Kahve Kokulu Kadın

Kahve Kokulu Kadın-1

Bir an önce kendime bir iş bulmazsam açlıktan öleceğim. Merhaba ben Defne üniversite 2.sınıf öğrencisiyim. Okulum nedeniyle İstanbul'a taşınmak zorundaydım. Anne ve babamı maalesef trafik kazasında kaybettim. Anneannem ve dedem çok şükür hayatta dedemin emekli maaşıyla geçiniyoruz. Üniversitemi burslu olarak kazandım neyse ki okul masraflarım bursumla karşılanıyor. Asosyal değilim ama arkadaşım yok. Yani var ama yok. Derin var mesela onu çok seviyorum. O benim tek arkadaşım kendisinin babası İstanbul'un sayılı zenginlerindendir bereket versin. Babasının kocaman bir şirketi var ve Derin kendi evinde kalıyor.

"Alo?"

"Efendim,Derin."

"N'apıyorsun Defne."

"Hiç evdeyim sen?"

"Bende Mert'le buluşacaktım hazırlanıyorum yani." Mert mi? Derin'in 5.5 yıllık sevgilisi olur. Kendisi çok sempatiktir. Aslında ona üniversite öğrencisi gibi bakamıyorum. Çok neşeli. Aslında bakılırsa çocuk gibi. Her neyse. Derin halâ onunla bulaşacağı zaman ilk gün ki gibi heyecanlandığını iddia ediyor.

"... Sence yeşil olan elbiseyi mi, yoksa kırmızı olanı mı giymeliyim?" Ha birde ne giyeceğine hala karar veremez!

"Yeşil olan sana çok yakışıyor güzelim." Derin çok güzel bir kız, sarı saçları -tabi ki boya- mavi gözleri ile dikkatleri üzerine topluyor yarışmaya İstanb-- ne diyorum ben ya!

"Teşekkür ederim canım. Şimdi görüşürüz turuncu kafa kapatıyorum." Dıt dıt dıt. Hayır tabii ki suratıma kapatmadı. Onu iyi tanıyorum ve alınmıyorum. Ha turuncu kafa mı dedi o? Ah evet saçlarım kızıl olduğu için takma adım turuncu kafa. Bende ne zaman söyler diye bekliyordum. Telefonu kapattıktan sonra iş ilanlarına gömülmem gerekiyordu. Neeee! İş aramalıyım. Ayaklarımı uzatıp saatlerimi açlıktan ölmek için harcayamam. Dedem Allah'tan evimin kirasını ödüyor. Ama faturalar da bana kalıyor. Ah!

"Bu olmaz,temizlik mi? Canım daha ben kendi evimi temizleyemiyorum!"

"Bu hiç olmaz abi!"

"Bu da olmaz!"

"Kasiyer mi? Düşünebilirim aslında." Saat gece 01.05 olduğu için ilanları es geçip popomu kaşıya kaşıya odama geçtim. Antilopları saymaya başlayalı nekadar zaman oldu bilmiyorum. Koyun saymadığımdandır bu kesin,uyuyarmiyorum! Uyku tutmuyor. Siz benim ne okuduğumu bilmiyorsunuz değil mi? Ah tabi,ben hukuk okuyorum. Avukat adayı Defne! Allah'ın cezası okul! Bir bitse de kurtulsam artık. Hayatımızı resmen okuyarak geçiriyoruz. İki,üç kuruş para kazanıp koca avucuna bakmamak için. Tabii ki de şaka yapıyorum! Paran varsa sayılırsın bu devirde. Paran yoksa kimse suratına bile bakmaz. Derin'e aşık bir sürü erkek var, pardon Derin'e değil parasına. Şşş! Koca meraklısı değilim,böyle birşey düşünmeyin! Sadece gerçekler gün yüzüne çıksın istiyorum. İyilik meleği emojisi ha-haa. Uykum bozulalı yaklaşık 2 saat oluyor. Sanırım hafiften uyku bastırdı bana. Hadi size iyi geceler.

"İyi günler avukat hanım."

"Sağolun,buyrun?"

"Ben dava açmak istiyorum avukat gerekiyor bana."

