Bloed & Betovering

22. Who Knows?

Toen Renesmee de volgende ochtend wakker werd was haar kamer al leeg. Alle bedden waren opgemaakt en hoewel de kerstversiering al was opgehangen had de ruimte nooit zo kil aangevoeld.

Renesmee gleed in haar warmen sloffen en haar ogen vielen op een briefje op haar nachtkastje lag. Toen ze het open wilde maken fluisterde het briefje eerst naar haar. 'Renesmee ben jij het?' Klonk het in Suzy's stem.

Renesmee trok een wenkbrauw op. Ze wilde het briefje openen maar het het leek wel alsof het dichtgeplakt was. 'Renesmee ben jij het?' Vroeg het briefje nu dringender.

'Ja, ik ben het, Renesmee.' Antwoordde Renesmee nu onzeker, en plots ontvouwde het briefje zich.

Lieve Renesmee,

Ik wist niet hoe ik je dit moest zeggen en zoals je weet, gebeurt dat niet vaak. Daarom wilde ik van de gelegenheid gebruik maken, nu ik weg ben.

Ik weet wat je bent. Waarom je zo goed bent in zwerkbal, zo volwassen voor je leeftijd, en je huid zo fraai ondanks alle ongezonde troep die je naar binnen propt. Ik begrijp dat je het geheim wil houden, omdat niet iedereen zo helder kan denken als ik. Dus, voor deze ene keer zal ik zwijgen, omdat wij vrienden zijn.

Fijne kerst en blijf veilig,

Liefs,

Suzy

Renesmee sloot de brief, een warm gevoel vloeide door haar aderen. Ze stak het briefje in de kaars op haar nachtkastje, dat bijna opgebrand was. De verlaten kamer voelde plots zo eenzaam niet meer, en Renesmee glimlachte gelieft.

Met Malfie op haar schouder liep ze de grote zaal in, die feestelijk was versierd met magische kerstversiering. De grote kerstboom in het midden van de zaal reikte bijna tot aan het plafond en was prachtig versierd met fonkelende lichtjes en glinsterende ornamenten. De sfeer was gevuld met opgewonden verwachting voor de naderende kerstviering.

Renesmee zat aan de ontbijttafel en schraapte haar bord leeg. Ze had een flinke eetlust, want ze wist dat ze genoeg energie nodig zou hebben voor de zwerkbaltraining later die dag. Ze stapelde pannenkoeken op haar bord en overgoot ze met een royale hoeveelheid ahornsiroop. Het smaakte heerlijk, en ze genoot van elk hapje.

Elowen, die aan dezelfde tafel zat, keek op van haar studieboeken. "Renesmee, je eet alsof je een hele dag moet zwerkballen," merkte ze op.

Renesmee glimlachte tussen twee happen door. "Dat moet ook, Elowen. Ik wil topfit zijn voor de training." Ze propte nog een stuk spek in haar mond en slikte haastig door.

Elowen keek bedenkelijk en sloeg haar boek dicht. "Waarom ga ik niet met je mee naar de training?"

Renesmee keek verbaasd op. "Natuurlijk ben je van harte welkom, maar het is erg koud op de tribune. Ik denk dat je beter af bent in de bibliotheek."

Elowen haalde haar schouders. "Ik hou juist van kou."

En zo liepen ze even later samen naar het zwerkbalveld.

Terwijl Renesmee op haar bezem boven het zwerkbalveld zweefde, was de lucht gehuld in een magische gloed van de ondergaande zon. De laatste stralen van het daglicht schitterden op de sneeuw die het veld bedekte, waardoor het eruitzag als een betoverend winterlandschap. De bezem onder haar reageerde soepel op haar stuurkunsten terwijl ze zich concentreerde op het vangen van de snaai.

Ze had besloten zo veel mogelijk van de trainingen te genieten, want zodra de wedstrijd tegen Wampus aanbrak en alle ogen weer op haar gericht waren, zou ze stoppen, zo had ze besloten. Dan zou haar zwerkbal avontuur ten einde zijn.

Ze keek naar Elonwen, die aan de zijlijn van het veld op de tribune zat, in de warme gloed van de ondergaande zon. Ze had beweerd dat ze deze kerstvakantie op school bleef vanwege de toegang tot de grote bibliotheek, maar het leek er op dat ze ze graag in de buurt zijn van haar broer Chris en Renesmee wilde zijn. Ze hield hen nauwlettend in de gaten.

Renesmee wist dat ze blij zou moeten zijn met het idee dat Elowen graag in hun nabijheid was. Nu Suzy achter de waarheid gekomen was had ze echter het gevoel dat Elowen haar wantrouwend observeerde. Zou Elowen haar vriendin wel blijven als ze de waarheid wist?

Door alle emotie die in zich woedde verliep de training niet zoals ze had gehoopt, maar ze had het er zonder schrammen vanaf gebracht.

Haar ademhaling was zichtbaar in de koude lucht terwijl ze bezweet van haar bezem afstapte. Ze merkte dat Chris naar haar keek, een blik van opwinding en bewondering in zijn ogen.

Terwijl ze hun bezems wegzetten, liep Chris aarzelend naar Renesmee toe. De ondergaande zon wierp een warme gloed over het zwerkbalveld en versterkte de sfeer van het moment. "Hey, Renesmee," begroette hij haar met een zenuwachtige glimlach. "Ik vroeg me af of je zit had om vanavond even met mij door de tuinen te wandelen."

Renesmee keek even opzij naar Elowen, die hen met argwaan bekeek. Verward door de reden van Chris' uitnodiging vroeg ze voorzichtig: "Is er iets over de training dat we moeten bespreken?"

Chris aarzelde, zijn ogen afdwalend over het betoverende tafereel. "Nou, eigenlijk hoeven we het niet over zwerkbal te hebben, als jij dat niet wilt."

Elowen zuchtte lichtjes en rolde met haar ogen. "Alsof ze niets beters te doen heeft dan met jou te wandelen," mompelde ze.

Renesmee wrong haar handen ineen. Als hij het niet over zwerkbal wilde hebben, waarom vroeg hij het dan? Hadden Suzy en Foxy gelijk en had hij een oogje op haar? Vroeg hij haar mee uit? Of was hij misschien ook achter de waarheid gekomen, en wilde hij haar er niet publiekelijk mee confronteren.

Renesmee slikte nerveus,terwijl de laatste stralen van de ondergaande zon het zwerkbalveld in een gouden gloed hulden.  "Wandelen klinkt goed, Chris," glimlachte ze aarzelen." Je weet dat ik graag met je over zwerkbal praat."

Chris knikte met opwinding in zijn ogen  en ze zag hoe hij nerveus wegdraaide en bijna huppelend zijn pas vervolgde.

-o-
Oeeehhhh.... Zou Chris het weten of heeft hij andere plannen? 
╮⁠(⁠.⁠ ⁠❛⁠ ⁠ᴗ⁠ ⁠❛⁠.⁠)⁠╭