Bloed & Betovering

11. Emily's Entrance

Renesmee liep in de groep eerstejaars, geleid door Chris door de uitgestrekte gangen van Ilvermorny. De gangen waren bezaaid met bewegende schilderijen en pratende standbeelden, waardoor ze zich een beetje overweldigd voelde. Ze had nooit gedacht dat haar leven naast de Cullens zo vol magie zou zijn.

Uiteindelijk brachten ze hun tocht tot stilstand bij een schilderij op de begane grond dat zo groot was dat het dienstdeed als een deur. Er was een prachtige jonge dame op te zien die op een schommel zat tenmidde van een tuin vol pioenrozen.

'Oh, Chris ik heb je zo gemist!' Glimlachte ze hartstochtelijk. 'En de andere ook natuurlijk, oh, en de nieuwe eerstejaars, zijn ze niet eenig?' Renesmee was blij dat ze in een schilderij zat, anders zou ze vrezen dat de dame eruit zou komen om hen in hun wangen te knijpen.

Chris lachte vriendelijk terug. 'Wij hebbe jou ook gemist, Emily. Hoe is het hier geweest de afgelopen zomervakantie?'

Emily rolde met haar ogen. 'Het was dood saai zonder jullie! Maar de huiselven hebben de plantjes goed verzorgd.'

Een meisje dat vlak voor Renesmee stond kuchtte. Ze had rood haar in een paardenstaart en droeg een houten bril. 'Zijn huiselven nog niet afgeschaft? Dat is toch slavernij?'

Chris krabte zich beschaamd achter zijn oor en ook het schilderij negeerde haar vraag. 'Jullie zullen wel moe zijn na jullie lange reis. Kom toch gauw binnen! En al jullie een praatje willen maken dan weet je waar ik uithang, ik ga nergens heen!' Jubelde Emily nog vrolijk terwijl ze weg voor hen vrij maakte.

Chris nam hen mee naar de gemeenschappelijke kamer, een landelijke ruimte met overvloedige planten en een knoestige boomwortel die dienstdeed als open haard. Hoge ramen boden een betoverend uitzicht op de omliggende bossen.

Chris begon met enthousiasme te vertellen, "Welkom in ons Pukwudgie-huis, folks! We zijn als een hechte familie hier, en we waarderen eerlijkheid, nederigheid en hard werken. We zorgen voor elkaar, en als je ooit hulp nodig hebt, aarzel dan niet om het te vragen."

Suzy, een mede-eerstejaars, onderbrak hem. "Misschien is nederigheid niet echt iets om te vieren.' Fronste ze. En laten we ook niet vergeten dat we voorzichtig moeten zijn met de open haard. Rook kan slecht zijn voor mijn longen." Mopperde ze terwijl ze naar de haard naast zich wees.

Renesmee, enigszins geïrriteerd door Suzy's betweterige toon, vroeg zich hardop af, "Misschien had je dan beter bij Horned Serpent kunnen zitten, Suzy. Daar lijkt je kennis beter op zijn plaats."

Suzy keek haar verontwaardigd aan "Nee, ik ben hier omdat ik sterke helende gaven heb, net zoals de rest van mijn familie. Dat is een groot deel van waar Pukwudgie voor staat. Heb je niet opgelet bij de sorteer ceremonie?" zei ze bits terug.

Chris maakte snel zijn welkomspraatje af en leidde de eerstejaars naar de slaapvertrekken. Renesmee koos een bed bij het raam zodat snachts naar de prachtige omgeving zou kunnen kijken. Suzy keek bedenkelijk naar haar en zei: "Je zou nog wel eens kou kunnen vatten als je daar slaapt, en het voeteneinde wijst naar de deur dat is niet in lijn met Feng Shui." Tot Renesmee's ergernis koos Suzy het bed naast dat van haar. Ze rukte het beddengoed van haar bed af en haalde een schapenwollen deken en een laken van biologisch katoen uit haar koffer, zo vertelde ze.

Renesmee pakte haar spullen uit zo snel als zich kon en haastte zich naar de grote zaal. Haar eerste dag op Ilvermorny ging niet zoals verwacht.

-o-
Ik was best oke met mijn omschrijvingen in dit boek... Tot ik weer eens wat las van ClaraAllanPoe... De koningin der sfeer <3

Dus ik denk dat ik mijn boek nog eens grondig moet herzien en die zintuigen eens flink aan moet zetten >.<