Chapter - 30

2.9K 487 17
                                    

『Unicode 』

အခန်း ( ၃၀ ) : ရွေးချယ်မှု။

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※



ချန်ပေါ်ချောင်သည် သူ​၏ ခရီးဆောင်အိတ်ကိုသယ်၍ ကျန်းကျွယ်နောက်မှ လျှောက်လာခဲ့သည်။

ပင်လယ်လေက ပြင်းလေရာ ကျန်းကျွယ်က ပိန်လွန်းလှသဖြင့် လေတိုက်လျှင် လွင့်ပါသွားတော့မလို ခံစားရသည်။ ဂွမ်းပျော့သားတီရှပ်နက်ပြာမှာလည်း သူ့ကိုယ်နှင့်ကပ်အောင် လွင့်ပါနေခဲ့ရာ ခါးကျဉ်းလေး​၏ ကောက်ကြောင်းများ ပေါ်လွင်နေ​၏။

ရင်ပြင်​၏ မှန်တံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီးသည်နှင့် ကျန်းကျွယ်သည် ချန်ပေါ်ချောင့်အတွက် တံခါးကို သူဝင်လာသည်အထိ ကိုင်ပေးထားခဲ့သည်။

ချန်ပေါ်ချောင်က ကျန်းကျွယ်အနားတိုးကပ်လာသောအခါ ကျန်းကျွယ်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ ဖယ်ရိုမုန်းရနံ့ကို ဖျော့ဖျော့လေးကိုခံစားလိုက်ရသည်။တရုတ်ဆီးသီးခါးရနံ့လေးက ကျန်းကျွယ်နှင့် လွန်စွာလိုက်ဖက်လေ​၏။ သူဟာ ခပ်တန်းတန်းရှိပြီးငြီးငွေ့စရာလေးပင်။ဘယ်လောက်ပဲ ကြီးပြင်းလာပါစေ ကျန်းကျွယ်ဟာ ကမ္ဘာကြီးနှင့် ကင်းကွာလျက်ရှိပြီး လက်တွေ့လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းအတွင်းသို့ ဝင်ဆန့်ဖို့ငြင်းပယ်တတ်​၏။

ချန်ပေါ်ချောင်သည် တစ်ပါးသူများ​၏ ဖယ်ရိုမုန်းတွေကို မခံစားတတ်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ သူကပဲ ကျန်းကျွယ်နှင့် မကြာခဏ နီးနီးကပ်ကပ်နေဖြစ်ခဲ့၍လား ၊ ကျန်းကျွယ်​၏ရနံ့ပဲ အရမ်းကောင်း၍လားမသိ ၊ သူဟာ ဆီးသီးခါးရနံ့လေးကိုတော့ မှတ်မိနေခဲ့​၏။

" ခေါင်းဆောင်က အဲ့ဒီမှာ " ကျန်းကျွယ်သည် အသာလှည့်၍ ချန်ပေါ်ချောင့်ကို ထောင့်စွန်းတစ်နေရာသို့ ထိုးပြလေသည်။သူ​၏ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်သွားပြီးမှ စကားကို မြန်မြန်ပြောလာ​၏ : " မင်း ပက်စ်ပို့ကို ပြန်ပြပါဦး။ ဒီနေ့ရုပ်ဖျက်ထားတာကမတူနေမှာကြောက်လို့ "

ကျန်းကျွယ်သည် တခြားသူများအပေါ်တွင် စကားပြောအနည်းငယ်အေးစက်တတ်သော်လည်း ချန်ပေါ်ချောင့်ကိုတော့မဟုတ်ပေ။ သူသည် ခက်ထန်သွားမှာကိုပင် သတိထားတတ်ပြီး အမြဲတစေ ယုံကြည်မှုကင်းမဲ့ကာ မဝံ့မရဲဖြစ်တတ်လေသည်။

ဆည်းဆာရိပ်လမ်းသွယ် || ဘာသာပြန် || 『Completed』Where stories live. Discover now