"Anladım,Kimsiniz?"

"Batman valisi."

"Sorun nedir?"

"Batman."

"Nasıl yani? Biraz daha açık konuşurmusunuz?"

"Şehrimizin adını izinsiz olarak çizgi filme vermişler avukat hanım, tazminat davası açmak istiyorum! İzinsiz nasıl kullanabilirler?"

"Hah!?" ' Bu nasıl bir rüya böyle? Batman'dan Batman'e dava. Yuh! Yine üstümü örtmeden yattım değil mi?! Açık kalmış yine benim yadigar. Yok böyle olmayacak iş bulmam gerekiyor. Yorgun gelip rüya görmemem gerekiyor. Ciddiyim bu nasıl bir rüya? Şimdi nasıl uyuyacağım acaba? Hah uyu bugün okulu boş ver mi dediniz? Hı hı oldu bursumda yansın olur mu? Tabii ki uyuyamadım okul saatine kadar ders çalışmaya başladım. Otobüs durağına ilerlerken evin bir cadde aşağısında bir yazı 'ELEMAN ARANIYOR!' Okuldan sonraya bıraksam? Okula geldğimde Derin kantinde kahvesini içiyordu.

"Günaydın, Derin hanım."

"Günaydın,Defne."

"Hayırdır dalmışsın yine kitaplara."

"Ya evet ya Mert hediye etti.Çok güzel bi kitap." Derin ve kitap okumak mı? Asla! Mert hediye etmişse okur. Mert edebiyat öğretmenliği öğrencisiydi. Derin benimle aynı sınıfta demeyi isterdim ama kızımız, mimarlık okuyor.

"İş aramaları nasıl gidiyor?"

"Aynı bakıyorum halâ"

"Birşey bulursan haber ver."

"Tamam anneciğim."

"Neyse Derin ben sınıfa gidiyorum,sana iyi okumalar." Ah uyku gözümden akıyordu resmen. Kürdanı göz kapaklarıma sabitlesem uyanık kalabilir miydim? Sırama geçip dersi dinlemeye çalıştım. Hayır ağırlaşmıyorsun. Uyumak yok. Evet böyle bilincin yerinde olsun. Zzzz.

Ne zamandır uyuyorum ben ya. Gözümü açtığımda sınıf boştu. İnanmıyorum kimse uyandırmamışmıydı beni? Tahtada bir not: 'Kış uykusuna yattı bizimki. Masanın kenarına bal bıraktık senin için.' Ne demek oluyor bu? Bana ayı mı dediler. Ağzımdaki o iğrenç tatla sınıftan çıktım. Gördüğüm 'eleman arayan' kafeye geldim.

"Merhaba ben eleman ilanı için geldim."

"Geç otur bakalım.Küçük hanım."

"Deneyimin var mı?"

"Hayır yok. Üniversite öğrencisiyim ben. Okul masraflarımı bursum karşılıyor. Annem babam yok,dedemin emekli maaşıyla geçiniyoruz ama üniversitede olan bir kıza yetmiyor maalesef. İşe ihtiyacım var."

"Bu işin zorluklarının farkındasın değil mi?"

"Yapabileceğime inanıyorum."

"Ne okuyorsun sen?"

"Hukuk."

"Anladım ,sen numaranı yaz ben ararım seni." Ha? Cv getirmedim hanımefendi sadece iş ilanı için geldim. Daha sonra ararızın anlamını herkes çok iyi bilir.

"A-anladım."

"Adın neydi?"

"Defne."dedim kalkarken. Somurtnaya başlamıştım. Sanırsın koca şirket işletiyor.

"Defne! Yarın başlayabilirsin! Saatleri ayarlarsın. Umarım bize de uygundur." Dalga mı geçiyor bu kadın benimle? Önce git sonra gel.Canım sen hayırdır?

"Anlamadım?"

"İşe alındın. Senin gibi ihtiyacı olanlar daha çok işimize yarar."dedi. Bayan değişik,samimi gülümsemesiyle.

"Teşekkür ederim... Şey. Imm"

"Zeynep."

"Teşekkür ederim Zeynep Hanım." Garsonluk mu? NEDEN OLMASIN?