Caged [RWS #1]

CHAPTER 47: TRAITOR

[A/N: Since Caged is ending, I wanna tell you all that I appreciate you. From your support to Into you, up to this day with Caged. Thank you, guys. Mahaba pa journey natin, marami pa tayong isusulat. Be safe always!]

...

Clio's POV

"And where are you going?"

I stopped when I heard my mom's voice.

What is she doing here? Dito ako umuwi sa bahay namin ni Cora para magbihis at kumuha ng mga damit dahil ayaw kong makita ako ni mommy, tapos ngayon ay nandito siya?

Who told her?

May dalawang kasambahay ang dumaan, kapwa sila hindi makatingin sa'kin. Fuck. Hanggang dito ba naman ay may mga galamay si mommy?

"Mommy," I said calmly.

"Why?" She asked in disappointed tone. "A divorce for what?" Dagdag na tanong niya.

I can feel that any minute by now, sasabog na siya.

I faced her and with courage, I stated, "Mom, just let me do what I want this time." Kalmado paring saad ko.

"Gusto mong hayaan nalang kitang mapunta sa Fabroa na 'yon?" Tanong niya na nagpakuyom sa kamao ko. "Ano bang pinakain sa'yo n'yan at hindi mo maiwan-iwan? I thought you were over her. Six years ago, she cheated on you! At ngayon kayo ulit? Babalikan mo?" Nagngingitngit siya sa galit sa sunod-sunod na tanong na pinakawalan.

I shut my eyes and took a deep breath. Walang mangyayari kung sasabayan ko si mommy sa init ng ulo niya.

"Mommy, hindi nga siya nag-cheat sa'kin." Paunang wika ko habang sinusubukan paring kalmahin ang sarili. Hindi na ako nagtaka kung paano niya nalaman ang tungkol sa amin ni Vianca at lalong hindi na ako magugulat kung alam na niya ang tungkol kay Hyacinth pero sana ay 'wag na siyang umabot doon. "And if you're thinking about the Avecedo family, alam na po nila and they let me go from their company." Dagdag ko pero tila kahit gaano ako ka-kalmado ay mas lalo lang nag-iinit ang ulo niya.

"What's the difference between Cora and Vianca?" Tanong niya na ikinakunot ng noo ko. Really? Pati si Cora ay nadamay dito? "Pareho lang naman silang may anak sa iba. Why not settle for Cora?"

I greeted my teeth upon hearing what she just said.

"Anak ko si Hyacinth." Mariing saad ko. Tuluyang nawala ang pagka-kalmado ko. As if she just pushed my last button, she smirked in victory.

"How sure are you?" She asked, sarcasm intended. I'm getting furious as time passes by. Walang pupuntahan ang usapan na 'to kundi sagutan. "You know what I'm talking about. Malandi ang babaeng 'yan. Maraming lalaki ang dumaan sa kanya. Baka hindi nga niya alam kung sino ang totoong nakabuntis sa kanya—"

"Enough." Putol ko kay mommy.

"And the fact that you were married pero pinatulan ka parin? Sanay na sanay siyang maging kabit!" Singhal pa ulit niya.

Nagsimula akong maglakad paalis. Magagalit lang ako kung pakikinggan ko siya. Mahirap makipag-usap sa taong sarado ang isip. I will just het tired explaining everything pero sarili niya parin ang paniniwalaan niya.

"May party para sa'yo sa bahay. Aalis ka?" Pahabol na tanong niya na hindi ko na pinansin.

She always make me believe that Vianca is the villain, when clearly, she was just a victim. Hindi ko alam kung saan nanggagaling ang hatred niya kay Vianca. Ang hirap i-justify.

I opened the door of my car. Nilagay ko ang backpack ko sa passenger seat. Something feels different with my car so I checked my tires. Fuck. Lahat ay walang hangin at makikitang sinadyang butasin ang mga ito.