ဆည်းဆာရိပ်လမ်းသွယ် || ဘာသာပြန် || 『Completed』

Chapter - 24

『Unicode 』

အခန်း ( ၂၄ ) : ဆေးရုံမှ အရုပ်။

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

ကျန်းကျွယ်နှင့် ချန်ပေါ်ချောင်တို့ ထိုင်သောနေရာက သိပ်မကောင်းလှပေ။ ထောင့်စွန်မှာဖြစ်သဖြင့် သူတို့ ရှု့ခင်းမမြင်ရ​၏။

စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်လုံး​၏ အတွင်းအပြင်အဆင်နှင့် ပန်းကန်ခွက်ယောက်တို့သည် အနည်းငယ် ဟောင်းနွမ်းသည်။ကျန်းကျွယ်​၏ရှေ့မှောက်၌ တည်ခင်းလာသော ကြွေထည်ပန်းကန်လုံးဖြူပင် ထောင့်မရှိတော့ပေ​။ကြွေထည်မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ခြစ်ရာများက အများအပြားပင်။ စတိခ်ဓားကလဲ အနည်းငယ် တုံးနေသဖြင့် သူ စတိခ့်ကိုဖြတ်သောအချိန်မှာအသားမပြတ်ပဲဖြစ်နေခဲ့သည်။

ချန်ပေါ်ချောင်က ဘာမှမဆိုပေ။ သူဟာ ကျန်းကျွယ်​၏ ပန်းကန်ပြားကို ယူသွားပြီး သူ့အတွက် ဖြတ်တောက်ပေး၍ သူ့ရှေ့မှာ ပြန်ထားပေးလာသည်။

ကျန်းကျွယ်မှာ ထိုနေ့က သူတို့နှစ်ယောက် ဘာအကြောင်းပြောခဲ့လဲ ၊ အသား​၏ အရသာက ကောင်း​၏၊မကောင်း​၏စသည်တို့ကို တိတိကျကျမမှတ်မိနိုင်တော့ပေ။ သူတို့ထိုင်ပြီးနောက်မှာ စားသောက်ခြင်းအမှုက ပြီးသွားသကဲ့သို့ ခံစားရသည်။ယင်းသည် မသေချာသေးခင် ကျောင်း၌ စာမေးပွဲဖြေရသကဲ့သို့ဖြစ်နေပြီး မေးခွန်းဖြေရာမှာ သိပ်မကောင်းသလိုခံစားရသည်မျိုး။ စာမေးပွဲခန်းထဲက ထွက်လိုက်သည်နှင့် မေးခွန်းအားလုံးကို မေ့သွားသည့်နှယ်ပင်။

ကျန်းကျွယ်မှာ ငွေသားတွေအားလုံး အသုံးပြုခါနီးဖြစ်နေသဖြင့် တခြား Safe Houseသို့ပြန်ယူဖို့ လိုလာခဲ့သည်။ သူကမူမူးနေခဲ့၍ ချန်ပေါ်ချောင်က မောင်းရတော့​၏။

အာရှပြည်ထောင်စုသည် ဘယ်မောင်းဖြစ်သော်လည်း ချန်ပေါ်ချောင်သည် ညာမောင်းဖြင့် အလွန်ကျွမ်းကျင်လေရာဘန်ကောက်​၏ ဒီဇင်ဘာလလယ်ကြီး၌ လမ်းတွေကိုဖြတ်၍ အရှိန်မှန်မှန်နှင့်မောင်းနှင်တော့သည်။

မနီးမဝေး လမ်းထောင့်ရှိ စူပါမားကတ်ကြီးတွင် ထောင်ထားသော ဆိုင်းဘုတ်အားအဖြတ် ၊ ကျန်းကျွယ်သည် အလွန်လက်တွေ့ကျသော အတွေးတစ်ခုကို ရုတ်တရက် ရလိုက်​၏။ သို့သော် သူ မပြောနိုင်သေးခင် ကားက ပါကင်အဝင်ဝကိုဖြတ်မောင်းသွားချေသည်။