Bloed & Betovering

1. You're a wizard Renesmee

Renesmee dwaalde door het vertrouwde bos, de lucht gevuld met de zoete geur van dennennaalden en aarde. De zon stak goud door de bomen, en haar bruine lokken dansten in de wind terwijl ze haar kleine handen over de bloemen liet glijden. Haar elfachtige trekken lichtten op toen ze bloemen plukte, bijna alsof ze voelde dat iets bijzonders stond te gebeuren.

Haar blik viel op een bijzonder kleurrijke bloem, die nog in de knop zat, maar al begon te stralen met belofte. Met een nieuwsgierige glimlach strekte ze haar hand uit, haar vingertoppen voorzichtig de bloemblaadjes beroerend. Een vreemde sensatie gleed door haar vingers en ze keek verrast op toen de knop plotseling begon te trillen en groeien. Haar ogen werden groot van verwondering toen ze zag dat de bloemblaadjes zich snel ontvouwden en de bloem in volle pracht tot bloei kwam.

Verward en opgewonden rende Renesmee terug naar huis, waar ze Edward op de bank aantrof, zijn gedachten diep verzonken. Een bezegelde envelop lag voor hem op tafel. Het rode lak verwarde ze even voor bloed en haar hart schoot in haar keel toen ze de ernstige blik van haar vader opmerkte.

"Renesmee," begon Edward met een zachte, bezorgde stem, "er is iets dat ik je moet vertellen."

Aarzelend schoof Renesmee dichterbij en nam de envelop in handen. Ze voelde de zachtheid van het perkament onder haar vingertoppen. Haar nieuwsgierigheid en opwinding waren bijna tastbaar. "Ilvermorny School of Witchcraft and Wizardry." Stond er met krullende letters op het perkament geschreven. Voorzichtig brak ze het zegelen en opende de brief. De woorden dansten voor haar ogen, en ze nam de details van de uitnodiging in zich op.

Edward zuchtte toen ze naast hem plaats nam. "Je hebt altijd geweten dat je anders was, Renesmee. Dat je zowel vampier als mens bent. Maar er is nog iets dat we je nooit hebben verteld."

Renesmee keek op van de brief en keek in de gouden ogen van haar vader. Haar hart bonsde in haar keel terwijl ze wachtte op wat zou komen. Wat kon er nog meer zijn dat ze niet wist?

"Je bent niet alleen een hybride," vervolgde Edward. "Je hebt een speciale gave, een magische gave. Een gave die je krachten geeft die verder gaan dan wat je tot nu toe hebt ervaren."

Renesmee's adem stokte. Ze staarde haar vader aan, nauwelijks in staat om de woorden te bevatten. Magie? Een magische gave? Haar gedachten raasden terwijl ze de implicaties van zijn woorden overwoog.

"Dit is waarom Ilvermorny je heeft uitgenodigd," legde Edward uit. "Ze willen je helpen je gave te begrijpen en te beheersen, om je te leren hoe je de wereld van magie kunt betreden."

Renesmee's ogen schoten terug naar de brief in haar hand. De woorden begonnen nu zin te krijgen, als puzzelstukjes die op hun plaats vielen. Ze dacht aan de groeiende bloem, de plotselinge ontvouwing van haar krachten. Het was is iets wonderlijks, iets prachtigs, maar waarom leek haar vader dan toch zo bezorgd.

-o-
Het eerste hoofdstuk! Ben je een beetje thuis in Twilight en heb je tips? Laat het mij dan vooral weten  -.^