Selam güzel deniz kızlarım💓
zifiri sulara iyi yolculuklar, keyifli okumalar. 🌸
Black Swan (Violin) 🎧
Aşağı satıra geçmeden yıldıza dokunduk mu (✿^‿^)
🧜🏻♀️
İnsan, kim olduğunu bilmeden kim olmadığını bilebiliyordu. Asıl önemlisi, insan nereye ait olduğunu bilmeden ait olmadığı yeri de bilebiliyordu.
Birilerinin eksikliğini fazlasıyla hissedip onun yerini doldurmaya çalışırken alamadığı cevapların içinde kaybolmak ya da bazen sadece yanlış olacağını bile bile o seçeneği seçmek...
Hayatımı, tıpkı Talayı'ı sudan ayıran bariyer gibi ayıran şeydi onun karşıma ilk çıkışı. Sessizliğini bozup sesini zihnimin içinde ilk duyuruşu, buz gibi parmaklarının ıslak saçlarımda ilk kez gezinişiydi o bariyer. Hiçbir şey hiçbir zaman eskisi gibi olmayacaktı elbet. Artık okyanusun altında kanlı bir savaşın ortasına sürüklenmişken duraksayıp etrafıma bakmaya bile fırsatım kalmamıştı.
Onlarca yalan, onlarca sırrın üzerini örterken etrafımda dönen her şeye gözlerimi kapatmak sadece daha kolaydı.
Biri tarafından sahiplenilmek, şefkat görmek nasıl bir histi bilmiyorum. Hayır, sil. Bilmiyordum... Ona kadar. Onun soğuk parmakları saçlarımda dolanıp üşümeme izin vermediği güne kadar bilmiyordum. Boğulmama hiçbir zaman izin vermediği, kabuslarımı dindirdiği, zihnimi sakinleştirdiği, bana ağlamanın nasıl bir his olduğunu gösterdiği içindi belki de tüm planlarımın bozulmasına sebep olan.
Ya da beni koruduğu için.
Beni bir tek kedimden değil, okyanusun en ölümcül türünden kendini feda ederek koruduğu için...
Üzerimdeki güzel siyah elbiseye kısa bir an hayranlıkla baktım. Nerede olduğumu ya da hangi zamanda olduğumu bilmiyordum. Yalnızca uyumuştum. Hemen yan yatağımda acılar içinde inleyen onun seslerini daha fazla duymamak için kabusları bile dilemiştim.
Çıplak ayaklarımla pürüzsüz kumların üzerinde yürürken yüzümde güneşi hissetmek bile beni gülümsetmişti. Burası okyanusun içi değildi, burası karaydı.
Bakışlarım etrafımda gezindi ama üzerinde durduğum yer hariç her yer suydu. Okyanusun ortasında gibiydim yeniden ama bir şekilde üzerinde de...
Bir adada gibiydim.
Kısa bir an, acılar içinde uykuya dalmadan önce dilediğim son şeyin gerçek olup olmadığını merak ettim. Huzurlu bir gelecek görmek istemiştim. İlk defa böylesine özenmiştim...
"Güzel..." Duyduğum ince ses ile kafam aniden hemen önüme, ne ara geldiğini bile görmediğim küçük kıza döndü. Omuzlarının üzerinde biten pembe saçları ve olması gerekenden daha koyu gözleri ile merakla bana bakıyordu.
İstemsizce gülümseyip karşısında çömeldim. "Merhaba güzellik." Dedim elimi kaldırıp.
Küçük kız şaşkınlıkla bana bakmaya devam ederken sanki gerçek olup olmadığımı anlamak ister gibi gözlerini yeniden kırptı. "Beni neden görüyorsun, kimsin ya da geçmişten biri misin bilmiyorum ama seni görmek beni memnun etti."
"Siyah." Dedi bu sefer gözleri daha da irileşirken. Anlık olarak çatılan kaşlarımı düzelttim. Neden böyle bir şey dediğini anlamasam da onu korkutmamak için bir tepki vermemiştim.
YOU ARE READING
ZİFİRİ SULAR ÇİÇEĞİ
Fantasy"Arkanı dönme, daha değil." Sinirlerim iyice gerilirken gözlerimin kapalı olması elimi kolumu daha da bağlıyordu. "Bir insansın, değil mi?" diye sordum aklıma gelen ihtimalle. "Yani, sesin ve tenin insan gibi ama yüzün başka bir şeye mi benziyor?" K...
