The Run

Hoofdstuk ~ 10

ergens op die tafel, ben ik buiten westen geraakt. ik wist niet meer wanneer, maar dat boeide me niet. ik lag op iets zachts. mijn ogen wouden zich nog niet openen. ik werd zwaar geïrriteerd door een licht zoemend geluid. kon het niet even ophouden?

na een kwartier opende ik mijn ogen om te kijken waar het geluid vandaan kwam. maar ik zag niks bijzonders.

ik lag in een grote cel met een matras, toilet en tralies. ik merkte nu pas dat ik een paar ogen in mijn rug voelde branden.
ik hief mijn hoofd op en zag meer cellen, en meer halfbloeden. Alle hoofden waren mij kant opgedraaid. maar de halfbloeden zaten er allemaal uitgeblust uit. ze hadden de hoop al opgegeven. behalve één. het was een grote leeuw. hij sprong telkens hard tegen de tralies aan en brulde luid.waarom was me dat geluid niet eerder opgevallen?

mijn cel stond ongeveer 3 meter van de andere af. maar alle andere waren aan elkaar vast gesoldeerd.
er was een betonnen achterwand en half-om-half zijmuren. er waren 2 'raampjes' aan elke kant. de voorkant was geheel van ijzeren tralies. het deurtje viel mij meteen op.

ik stond op van mijn matras, om vervolgens weer terug te vallen.

mijn hoofd bonkte als een gek en mijn spieren waren nogsteeds erg stijfjes.
ik zag nu pas dat alle cellen in een cirkel stonden. Sommigen waren leeg en gevuld met dozen en kisten, maar de meesten warem gevuld met halfbloeden. ik zat in de enige cel die niet vast stond aan een andere, maar waarom?

ik stond voorzichtig op en leunde een paar minuten tegen de muur aan. ergens klonk het geluid van een ijzere deur die open ging, maar ik kon niet zien waar de deur was. ik zakte door mijn knieën en ging tegen de muur aan zitten, met het matras onder mij.
ik wreef met mijn handen door mijn gezicht en liet het maar even zo. mijn gezicht leunend in mijn hand om de hoofdpijn iets te verlichten, ookal werkte het niet echt.

"..en dit is onze afdeling: woud-dieren."
hoorde ik Marcus zeggen.
hij had 4 mensen bij zich. een man in een net pak, een vrouw die ook deftig gekleed was en twee jongen in gewone kleren. hun haar was opgevuld met 2 liter gel en ik schatte hen even oud als Marcus, tussen de 18 en 21.

ze maakte een rondje langs alle cellen. soms liepen Marcus en de man of vrouw een cel in. soms hoorde ik niks, soms hoorde ik een pijnlijke kreun.
lekker geruststellend.
maar het boeide mij even niks op dit moment. ik dacht aan dingen die er eigelijk niet toe deden.
hoe moet het met school? wat zal jeugdzorg wel niet denken?

allemaal vragen die er niet toe deden.
het belangrijkste is dat ik vrij zou komen.

"en dit hier is onze speciale vangst." Marcus stond zo te horen voor mijn cel. hij klikte op wat knoppen aan de betonnen wand en opende het slot maar liet de mensen nog even kijken. ik voelde me net een dierentuin beest.

"en wat is er zo speciaal aan deze?" vroeg de vrouw met een hoge piepstem.

"naast het feit dat ze ontzettend lekker is?" zij de ene jongen zachtjes tegen de ander om vervolgens te lachen.

Marcus lachte mee.

"ik zie dat jullie goede smaak hebben mijne heren."

hij opende de cel en liep naar binnen. ik was te lui om op te staan maar hield hem goed in de gaten.

"Goedemorgen schat, kom je even kennis maken met een paar potentiële klanten?"

"en waarom zou ik?"
zij ik droog.

"omdat je de consequenties weet van slecht gedrag." zij hij met een duivelse grijns.

natuurlijk was ik bang, maar ik ging niet meewerken, nee. bij lange na niet.

ik keek hem lang en doordringend aan.

"stik erin."

misschien was dit niet slim van mij, misschien wel heel erg dom. maar het voelde wel goed.

hij grinnikte even.

"jij moet ook zo veel leren schat."

in een snelle beweging trok hij mij voorover en drukte me plat op het matras. gelukkig niet de vloer.

mijn handen werden in een vliegensvlugge beweging achter mijn rug gebonden en ik werd weer overeind getrokken.
ik schoof nog wat heen en weer, maar het had gewoonweg geen zin.

ik was overdonderd, maar vooral pissig door zijn snelle handeling. ik haatte het om machteloos te zijn, helemaal niks kunnen doen aan de situatie.

de hele familie liep de cel binnen. ze keken me aan alsof ik een dierentuin aapje was.

"en wat was er zo speciaal aan deze?"
vroeg de vrouw opnieuw.

"ik kan het u nu gaan vertellen, maar ik ben bang dat u het niet zult geloven." zij marcus met een triomfantelijke ondertoon en scheve grijns.

alsof het een codewoord was, verandere alle ogen in schoteltjes.
met open monden staarde ze van Marcus naar mij.

dit was uiterst ongemakkelijk.
Marcus had mij nogsteeds vast. zijn sterke hand omringende mijn hele schouder en hield mij stevig in bedwang.

de mensen begonnen vol enthusiast tegen Marcus te praten. "mogen we het zien?" vroeg de vrouw met haar irritante piepstem.
"helaas zal dat niet gaan mevrouw, u zult moeten wachten tot de 'grote dag' om het te mogen aanschouwen."

"ook niet voor een kleine fooi.."
"nee schat,"
onderbrak de man haar.
"van dat geld kan je nog 5 pups kopen kopen. we wachten wel. we zullen er sowieso zijn." hij gaf zijn vrouw een kus en schudde de hand van Marcus.

de vrouw knikte instemmend en begon over pups te praten, niet dat ik er veel van mee kreeg, ik werd duidelijk geïrriteerd door een van de jongens die me de hele tijd met een verleidelijke, maar observerende manier aan zat te staren.
ik keek hem met de meest arrogante blik aan die ik in huis had en staarde terug. het boeide hem niks, hij leek zelfs geamuseerd.

"onze jongen hier," hij wees naar de jongen die mij aan zat te staren.
"is nu ook bezig met zijn opleiding. nog ander half jaar hé jongen?"

hij gaf hem een klopje op de rug.

het interesseerde me niet. Marcus en de jongen begonnen over het vak te praten. mijn oren vingen op dat de andere jongen zich ook met het gesprek ging bemoeien.

niemand lette meer op mij.
de vrouw zat tegen haar man te ratelen over pups, de man bleef haar maar antwoorden over dat ze het allemaal zou krijgen en de jongens waren met Marcus aan het praten.
maar het belangrijkste was dat hij zijn hand van mijn schouder had gehaald.

en de deur stond hagewijd open.

was ik nou dom?

of miste iemand anders hier zijn fatsoenlijk verstand?

Heeiii heiii
Hoofsstuk 10 al weer!!
Hope you liked it
Comment/Vote?
Xx