Bloed & Betovering

2. The end of Edward

"Vader," zei ze, haar stem zacht maar vastberaden, "waarom kijk je zo serieus?"

Edward zuchtte en glimlachte zwakjes naar zijn dochter terwijl hij naar haar toe schoof op de bank en zijn arm om haar heen legde. "Renesmee, er zijn dingen die ik je moet vertellen. Dingen die ik al die tijd voor je heb verborgen."

Ze keek hem met grote ogen aan, een mengeling van nieuwsgierigheid en lichte bezorgdheid. "Wat bedoel je, vader?"

Hij keek even weg, alsof hij zijn gedachten ordende voordat hij begon te spreken. "Het was voor mij gemakkelijk om mijn aard als vampier te verbergen, maar dat was niet altijd het grootste geheim dat ik met me meedroeg. Voordat ik een vampier werd, was ik... een tovenaar."

Renesmee's ogen werden zo groot als schoteltjes van verbazing. "Een tovenaar? Zoals in magie en spreuken?"

Edward knikte langzaam. "Ja, precies. Ik heb op een toverschool gezeten, net als jij nu naar Ilvermorny gaat. Maar die wereld heeft ook zijn eigen geheimen en duistere kant."

Hij vertelde haar over Zweinstein, de toverschool in Groot-Brittannië, waar hij fijne herinneringen aan had. Maar hij legde uit dat de tovenaarswereld niet vrij was van gevaar. "Er was een tijd dat ik deelnam aan een tovenaarstoernooi, een wedstrijd die mijn leven voorgoed zou veranderen. Ik werd aangevallen door een duistere tovenaar genaamd Voldemort."

Renesmee slikte, haar ogen wijd van ongeloof. "Wat gebeurde er?"

Edward zuchtte diep, zijn blik mistig van herinneringen. "Ik werd vermoord door Voldemort, maar een vampier heeft me uit de dood doen opstaan. Hij redde me, maar mijn leven werd nooit meer hetzelfde."

Hij stelde haar gerust dat Voldemort inmiddels was overleden, maar dat de duisternis nooit volledig zou verdwijnen uit de magische wereld. "Veel tovenaars, zoals Voldemort, verlangen naar onsterfelijkheid, iets dat jij bezit. Dat kan je in gevaar brengen, Renesmee. Maar er is geen betere plek dan een toverschool om te leren hoe je met magie kunt omgaan."

Renesmee staarde naar haar handen, haar geest vol met nieuwe informatie en vragen. Haar vader's verhaal opende de deur naar een wereld die ze nooit voor mogelijk had gehouden, en ze besefte dat haar leven nu nog ingewikkelder en verbazingwekkender zou worden dan ze had kunnen dromen.

-o-
Ooh, Cedric, waarom moest je gaan 😭 Nah, ik moet zeggen, zijn dood kon ik nog wel als een van de beste verdragen in de hele Harry Potter serie... Sorry Edward!