လက္ထဲကဖုန္းကို စက္ပိတ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ
ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ခက္ရင္းကိုင္ထားတဲ့လက္ကိုေတာ့
ေနာက္ေက်ာမွာအသာကြယ္ထားလို႔ ။ တံခါးဆီအာရံုစိုက္ေနမိတဲ့အခ်ိန္မွာ အခန္းထဲကို လံုးဝမထင္မွတ္ထားတဲ့သူတစ္ေယာက္က ဝင္လာခဲ့သည္ ။
" ႐ွင္းသန္႔! !! "
" ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ႐ွင္းသန္႔လင္းပါ။ အံၾသသြားလားဟင္ အစ္ကို! !! "
အံ႔ၾသသြားတဲ့စိတ္ထက္ ဒီအေျခအေနႀကီးကို ပိုၿပီးသိခ်င္တဲ့စိတ္သာ႐ွိေနသည္။
" ငါ့ကို မင္းေခၚလာတာလား "
" အစ္ကိုက ဘယ္လိုထင္လို႔လဲ "
" မင္း စက္ရံုေတြစစ္တဲ့ေနရာကို လို္က္သြားရတယ္မဟုတ္ ဘူးလား "
" ဟုတ္တယ္ေလ "
" ဒါဆို ငါ့ကိုဘယ္သူေခၚလာတာလဲ "
" ကြၽန္ေတာ္ေခၚလာခိုင္းလိုက္တာပါ ။လူတစ္ေယာက္က
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ့္စားေခၚလာေပးတာ "
" ငါ့ကိုဘာလို႔ေခၚလာတာလဲ ႐ွင္းသန္႔ ။ မင္းနဲ႔ငါ့ၾကားမွာ
ဒီလိုေတြလုပ္ရေလာက္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ ဘာမွမ႐ွိဘူး
ထင္တယ္။ ဒါက ျပန္ေပးဆြဲမႈေနာ္ "
" အစ္ကိုက အေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိဘူးထင္ေနေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့႐ွိေနတယ္ေလ "
" ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္လဲ။ မင္း႐ူးေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ "
" အရင္ကေတာ့ မ႐ူးပါဘူး ။လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က လူတစ္ေယာက္ကိုစေတြ႔ဖူးၿပီး အဲထဲကေန ဒီေန႔အထိ ႐ူးသြားတဲ့ေကာင္က ကြၽန္ေတာ္ပါပဲ "
ကိုယ္ကေဒါသနဲ႔ေမးေနေပမည့္ တစ္ဖက္ကၿပီတီတီမ်က္ႏွာနဲ႔
ျပန္ေျဖေနသည္။
" ႐ွင္းသန္႔ ! ငါကစိတ္႐ွည္တက္တဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူးေနာ္။ မင္းဘာေျပာခ်င္တာလဲ ေဝ့ဝိုက္မေနနဲ႔ ဒဲ့သာေျပာ "
" အစ္ကိုကလဲဗ်ာ! !!! ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆို အျမဲေအာ္ေနေတာ့တာပဲ။ ေျပာျပမွာေပါ့ မေျပာခင္ ဒါေလးကိုအရင္ၾကည့္ေနာ္ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ႐ွင္းသန္႔က သူ႔လက္ထဲကအရာေလးတစ္ခုကို
ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္တည္း နံရံေပၚမွာ႐ုပ္ပံုေလးေတြ
ေပၚလာသည္။ ဓာတ္ပံုေတြတင္မဟုတ္ဘဲ Video ႐ိုက္ထားတာေတြကိုပါ သီခ်င္းသံေတြနဲ႔Edit ထားတာမ်ိဳး။
ထိုပံုေတြကေတာ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝကေနစၿပီး
အခုခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ရဲ႕ပံုေတြပင္ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
သု တျာ ( သုတ်ာ ) Uni+Zaw ( Completed)
Fanfiction" မမေ့ပါနဲ့နော်အချစ် မောင်က မင်းမရှိရင် ရပ်တည်ဖို့မလွယ်တာကိုလေ ကျေးဇူးပြုပြီး အဲဒါလေးတစ်ချက်ကို မမေ့လိုက်ပါနဲ့နော် " " မေမ့ပါနဲ႔ေနာ္အခ်စ္ ေမာင္က မင္းမ႐ွိရင္ ရပ္တည္ဖို႔မလြယ္တာကိုေလ ေက်းဇူးျပဳၿပီး အဲဒါေလးတစ္ခ်က္ကို မေမ့လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္ "
