Chapter 4

10.5K 271 7
                                    

Third person POV.

Nagising si Sehun ng marinig niya ang isang anghel na humihikbi. Nakita niya si Luhan na malalim ang iniisip habang umiiyak at nakatingin sa itaas.

Sehun felt a lot of things:

Anger for himself, sadness and mostly guilt.

He pulled out the vibrator out of Luhan's ass and turned it off. He headed downstairs and started to cook for his deer hyung.

Sehun cooked fried rice, bacon and eggs plus, an apple for dessert. He cut an orange in half and squeezed it on a glass for a glass of fresh orange juice for his older brother. He headed upstairs and he heard Luhan saying things like.

"Why did you do t-this t-to me?"

"W-why did you changed? I miss my Sehunnie back! My baby S-sese back!"

Another wave of pain,guilt and sadness hit him. But instead, Sehun wiped off his tears and tried to smile. He's merciless but Luhan is his only weakness. He doesn't want to hurt the latter. He just want to show the world that Luhan is his. And only his. But,
.
.
.
.
In a wrong way.

****

Sehun's

Umiiyak nanaman si hyung. At alam ko na kasalanan ko ito. I just want to show everyone that my hyung is mine, and only mine.

I opened the door with a tray of food in my hands. Tumingin sakin si Luhan at kitang kita ko ang sakit, pagmamahal at kalungkutan sa mata niya.

Lumapit ako sakanya at nilagay ang tray sa side table ko. Habang si Luhan hyung naman ay pinapanood lang ako.

"L-luhan hyung, pinagl-luto k-kita, gusto mo s-subuan k-kita?" Sabi ko, pero di man lang siya nagsalita. Nakaramdam ako nang pagkainis dahil sa ginawa niya, pero pilit Kong pinakalma ang sarili ko.

Lumapit ako sakanya para tanggalin ang handcuffs sakanya ng bigla siyang umiyak at nagsalita.

"S-se w-wag kang lalapit, p-please, w-wag mo Kong sasaktan!" Ang mata niya ay binalot ng takot.

Ang sama sama ko! Wala akong kwenta! Lumabas ako ng kwarto ko at dumiretcho sa kusina. Binato ko lahat ng mahawakan ko at sinuntok ang salaming malapit sa sink.

Third person's

Umagos ang dugo sa kamay ni Sehun at patuloy na umiiyak, naalala nya ang mukha ni Luhan at ang mga pakiusap nito na ibalik ang "Sehunnie" niya, nakita niya rin kung pano napalitan ang pagmamahal sa mata nito at napalitan ng,

Takot

Kalungkutan at

Pagmamakaawa

Nang makarinig si Luhan nang pagkabasag na nagmumula sa baba ng bahay nila, ay agad itong bumaba.

Nakita niya si Sehun na may luha sa pisngi at nagdudugo ang kamay. Gumana ang pag ka kuya ni Luhan at nataranta ng nakita ang kamay ni Sehun.

Agad siyang lumapit at hinawakan ang kamay Neto.

"Se, a-anong nangyari sa k-kamay mo?" Sabi ni Luhan.

Imbis ba magsalita si Sehun, ay niyakap nalang siya nito. Naiyak naman si Luhan dahil naawa siya sa kapatid niya.

"Th-thorry hyung. I'm tho s-sorry" humihikbing iyak ni Sehun.

Niyakap nalang ni Luhan si Sehun at dinala sa kwarto nila at sinimulang gamutin ang mga sugat nito.

***

Sehun's

Pinapanood ko lang si hyung habang ginagamot ang mga sugat na dulot ng pagsuntok ko sa salamin. Bumalik rin ang pagmamahal at pagaalala sa mga mata niya.

Lalo akong nakaramdam ng galit. How come my brother still loves me though I hurt him physically and mentally

I love my hyung, I really do. I'm doing this for us. If I need to kill someone to teach them a lesson, I will kill them.

My hyung is only mine, my obsession, my drug, my property.

I'm hella crazy? I guess I am! But no one can take my baby deer away from me.

Luhan's

Pinapanood lang ako ni Sehun habang ginagamot ko siya, ng makarinig ako ng pagkabasag kanina ay nagmadali ako.

Alam Kong may nangyayaring Hindi maganda sa baba, agad akong bumaba at nakita ko si Sehunnie na umiiyak at dumudugo ang kamay.

I don't know, but I felt a sudden rush and I wanted to cry so hard, the though of my brother is injured makes me kill myself. I think I'm not worthy to be his hyung and I failed of doing my responsibilities.

I was shocked when my brother hugged me. But I hugged him back. Sana ganto nalang lagi.

Pagkatapos Kong gamutin ang kamay niya ay humiga na siya sa kama. Tumabi ako sakanya at sumandal sa headboard ng kama. Nilaro ko yung buhok niya and started massaging it.

Minutes had passed and I heard him releasing small snores. I kissed his forehead and I hopped off of his bed. I took a quick shower and I saw the purple marks Sehun gave me.

But I didn't felt mad or pity for myself this time. I felt happiness instead.

Nagbihis na ako ng white pajamas. Bumaba ako dumiretcho sa kitchen and I saw the wreckage Sehun made. I pull out a pot and got some milk inside the fridge.

Umakyat nako at pumasok sa kwarto ko. I drank my milk and remembered my baby Sehunnie. I can't help it but to smile as I drifted off to sleep.

***

Short ud!

Wooooh lame ba? Pasensya hahahaha! Salamat sa mga nagadd sa reading list Neto ah? And sorry kung medyo natgalan. Actually ayaw ko kasing mapiga utak ko. In fact our preliminary examinations started this morning. Hahaha! Pero nagupdate padin no? XD . question nga pala! By any chance, pede bang magdedicate using my phone? If pwede, pano? :)) and about my cover! Pasensya sa book cover Neto if crappy yung cover. I don't have the time din kasi to make one! Busy sa studies :3 !

Vomments! :)

Wish me luck!

My Brother's Possessiveness [HunHan] BxBTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon