ÖZGÜRLÜK SAVAŞÇILARI SEÇİM (DÜZENLEMEDE)

9.BÖLÜM"TATİL 2.PART"

Huzur.

Güneş'in tenimi ısıtması.

Burası çok güzeldi adeta yalancı cennet gibiydi. Sanki dış dünyaya karşı görünmez kalkanı varmış, etrafımızı sarmış ve bizi koruyormuş gibi hissettiriyordu.

İki gün sonra dönüyorduk New York'a. Dürüst olmak gerekirse hiç dönmek istemiyorum.

Lucas'ın yanına geldiğimizden beri ilk kez kendimi normal insan gibi hissettim. Güç yok, kaçmak yok, sorumluluk yok. Sadece yaşamak hem de huzurlu şekilde.

Ama maalesef biliyorum ki her şeyin sonu olduğu gibi bununda sonu vardı. İstemesemde dönmeye mecburdum. Yapmak zorunda olduklarımdan daha fazla kaçamam, kaçamıyordum.

Elimdeki fırsatı değerlendirip anı yaşayacağım. Yarını düşünmeyip şimdime ve bu günüme bakacağım.

Bugün her zamankinden erken kalktım. Sürpriz yapacaktım herkese. Kahvaltı hazırlayacaktım. Daha önce hiç yapmamıştım; ama içimden kahvaltı hazırlamak geliyordu.

Mutfağa girdiğimde bir müddet öylece dikilip önce hangisinden başlayabileceğimi düşündüm. En iyisi çay koymakla başlayabilirdim. Çayı ocağa koyup geriye Lucas'ın çiftlikteki inek sütünden yaptığı peyniri, kaymağı, buzdolabından çıkarıp masaya dizdim.

Ardından tabak, kaşık, çatal, bardak derken masayı biraz daha doldurdum. Ve şimdi işin zor kısmına gelmişti. Patatesleri soyup küp küp doğradım. Yağda kavurup yumurtaları içine ilave ettim.

Annemin bana yaptığı krepleri az çok hatırlıyordum. Sayımız çok olduğu için malzemeleri bol tuttum.

Olan krepleri tabağa koyup masaya diğerlerinin yanına dizdim. Elimi belime koyup masayı inceledim. Yaptıklarım güzel gözüküyordu, umarım tatları da güzel olur.

"Lara." Adımın seslenilmesiyle arkamı döndüm. Ian mutfak tezgahına yaslanmış bana bakıyordu.

"Günaydın. Ne yapıyorsun?"

"Günaydın." Cevap olarak sola doğru kaydım. Masayı gördüğünde mavi gözleri fal taşı gibi açıldı. "Sen mi yaptın bunları?" Masanın yanına geldi. "Güzel görüyorlar." Elini uzattı, vurarak uzaklaştırdım.

"Hayır, herkesin uyanması gerek."

"O halde onları uyandırmaya gidiyorum."

"Olur, ben de eksikleri tamamlıyorum."

Son kez masaya göz gezdirdim, her şey tamam gözüküyordu. Ocağa yaklaşıp çayları bardaklara doldurmaya başladım. Kapıdan gürültü sesleri geldi. Dönüp baktığımda Alex ve Tom aynı anda mutfak kapısından geçmeye çalışıyorlardı. Kapıya sıkışmışlardı.