Imris in that orphanage pero--"

"But what?" He turned to look at her. "What reason will make your action acceptable? Kakayanin ba niyang tanggalin lahat ng sinapit ni Imris?"

Sinalubong niya rin ang tingin nito. "Hindi pero gusto kong bumawi. I promise I won't leave her again."

"Empty words." Muli siya nitong tinalikuran at umupo sa sofa. "You should've done that long ago, or you shouldn't have become a mother."

"Because I'm not her mother!" Napakamot siya sa kaniyang pisngi.

"Now, you're denying it?"

"I am not--"

"Spare me with your lies. I'm done talking to you. Haven't I told you to never show yourself to me ever again? You're really hard-headed." Tumayo ito at naglakad papunta sa kusina.

Sinundan niya naman kaagad ito.

"Stop following me!"

"I'm not her mother!" Hindi niya ito tinigilan at bumuntot pa rin sa lalaki ngunit sinigurado pa rin niyang may espasyo sa pagitan nila.

"Get away, woman!"

Umakyat na sila papunta sa third floor at hanggang sa makarating sa balcony, doon lang tumigil si Xibel. Napahilot ito sa tuktok ng ilong bago siya nilingon.

"I don't want to see your face today, Jasia. I am gravely mad at you. Just stay away." His voice was weak--though it had always been low--this time, he sounded tired.