16. Rivalry or Ripping friendship

7 1 1
                                    

De grote zaal van Ilvermorny was gevuld met het vrolijke geroezemoes van de leerlingen die genoten van hun vrije weekend. Het gekletter van bestek en servies vermengde zich met lachende stemmen terwijl de leerlingen aan hun tafels zaten. Het glas-in-loodraam bovenaan zorgde voor een kleurrijk spektakel van licht dat op de tafels en gezichten van de leerlingen danste.

Renesmee genoot in stilte van haar yoghurt met aardbeien en Elowen zat naast haar en concentreerde zich op haar studiemateriaal. Het ontspannen ontbijt werden echter abrupt verstoord toen Foxy haastig naar hen toe kwam.

'Renesmee, wat hoor ik nu, wil je bij het zwerkbalteam?' stamelde ze buiten adem.

Renesmee keek op van haar kom, verbaasd over Foxy's plotselinge verschijning. 'Daar heb ik eigenlijk nog niet over nagedacht. Eerstejaars zijn toch niet toegestaan om deel te nemen gezien het zo gevaarlijk is?'

'Precies!' knikte Foxy, een vleugje opluchting in haar stem. 'Professor Spurt heeft echter een uitzondering voor jou aangevraagd. Professor Fontaine wil je vanmiddag zien vliegen voordat hij zijn definitieve beslissing neemt. Je moet hem vertellen dat je niet bij het Zwerkbalteam wilt.'

Chris, die een beetje verderop aan de Pukwudgie-tafel zat te studeren, kwam overeind. 'Je bent gewoon bang dat je gaat verliezen als Renesmee bij ons in het team zit, Foxy,' bracht hij een beetje nerveus in.

Foxy rolde met haar ogen. 'Mond dicht, Chris. Dit was zeker allemaal jouw idee! Dat je ieder wakker moment van de dag met Renesmee wilde doorbrengen was al duidelijk vanaf het moment dat je haar zag. Maar dat je daarbij haar veiligheid in gevaar zou brengen voor het winnen van de Zwerkbalcup maakt je nog wanhopiger dan ik dacht.' Chris werd rood, stamelde wat onverstaanbare woorden en besloot uiteindelijk te zwijgen.

Foxy draaide zich naar Renesmee en fluisterde zachtjes, "Renesmee, ik wil even met je praten, alleen."

Met een gefronste blik op Chris knikte Renesmee instemmend en volgde Foxy naar de rand van het bos, waar het rustig was. Haar gedachten raasden terwijl ze zich afvroeg wat Foxy haar te vertellen  had dat haar noodzaakte haar zo ver weg te nemen van Ilvermorny, maar bovenal of ze de kans om deel te nemen aan het zwerkbalteam zou moeten afslaan.

Renesmee had het zich al voorgesteld, vliegend op haar bezemsteel, de wind in haar haren, de Beukers door de lucht zien razen terwijl ze vastberaden naar de snaai zocht. Het klonk als de perfecte kans om haar buitengewone snelheid en buitenmenselijke reflexen te benutten.

Renesmee nam plaats op de omgevallen boomstronk. Eigenlijk had ze haar beslissing al genomen. "Foxy, ik wil echt meedoen met het zwerbalteam. Ik denk dat ik een geweldige Zoeker zou zijn. Je hoeft je geen zorgen te maken over mijn veiligheid, met mijn snelheid en reflexen zal ik de beste zoeker worden die Ilvermorny ooit heeft gezien!"

Foxy keek haar ernstig aan. "Renesmee, ik begrijp je enthousiasme, maar heb je nagedacht over de gevolgen"

Renesmee fronste. "Gevolgen? Wat bedoel je?"

Foxy zuchtte. "Het gaat niet om je vaardigheden, Renesmee. Ik maak me geen zorgen om je veiligheid, het gaat om je geheim. Ik dacht dat je er niet mee te koop wilde lopen dat je een hybride vampier bent."

Renesmee begon het te begrijpen. "Je bedoelt dat mijn snelheid en reflexen op zullen vallen, nietwaar? Mensen zullen zich afvragen waarom ik zo goed ben."

Foxy knikte ernstig. "Precies. En aandacht is het laatste wat je wilt als je je vampieridentiteit geheim wilt houden."

Renesmee probeerde Foxy te overtuigen. "Maar Foxy, misschien is dit juist een kans om te bewijzen dat vampiers meer zijn dan alleen bloedzuigende monsters, dat we gaves en talenten hebben die fantastische positieve kanten hebben."

Foxy's blik verzachtte, maar ze bleef vastberaden. "Ik begrijp je wens om het goede te laten zien, Renesmee, maar wat als ze het niet zo zien. Wat als ze zich slechts nog meer bedreigd zullen voelen, door jou."

Renesmee voelde een steek van teleurstelling. Ze had gehoopt dat Foxy haar zou steunen. "En wat als jij de enige bent die zich bedreigt voelt? Misschien heeft Chris gelijk," mompelde ze. "Misschien ben je gewoon bang dat Wampus zal verliezen als ik meedoe."

Foxy keek haar scherp aan. "Natuurlijk wil ik winnen, maar geloof me, als je besluit mee te doen, zal ik er naar uitkijken om je van je bezemsteel te beuken."

Met die woorden draaide Foxy zich om en liep terug naar Ilvermorny, Renesmee achterlatend met een verwarde geest. Had ze zojuist een scheur in haar vriendschap met Foxy veroorzaakt, of was dit slechts de afdelingsrivaliteit die bij Ilvermorny hoorde?

-o-
Hmmm, heeft Foxy een punt of is ze gewoon jaloers?

Bloed & BetoveringWhere stories live. Discover now