(၁၅)
ဖူကူအီမွာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနၿပီး Rikuနဲ႔Daeyoung တို႔ အိုဆာကာကို ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ၾကာၾကာမေနတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ရက္ကြပ္ထဲကအေဒၚႀကီးေတြေၾကာင့္ေရာ Daeyoung မိခင္ ရိပ္မိသြားမွာစိုးတာေၾကာင့္ေရာ အေစာျပန္လာခဲ့ၾကတာပါ။
"Kim Daeyoung မင္းအေမသိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ"
ရႈခင္းအမ်ိူးမ်ိဳးကို အလ်ွင္အျမန္ ျဖတ္ေက်ာ္လာတဲ့ ရထားေပၚမွာ Rikuက မုန႔္စားရင္း ပံုမွန္ေလသံနဲ႔ေမးတယ္။
"အေမက သေဘာေကာင္းပါတယ္ လက္ခံေပးလိမ့္မယ္"
"ဟြန႔္ မင္းအေမက ငါ့အေပၚ သေဘာမေကာင္းရင္ေရာ"
ခရမ္ပါတဲ့ေပါင္မုန႔္ကိုတစ္ကိုက္ကိုက္ၿပီး အရင္ကလို ႏွာေခါင္းေလးရႈံ႔လို႔ အလိုမက်တဲ့ပံုစံလုပ္ျပတယ္။
"အဲ့က် ငါက မင္းအေပၚသေဘာေကာင္းေပးမယ္ေလ သေဘာေကာင္းစြာနဲ႔ ခ်စ္ေပးမယ္ေလ"
Daeyoung က Rikuႏွာေခါင္းကို လက္နဲ႔ၫွစ္ၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့မွ "ၿပီးေရာ" ဆိုတဲ့ပံုစံနဲ႔ မုန႔္ကို ဆက္စားေနေတာ့တာပဲ။
အိုဆာကာကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းေတြမဖြင့္ေသးတာမို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ေလလြင့္ေနတဲ့ အခ်စ္ငွက္ႏွစ္ေကာင္လို။
ေနထြက္လာတာနဲ႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကၫ့္ၿပီး ႏိုးထရတယ္။Rikuမထခင္ မနက္စာျပင္ဆင္ေပးတတ္တဲ့ ကိုရီးယားက Rikuတစ္ေယာက္တည္းရဲ့ စပရွယ္ စာဖိုးမွဴးေလးကရိွေနေသးတယ္ေလ။
"Kim Daeyoung အခုတစ္ပတ္ animation အသစ္ထြက္မွာတဲ့ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါက ငါစာအုပ္ဖတ္ၿပီးသားႀကီး ေျပာရရင္ အဲ့ရဲ့endingက"
"ရားးးးး"
Daeyoungရဲ့အသံက်ယ္က်ယ္ကို ၾကားေတာ့ Rikuက တူကိုကိုက္ၿပီး သေဘာတက် ရယ္ေတာ့တာပဲ။Kimမ်ိဳးရိုးက အဲ့လို ဇာတ္လမ္းအေၾကာင္းႀကိဳေျပာရင္ ေသေလာက္ေအာင္ မုန္းတာေလ။ဇာတ္သိမ္းကို ႀကိဳေျပာေတာ့မယ္ဆို အဲ့လိုအသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ေအာ္ၿပီး ဆက္မေျပာႏိုင္ေအာင္ ပါးစပ္ကို အတင္းလိုက္ပိတ္ေတာ့တာပဲ။
အခုအေျခအေနကေတာ့ Rikuက မေန့ညက Daeyoung မပါဘဲ အရက္ေတြေသာက္လာတယ္။မူးမူးရူးရူးနဲ႔လမ္းေပၚပတ္ေျပးေအာ္ေနလို႔ Kim Daeyoung တစ္ေယာက္ ရွက္ရွက္နဲ႔ၿမိဳ႔ထဲထိ လိုက္ဆြဲေခၚခဲ့ရတာေလ။အဲ့ဒါကို မေက်နပ္လို႔ မနက္မိုးလင္းေတာ့ Rikuအတြက္ မနက္စာမရိွဘူး။ေခါက္ဆြဲဗူးကို ဒီအတိုင္းေရႏြေးေဖ်ာစားေနတဲ့ Rikuကို Daeyoung တစ္ေယာက္ ဂရုမစိုက္ဘဲ ဝရံတာက အပင္ကို ေရေလာင္းေနတယ္ေလ။
