Unicode [အပိုင်း-၂၈]
ဆေးရုံအထွက်မှာတော့ခင်ယွန်းနဲ့လမ်းခွဲပြီးသူအိမ်ပြန်လာလိုက်သည်။အိမ်ရောက်တော့ ဒေါ်ထက်သော်နေတာ၏ကားကိုသူတွေ့လိုက်သည်။သူတို့ပြန်လာပြီဖြစ်သည်၊အကြောင်းမှာတော့ သော်တာအခြေအနေကိုသိရှိရန်သာ။
သော်တာတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းတွင် ဒေါ်ထက်သော်နေတာထိုင်နေသည်။သူသိသော်လည်းတစ်ချက်မကြည့်အပေါ်တက်ရန်ဟန်တော့ လှမ်းခေါ်သည်။သူလည်း ပုံမှန်ထပ်ဒေါသဖြစ်နေသည့်မျက်နှာနှင့်သာသွားထိုင်လိုက်သည်။ဘေးနားတွင်လည်း ပထွေးဖြစ်သူကြီးကရှိသေး၏။
"ရော့ ရန်ကုန်က မုန့်ဝယ်လာတာ"
သော်တာမုန့်ကိုကြည့်ပြီးတစ်ချက် ခနဲ့ဟန်ရယ်လိုက်သည်။ဒါတွေကသူ့အတွက်တဲ့လား တစ်ခါမှမလုပ်ဘူးတာတွေလုပ်နေပုံထောက်၏။
"ဟန့်..သူ့ကိုဒါတွေသွားပေးပါ့လား သမီးကအိမ်မှာအကောင်းကြီး သူကအခုဆေးရုံမှာလမ်းမလျှောက်နိုင်တော့ဘူး"
လူတွေကလိမ်ထားတာတို့၊မဟုတ်တာလုပ်ထားတာတို့ဆိုရင် မျက်လုံးကိုကရတည့်တည့်ကြည့်ရတယ်လို့အဖွားက ပြောဘူးသည်၊အမေ့မျက်လုံးတွေကိုကြည့်ပြီးစကားပြောတော့ အမေကတော့တည်ငြိမ်နေဟန်၊သေချာတာပေါ့ အမေလေ သာမန်မိန်းမမဟုတ် ထက်မြတ်သည်၊လည်လွန်းလှသည်၊ဘေးနားက ဘိုးတော်ကတော့ တစ်ခုခုကိုလန့်နေသလိုလိုနဲ့ သူပဲလုပ်ထားတာလားမသိပါဘူး။
အခုအချိန်တွင်အရာအားလုံးကိုတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်စဥ်းစားတွေးခေါ်နေသူမှာသော်တာဖြစ်သည်၊သူဒါတွေကိုသတင်းအမှန်သိရဖို့လိုအပ်သည်၊ဒါမှသက်သေအထောက်အထားရပြီးတရားစွဲနိုင်မည်ဖြစ်သည်။အမေဖြစ်သူကိုလည်းသူမရက်စက်ချင် သို့သော် ပထွေးဖြစ်သူကိုတော့ထောင်ကျစေချင်တာအမှန်ဖြစ်မည်။
"လန့်မနေပါနဲ့ဦး အခုမှတရားခံကိုရှာနေတာ သက်သေတောင်မတွေ့သေးဘူး အခုတော့နားတော့မယ် မုန့်အတွက် အမေ့ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
