# Gençkurgu-- Fantastik #
# 1. Akademi
# 1. Efsane
# 1. Ejderha
- Düşünsene, sen büyünün her şey olduğu bir dünyada, zerre kadar büyü gücüne sahip değilsin. Sen bu dünyada hiçbir şey yapmazsın. Her şeyden vazgeç gitsin. Sen doğuştan eziksin !
Cü...
Dışarı da adamın söylediği gibi biri beni bekliyordu. Dikkatli bir şekilde baktığım da beni bekleyen kişi otuz ya da kırklı yaşlarını yeni doldurmuş bir kadındı.
Başına taktığı çember tarzı kahverengi renkli bez parçasına gelişi güzel sıkıştırılmış siyah saçları, koyu ten rengine eşlik eden koyu kahverengi gözleri vardı. İnce belli vücuduna kahverengi ve siyah tonların kullanıldığı uzun kollu bir elbise giymişti. Kadın önümde hafifçe eğilerek konuştu.
- Genç hanım, izin verirseniz size yurtta kalacağız odayı göstereceğim.
Kadına bir şey demeden hafifçe başımı öne eğerek selamladım.
Kadın yaptığım harekete şaşırırken ;
- Lütfen böyle yapmayın. Bana bu şekilde saygılı olmanıza gerek yok.
Kadın yüzüne baktığımda hem şaşırmış hem de telaşlanmış bir hali vardı.
- Neden ? Diye sordum kadının söylediklerini merak ederek.
Kadın bana bakıp ellerini nereye koyacağını bilmiyormuş gibi iyice telaşlanırken sorduğum soruya cevap vermekte zorlanıyordu.
Kadının davranışlarına anlam veremezken başımın ağrısından mı bilmiyorum ama duracak halimin olmadığını hissettiğim de tekrar konuştum.
- Size soru sorduğum için üzgünüm. Odama giden yolu gösterir misiniz ?
Kadının telaşlanmış hali sorumu geri çekince kayboldu.
- Elbette. Hemen gösteriyorum.
Uzun bir koridorda yürüyüp bulunduğumuz binadan dışarı çıktık. Sağ taraftaki taşlı yoldan yürümeye başladık. Biraz sonra büyük bir binanın önüne gelince durduk.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Geniş ve dört kattan oluşan, kahverengi renkle boyanmış, ahşap tahta görünümlü eski bir binaydı. Uzaktan siyah rengine benzeyen kalın camları vardı. Balkon ve pencerelerin kenarlarındaki tahtaların üzerinde uygulanan oymaları dikkat çeken yerleriydi.
Binanın büyüklüğünden çok kasvetli görüntüsü içimin titremesine yetiyordu. Akademide girip çıktığımız diğer binalara göre buranın durumu beni bir parça hayal kırıklığına uğratsa da çok üzerine düşmedim.
Açıkçası kalacağım binanın bana köydeyken Elise ile beraber kaldığımız evi hatırlattığı için mutlu da olmuştum. " Elise ! " Diye içimden geçirirken mutluluğum birkaç saniye sürmüştü. Yüzüm tekrar eski ruhsuz haline dönerken beni hiçbir şey demeden küçük bir kağıt parçası ile bıraktığı zaman geldi aklıma.
Elise'yi daha fazla düşünmemek için başımı sağ sola sallayıp kadın binanın kapısını açıp içeri girdi. Bende arkasından girip kahverengi renkli ahşap merdivenlerden yukarı çıktık. Dördüncü kata gelince durduk. Sağdan ikinci odanın kapısını açtı. Bana dönüp konuştu.
