34. bölüm; Toprak Oda

148 18 7
                                    

Sinirlerim iyice tepeme çıkarken beni insan yerine bir obje olarak gören insanlardan bıkmıştım.

Daha fazla bu tiyatro oyununa katlanamayacaktım. Sırf tanımadığım insanların durumuna acıdığım için kimsenin oyuncağı olmaya niyetim yoktu. Tamam ailenin başına gelenler için üzüldüğümü kabul ediyordum.Ama bu onların intikam planına dahil olup oyuncakları olacağım anlamına gelmiyordu.

Şimdiye kadar olan düşüncelerimi alıp düşünce terazisinin kefesine koyup tarttım. Hangi taraf ağır gelirse onu kabul edecektim. Başka türlü kararsız huyum yüzünden seçmekte zorlanırdım. Ama terazi de benim gibi düşünüyor olmalıydı. Çünkü o da benim gibi sırf intikam için başkalarının piyonu olma diyordu resmen.

Düşüncelerim kafamda netleşince odada bulunan insanların daha fazla konuşmasına izin vermeden gitmek için adım atacağım sırada adamın pişmanlık içeren sesini bir kere daha duydum.

- Arya seni bir piyon olarak kullanmamız dan rahatsız olduğunun farkındayım ama başka çarem yok.

Orta yaşlardaki adamın sözlerinden sonra bir an için duraksasam da yürümeye başladım. Artık ne derlerse desinler bu sefer durmayacaktım. Bu malikâneden çıkıp bu saçma konuşmayı da bu insanları da unutacaktım.

Soluk beyaz renkli koltuğun yanından ayrılıp salonun kapısına doğru yürümeye devam ettim.

Orta yaşlardaki adam beni sessizce izlerken birden Leon'un acıklı sesini duydum.

- Arya yalvarırım lütfen bize yardım et !

Olduğum yerde bir an durup tekrar yürürken konuştum.

- Leon durumunuza üzüldüğüm doğru ama bu birinin piyonu olacağım anlamına gelmez. Üzgünüm.

Sözlerimden sonra ne derlerse desinler onları dilemeyeceğimi anlamış  olmalıydılar artık. Bu kadar sözden sonra kim olsa anlardı zaten.

Arkamda bir anlığına da olsa yeşil renkli toprak gücünü dışarı salındığını hissettiğim de olduğum yerde durdum.  Refleks olarak arkamı döndüm.

- Sen ne yaptığını sanıyorsun ? Diye sordum.

Leon soruma cevap vermeyip sağ elini yavaşça havaya kaldırdı. Sanki elinde hayalî olarak bir şey kaldırıyor gibi hareket ettiriyordu.

Salonun kapısının önüne topraktan yapılma sağlam bir duvar örürken salonun içerisi sallantıdan dolayı alt üst olmaya başlamıştı. Saniyeler içerisinde aynısını pencerelere yaparak topraktan yapılma küçük bir oda yarattı. Odanın bazı bölgelerini içeri ışık girecek kadar boşluklar bıraktı. Böylelikle odanın tamamen karanlık olmasını da engelledi.

Kısa sürede her yer tepe taklak olurken beni ve salonda bulunan herkesi  toprak oda içerisinde bırakmıştı.

Leon güçlerini dışarı salmayı bırakırken yaptığı toprak oda öylece olduğu gibi kaldı. Oturduğu yerden ayrılıp tam karşıma geçti. Gözlerimin içine bakarken tekrar konuştu.

- Arya...

Söyleyeceklerini duymazlıktan gelip sinirli bir şekilde konuştum.

- Tekrar soruyorum. Ne yaptığını sanıyorsun sen ?

- Arya sakin ol ! Her şeyi...

Daha fazla saçma sapan konuşmasına izin vermeden tekrar konuştum.

- Sakin falan olamam Leon. Diye bağırdım. Hemen beni bu odadan çıkar. Yoksa bende gücümü kullanmak zorunda kalacağım.

Leon sözlerimi umursamadan tekrar konuştu.

EJDERHA ŞÖVALYESİ ~ ARYA ~Where stories live. Discover now