RUH LEKESİ(düzenleniyor)

23. Canavar

Arkamdan gelen sesler arttı ve daha yakından gelmeye başladı. Fakat benden aynadan yansıyan görüntüm dışında bir şeye odaklanamıyordum. Şaşkınlık, korku, endişe, acı yoğunlaştı. Yaklaşan birini hissedince irkilerek arkamı döndüm. Onlardan biri olduğundan emindim, korkuyla gelen kişiye doğru bir hamle yaptım. Ellerimden alevler çıkarken çığlık atan ince bir sesle kendime geldim. Ellerimden çıkan ateşle daha da paniklerken ellerimi hemen indirdim. Alevler sönmüyordu, salladım. Mümkün değildi. Tanrım bana neler oluyordu? O anda birçok kişinin yere yığılan kişiye koştuğunu gördüm ve Talin ismini duydum. Ellerimdeki alevler utanç ve pişmanlıkla anında sönerken gözlerim yerde yatan kişiyi buldu. Talin'e saldırmıştım. Sonra diğerlerini fark ettim. Lucifer buradaydı. Metatron, Lilith ve Cain muhafızlar tarafından yakalanmıştı. Ve herkesin gözünde tek bir ifade vardı.

''Canavar''

Düşündükleri, korktukları ya da umut ettikleri şeye dönüşmüştüm. Kendimi henüz toplayamamış olsam da Talin'e koştum. Yaklaşınca yüzünün feci şekilde yandığını gördüm. Dokunmaya korktum ve olduğum yerde kalakaldım. Lucifer muhafızlara döndü.

- Talin'e bakabilmesi için Cain'i serbest bırakın.

Cain'i serbest bıraktıklarında hemen Talin'in yanına ilerledi. Ben hızla geri çekilip bir köşeye sinerken gözümü Cain'den ayıramıyordum. Talin'i ne kadar ciddi yaralamıştım? Oda bir anda küçüldü, o an yok olmayı diledim. Kimseye zarar vermek istemesem de yapmıştım. Yüce Efendimiz bunu mu öngörmüştü? O zaman herkes haklıydı. Ben bir canavardım. Fakat bir yanım bu güçlerin neden ve nasıl ortaya çıktığıyla meşguldü. Değişim geçirmiştim, ellerimden alevler çıkmıştı? Hiçbir şey mantıklı değildi. Cain Talin'i muayene ettikten sonra Lucifer'a döndüğünde nefesimi tuttum?

- Yüzü kötü bir şekilde yanmış, ama düzeltebilirim. Zaman alsa da iyileşecek.

Son cümleyi bana bakarak söylemişti. Sanki yaşadığım pişmanlık herkes için görünürdü. Fakat ben bir nebze bile rahatlamamıştım. Bana yalnızca arkadaşlığını sunmuş olan iyi, nazik ve tatlı Talin'e bunu ben yapmıştım. Ben tamamen yanlıştım, olmaması gerekendim. Peki hatalı biriysem niye bu güçlerle donatılmıştım ki? Yoksa şans eseri mi bu güçlere sahiptim? Cevap değişse de sonuçlar gözler önündeydi. Ben tehlikeliydim. Lucifer'ın sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

- Suçluları zindana götürün. Talin'i de hemen hastaneye yetiştirin.

Ardı ardına portal açıldı. Birileri Talin'i hastaneye götürürken, diğerleri zindana götürüldü. Yaşlar gözümden akarken odada Lucifer ile yalnız kaldık. Yanıma geldi ve beni kollarına aldı.

- Korkma melodim. Geçti, Talin de düzelecek. Artık yanındayım.

- Lucifer...

- Bana bak.

Başımı aksine göğsüne sakladım. Utancımdan kimsenin yüzüne bakacak halim kalmamıştı.

Başımı zorla kaldırdı.

- Gücünden ve olduğun şeyden korkma. Asla pişmanlık duyma. Olanlar elinde değildi, korkmuştum ve istemeden yaptın. Beni anlıyor musun?

Kalbim nasır tutmuş gibiydi, cümleler yüreğime ulaşmıyordu. Büyük bir karmaşa içindeydim. Ve yanılıyordu. Ben bir canavardım.

- Ben bir canavarım Lucifer, tehlikeliyim. Kontrolü olmayan, sınırsız gücümle yaratılmaması gerekenim. Çirkinim.

Bir adım geri çekildim.