Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan.
Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim.
Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi...
Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın ateş parçalarım 🔥
Feelings for You - unkown.beat
Eskidendi, Çok Eskiden - Sezen Aksu
Civillian - Wye Oak
Rüya Gibi - Dedublüman
AF - Cem Adrian
Groan Of Clouds - Spacyboi
Bella Ciao - Manu Pilas
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
71.Bölüm: İSYAN
Lider olmak, bir topluluğu yönetmek bana hiçbir zaman etkileyici gelmemişti. Beni sadece güç etkilerdi. Beni güce hükmetmek etkilerdi.
Ben bir lider değildim, ben bir lider olamazdım.
Ben isyan bayrağını taşıyan bir savaşçı olurdum sadece. Ben sistemi oluşturmazdım, ben sisteme karşı çıkardım.
Şimdi elimde bulunan güç beni cezbedemezdi çünkü bu güç benim bitirebileceğim bir kötülüğün bütünüydü.
Etrafımdaki insanları izlerken sonlarını nasıl getireceğimi düşünmüyordum, bunları asıl liderle görüşecektim. Evet, Cebonayan korkunç bir topluluktu ama bir tek Ateş bu örgütün dizginlerini tutabilirdi. Zaten bundan korktukları için Ateş'i saf dışı bırakmaya çalışmış ve beni lider yapmışlardı.
"Yemin etmen gerekli." dedi bunaklardan biri.
"Ne yemini?" dedim yüzümü buruşturmamak için kendimi zor tutarken.
Benim kocam orada yaşam mücadelesi veriyordu bunlar hala yemin derdindeydiler.
Zaten az önce kafama taktıkları taç beni sinirden neredeyse gülme krizine sokacaktı. Kafama cidden altından bir taç takmışlardı! Bunlar örgüt falan değildi bunlar düpedüz kafayı sıyırmışlardı.
