15.BÖLÜM"KAYIP ANILAR"

272 25 114
                                    

BÖLÜM ŞARKISI:MUSATAFA CECELİ YAĞMUR AĞLIYOR İKİMİZ İÇİN

"Evet,işte böyle."

Ian'nın bana doğru yolladığı tekmeyi başımı eğerek geçiştirdim.Çevremde dönüyor beni kıstırmaya çalışıyordu.Kollarımı baş hizama getirip ayaklarımı yere sabitledim. Ian'nın yanıma belirlediğim yere gelmesini bekliyordum.Olduğum yerde durup beklemem Ian'nı şüphelendirdi.Gözlerini kısıp ne yaptığımı çözmeye çalıştı.Aklımdaki fikri eyleme dökebilirsem, anlayacaktı ne yaptığımı. Ian'da benim gibi hareketsiz durdu.İkimizde gardımızı almış ayakta öylece dikiliyorduk.Birimizin hamle yapmasını bekliyorduk.O hamleyi ben yapmayacaktım.Azıcık daha sabır etmem yeterliydi.

Ian beklemekten sıkılmış olsa gerek ki yerinde kıpırdadı.Birinci adım tamamdı şimdi sıra ikinci adımdaydı.Adım attı,attığı adım belirlediğim yerden santimlerle gerideydi.Sadece gözlerine bakmaya çalışıyordum.Neyi yapmaya çalıştığımı neyi planladığımı öğrensin istemiyordum.Temkinli davranıyor,adımlarını ona göre ayarlıyor ve hareketlerini bilinçli kullanıyordu.

Ve.... İşte beklediğim an gelmişti.Belirlediğim yerden santimlerle geri olan ayağı istediğim yerde duruyordu.Harekete geçme zamanıydı.Yine benim hareketsiz durup kalacağımı zannediyordu Ian, yanıldı.

Olduğum yerde dönüp bacağımı havaya kaldırdım.Göğsüne ayağımın topuğuyla güçlü darbe vurdum.Hareketim karşısında geriye doğru sendeledi.Ama daha işim bitmemişti.Dengesinin bozulmasını fırsat bilip ayağına bastım.Kolunu yakalayıp geriye bükdüm ve kıvırdım.Şimdi kıskacım altına girmiş kıpırdanıyordu.Onu ters çevirip arkasına geçtim.Bir elimle kolunu tutarken diğer kolumu boynuna doladım.Dengemi bozmasına izin vermeden dizini kırıp ayağını yerden kestim.

Bu da üçüncü adımdı...

Ian yerde yatıyor acıyla inliyordu.Benim gibi nefes nefeseydi.Kaybetmişti!Eğer kim ilk yere düşerse yenilgiyi kabul edecekti.

Yorulmuştum.Baya zorlamıştım kendimi. Ian'nın boyu ve cüssesi çok olmamasına rağmen sonuçta erkekti. Ayrıca usta savaşçı ve dövüşçüydü.Haliyle baya zorluydu bu raunt benim açımdan.Neyse ki galibiyeti almıştım!

Ellerimi dizlerime koyup büküldüm. Nefeslerimi düzene koymaya çalışıyordum. Ian yerde yatıyorken yorgun elini kaldırdı,baş parmağını gösterip beni tebrik etti.Konuşacak hali yoktu.Gülerek başımı salladım.İnleyerek yattığı yerden doğruldu.Yanına oturdum.Canı yanıyor gibiydi benim darbelerim canını acıtmazdı ki.Elimi omzuna koydum.

"Elimin ayarını biraz fazla kaçırdım galiba, Ian?"

"Hayır, Lara sen mükemmeldin sorun bende biraz hamlamışım." Yanaklarını şişirerek aldığı nefesi verdi."Zehir yüzünden antreman yapamamıştım şimdi acısı çıkıyor."

"Alışırsın bir kaç güne benim de ilk zamanlar öyleydi.Şimdi hiç hissetmiyorum."

Kafasını salladı."Haklısın."

Yerimden kalkıp havluyla terimi sildim.Günün sonunu getirebilmiştim. Hem de mükemmel bir zaferle. Ian'na döndüm hala yerdeydi."Sen gelmiyor musun?"

Elini salladı."Biraz daha çalışsam iyi olacak,seni geçmem lazım."

Sırıttım."O biraz zor canım ben senden daha iyi olacağım.Yani beni geçmek için çok çalışman gerekiyor."

ÖZGÜRLÜK SAVAŞÇILARI SEÇİM (DÜZENLEMEDE)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin