အချစ်တွေနဲ့ မိုးထားတဲ့ အိမ် {𝓒𝓸𝓶𝓹𝓵𝓮𝓽𝓮} - အခ်စ္ေတြနဲ႔ မိုးထားတဲ့ အိမ္

အခန်း (၃၁)

အချစ်တွေနဲ့ မိုးထားတဲ့ အိမ်
အခန်း (၃၁)
မိုင်းမိုင်

ဆေးရုံကုတင်လေးပေါ်တွင် သက်ဦးဇင် သတိမေ့မျောနေသည်မှာ ဒီနေ့နှင့်ဆို သုံးရက်တောင် ကြာခဲ့ပြီ။ ဆရာဝန်များ၏ ခွဲစိတ်ကုသမှု အချိန်ကပ်သီးလေး အောင်မြင်မှုကြောင့် ပုံရိပ် စိတ်အမောပြေရပါ၏။ မောင် လုံးဝ ပြန်မသက်သာမချင်း အလုပ်မသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်မို့ ရက်ရှည် ဆေးခွင့်တင်လိုက်သည်။

တဘက်လေးကို ရေအနည်းငယ် စွတ်ကာ မောင့်ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ရေဝတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။ မှေးစင်းနေသော မောင့်ရဲ့မျက်ဝန်းညိုညိုလေးကို ကြည့်လိုက်မိတော့ ပုံရိပ် စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းလာရပြန်သည်။ ဖြည်းဖြည်းပုံမှန်လေး အသက်ရှူနေပြန်တော့လည်း တစ်မျိုး စိတ်ချမ်းသာရပါသေးသည်။

မောင်၏ လက်ညိုညိုလေးကိုလည်း နူးညံ့စွာ ရေဝတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။ ပျော့ခွေနေသော မောင်၏လက်ကလေးသည် အင်အားနည်းနေသည်မှာတော့အမှန်ပင်။

အလိုလိုနေရင်းကပင် ဝမ်းနည်းအားငယ်မိသည့်စိတ်တို့ကြောင့် မျက်ဝန်းအတွင်း မျက်ရည်များ အိုင်ထွန်းလာသည်။ ထို့နောက် မျက်ရည်စများ လျှံကျကာ ပါးပြင်လေးကတစ်ဆင့် မောင့်လက်ကလေးပေါ် ဖြုတ်ကနဲ ကြွေကျသွားတော့သည်။ ပုံရိပ်မျက်ရည် ခပ်နွေးနွေးလေးသည် မောင့်လက်ကလေး ကျသွားသည့်အချိန်တွင် မောင်၏ လက်ချောင်းလေးများ ရုတ်တရတ် လူးလွန့်လှုပ်ခတ်လာတော့သည်။ လှုပ်ရှားနေသည့် မောင့်လက်ချောင်းလေးတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ ပုံရိပ် စိတ်များ ယောက်ယက်ခပ်စွာ ပျားပန်းခတ်လှုပ်ရှားလာတော့သည်။

" မောင်... မောင် "

ထို့နောက် မျက်လုံးလေးများ ပွင့်ဟလာသည်။

" မောင် သတိရလာပြီလား။ ပုံရိပ်ရှိတယ်၊ ပုံရိပ် မောင့်အနားရှိတယ်နော် "

အခန်းတံခါးဘုလေး လည်ကာ တံခါးလေးပွင့်လာသည်။ အမေမြ ပုံရိပ်အတွက် နေ့လည်စာ ထမင်းချိုင့်လေး ယူလာခြင်းဖြစ်ပါ၏။

" အမေမြရေ၊ မောင် သတိရလာပြီ။ ဒီမှာ ခဏ ထိုင်ပေးဦးနော်၊ သား ဆရာဝန် သွားခေါ်လိုက်ဦးမယ် "