All Jokes Aside (Imperfect Series #3)

Chapter 02

Pagod akong nagpahinga sa bus stop, ngayon lang ako napagod ng husto dahil sa trabaho. Pinisil ko ang palad ko para hindi ako makatulog sa bus stop. I was just resting there to gain energy again. Galing lang ako sa hotel at may dinaanan akong bus stop kaya nagpapahinga lang muna ako.

Kung hindi lang walking distance ang apartment complex ay sumakay na ako ng bus para madaling makauwi ako sa complex. Nakakapagod ang trabaho kong ito pero walang trabahong hindi nakakapagod.

Wala pa akong sahod dahil last week ng buwan ang payroll namin. May kunting cash nalang ako sa wallet at hindi ko pwedeng gastusin ang nasa card ko.

I took a deep breath and sat up straight to stretch my stomach. Sumakit ang tagiliran ko dahil busog akong nagtrabaho kaninang hapon, nanghihina kasi ako kaya kumain ako  pero yun nga ang consequence, sumakit ang tagiliran ko dahil busog akong palakad-lakad kanina.

Tumayo ako at nagsimulang lumakad pauwi. I wasn't feeling well, my body was feeling heavy but I must go home and rest.

Nakauwi ako ng ligtas sa apartment, kumain lang ako ng sandwich at uminom ng maraming tubig bago pumasok sa kwarto at natulog. When I woke this morning I felt heavy. Really heavy.

Pakiramdam ko ay lalagnatin ako. I hadn't got flu shot yet. Hindi ako pwedeng umabsent ngayon. Uminom lang ako ng Paracetamol, hindi ko alam kung effective ang gamot sakin pero ang mahalaga ay makapasok ako sa trabaho.

"Mukhang matamlay ka Lowie, masama ba ang pakiramdam mo?" Salubong sakin ni Mattet.

"Kahapon masama ang pakiramdam ko pero uminom ako ng Paracetamol. Medyo umayos ang pakiramdam ko pero panay ang singa ko." sabi ko.

"Naku, may mask ako sa locker ko, magmask ka para wala kang mahawaan. Baka sipunan ka niyan. Uso pa naman ngayon ang trangkaso. Pwede kang umuwi ng maaga mamaya. Kausapin natin ang manager para makapagpahinga ka. Hindi ka niyan makakapagtrabaho ng maayos kapag may sakit ka." sagot niya.

Nagpasalamat ako sa kanya at tinulak ang trolley para pumasok sa susunod na suite. I still had more to suite to clean. There's two suite in tenth floor.

May mga tao na sa taas pero sana ay tapusin nila ang paglilinis para matapos kami. It's still two p.m in the afternoon, it's still early but I should finish as early as I could.

Pumasok ako sa huling suite sa tenth floor. I looked up at the time on my wristwatch, it's almost four p.m, sa pinaka-itaas ng hotel na ito ay maraming naglilinis.

Hindi ako nagpa-assign sa mga matataas na floor dahil natatakot ako sa taas. I wasn't scared of height, I was just afraid of a tragedy that would abruptly happen like earthquake, fire, or even robbery.

Hanggang twelfth floor lang ako pero maraming cleaning ladies na empleyado dito sa hotel. Hindi kaya ng sengkwentang tao ang ganitong six star hotel.

Dati ay sa Seoul ako nakadestino pero ngayon ay dito ako sa Gwangju, I liked living in this city.

Naglakad ako papunta sa labas. It was good thing I wore a thick jacket and I had my bennie on my head, but I hadn't wore a gloves for my hand, it's still so cold but I thought if I would move faster to get home, I wouldn't freeze outside.

Nauna akong umalis dahil ang mga katrabaho ko ay sumama sa inuman sa labas. I knew I wouldn't come with them kahit wala akong mabigat na nararamdaman kaya wala lang sakin yun.

My body was heavy and I was feeling dizzy. Uminom ako ng gamot pero walang tama. Siguro ay hindi talaga effective sakin ang gamot. I wrapped my arms around me, I was looking on my way.

The skies were dark and snow was falling down in a slow motion. I couldn't admire it because I wasn't feeling well, all I wanted was to get in my bed and sleep.