Boos sloeg ik de deur achter mij dicht. Hoe durfde ze! Stomme jeugdzorg, Waarom! Waarom moest ik in zo'n stom nieuw huis gaan wonen? Waarom kon ik niet hier blijven bij mijn leven?
School, vrienden. Veiligheid..
Mijn nieuwe vestiging lag precies op de rand van het territorium van de Black Wolves roedel en ik durfde er mijn telefoon op in te zetten dat ze niet blij zouden zijn met een loner.
Ik plofte op mijn bed -dat eigenlijk te klein was- neer. Hoe moest ik dit gaan oplossen? Wie weet hoeveel Hunters daar zouden kunnen rondlopen.
Ik had geen keus.
Ik kon daar niet veranderen totdat ik zeker wist dat het veilig was.
"Ja hallooo en ik dan??"
Piepte een stem in mij.
'Wil je een tijdje niet vrij rondlopen of voor altijd niet vrij rondlopen en ergens in de dierentuin belanden?'
"Alice! Spullen inpakken, Nu!!" Riep de stem van de mevrouw van jeugdzorg.
Ik zuchtte diep.
Over een paar dagen moest ik een nieuw leven opbouwen. Ergens in gevaarlijk gebied.
Alles voor een veilige leefomgeving, toch jeugdzorg?
Hoii mensen!
Nog even een heeeeeel kort hoofdstukje erbij. Voor mij is dit echt ontzettend kort maar het paste net niet in het volgende hoofdstuk en ook niet in de proloog. Dus dan maar zo. Wat vonden jullie ervan tot nutoe?
Don't forget to comment/vote
LoveyouallXx
YOU ARE READING
The Run
Werewolf~"Rennen! Rennen Alice!"~ Altijd ben ik gevlucht, weggerend van mijn problemen. Problemen die mij enkel en altijd weer terug vinden, op het moment dat je ze het minst verwacht. ~"Niet stoppen, doorgaan!"~ De beelden spoken rond in mijn dromen, op pl...
