အသက်ရှင်နိုင်ဖို့အရေး အနမ်းတွေကို မှီခိုနေရဦးမယ်!

57 - Ghost School (11)

Unicode

အခန်း - (၅၇) : သရဲကျောင်းတော် (၁၁)

ချွီယန်သည် သိပ်မကြာခင်က ‘ချန်ကျစ်ချူး’ကို လိုက်ပိုးနေသည့် ‘ပိုင်ရိ’၏ ကြိုးစားအားထုတ်ပုံနှင့် ပတ်သက်ပြီး ကျန်သုံးယောက်နှင့် ဆွေးနွေးဖြစ်ခဲ့၏။

‘ပိုင်ရိ’က ဆုလင်းကို လက်စားချေရန် ယခုလိုကြိုးစားနေခြင်းဟု သူတို့လေးယောက်လုံး ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ‘ပိုင်ရိ’၏ ပင်ကိုစရိုက်သည် အေးစက်ပြီး ခံစားချက်မဲ့သော်လည်း ‘ချန်ကျစ်ချူး’ရှေ့တွင် ထိုမျက်နှာထားမျိုး လုံးဝမဖော်ပြတတ်ပေ။ ယဉ်ကျေးပြီး ကြင်နာတတ်သော၊ သနားငဲ့ညှာတတ်သော၊ အပြစ်ပြောစရာမရှိအောင် ပြီးပြည့်စုံသော စီနီယာအစ်ကိုကြီးအဖြစ် နေပြသည်။

သို့သော် ‘ချန်ကျစ်ချူး’ အနားမှာမရှိလျှင် ပုံမှန်အကျင့်စရိုက်အတိုင်း အေးတိအေးစက် ခံစားချက်မဲ့သော မျက်နှာထားမျိုး ချက်ချင်း ပြန်ပြောင်းသွားပြန်သည်။ ထိုသို့သာမဟုတ်လျှင် ချွီယန်တို့တစ်ဖွဲ့လုံး သူ၏ ပင်ကိုစရိုက်ကိုမေ့ပြီး ဂျူနီယာလေးကြောင့် လူကောင်းသူကောင်း ဖြစ်သွားပြီဟု ထင်မြင်မိလိမ့်မည်။

သို့သော် သိပ်မကြာခင်မှာပင် ချွီယန်နှင့် ကျန်လူများလည်း ‘ချန်ကျစ်ချူး’ကို စတင်သဘောကျလာသည်။ ထိုဂျူနီယာလေးက တကယ့်ကို စရိုက်ကောင်းလွန်းသည်လေ။ ရိုးသားဖြူစင်ပြီး ပွင့်လင်းသလို အလွန်နားလည်ပေးတတ်သည်။ ဆုလင်းအပေါ်ထားသည့် သူတို့၏ ရန်ငြိုးနှင့်လည်း ဘာမှမသက်ဆိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် ‘ပိုင်ရိ’ဆီမှာ လှည့်စားခံနေရတာကို ကြည့်ရင်း သူတို့၏စိတ်ထဲတွင် ထိုကောင်လေးအတွက် အနည်းငယ် စိတ်မကောင်းဖြစ်လာမိသည်။

သို့သော် သူတို့သည် နောက်လိုက်များသာ ဖြစ်၍ အစ်ကိုပိုင်ကို တားဆီးနိုင်စွမ်းမရှိပေ။ လိပ်ပြာမလုံသလို ခံစားနေရသော်လည်း ‘ပိုင်ရိ’ကို ဆက်လက်ကူညီရန်သာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။

“ဒါနဲ့ အစ်ကိုပိုင်ကြည့်ရတာ အခုတလော နည်းနည်းထူးဆန်းနေသလိုပဲနော်..?”

သူ၏ မရေမရာစကားကြောင့် ကျောက်ရှောင်ဖန် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ ပြီးနောက် သက်ပြင်းချကာ.. : “ငါ့အမြင်တော့ ထူးဆန်းတယ်လို့တောင် ပြောမရတော့ဘူးထင်တယ်.. တကယ်ကို ပုံမှန်မဟုတ်ဘူး..”