Kahve Kokulu Kadın

Kahve Kokulu Kadın-32

Telefonumda uygulamaya giriş problemi yaşıyorum. Hesabıma giriş yapamıyorum telefondan. Bilgisayardan bölüm yazmak beni çok uğraştırıyor... İnşallah en kısa zaman da uygulamada ki problem çözülür ve hesabıma giriiş yapabilirim. İYİ OKUMALAR!

Bölüm Şarkısı;Seksendört-Dokunma.

KAHVE KOKULU KADIN ZAMANI!

Ertesi sabah Ozan'ın kolları arasında uyanıp yataktan çıkmak istemesem de kafeye gidip Ömer'i görmem gerekiyordu. Hızla yataktan kalkıp dolabımdan giyeceğim kıyafetlerimi seçip banyoya geçtim. Banyodan çıktığımda Afra bizim kapıya tıklatıyordu.

"Günaydın."

"Ay! Korktum, günaydın Defne. Nasılsın?"

"Nasıl olunabilinirse."

"Okula gideceğiz bugün sizi uyandırayım dedim kahvaltı hazır." Afraya sarılıp teşekkür ettikten sonra tekrar odaya girdim. Ozan hâlâ uyuyordu bütün gece benimle uğraşmaktan doğru düzgün uyumamıştı.

"Ozan.." gözlerini aniden açınca irkilmiştim.

"Ne oldu?"

"Uyan hadi okula gitmemiz gerekiyor."

"Tamam." Zar zor ayılarak doğruldu yataktan. Bana gülümseyerek yanıma geldi. Kolları arasına aldığında içim huzurla dolmuştu. Daha sonra bileğimi tutup kaş çatarak baktı. Gözümü kırpmadan onu inceliyordum. O ise bileğimde ki morluğa varla yok arası bir öpücük kondurdu.

"Bir daha kendine böyle bir şey yapma. Senin kendi vücudunda açtığın her yara benim ruhuma açtığın yara demek. Senin canın benim canım diye bir şey yok. Bizim canımız var unutma. Bir adım atarken beni de düşünmek zorundasın."

Ozan dün gece getirdiği kıyafetlerinden giyinip kahvaltıya geldi. Ben de kahvaltımı yaparken bana tuhaf tuhaf bakıyorlardı.

"Bir sorun mu var?"

"Sen iyisin değil mi Defne?" Dedi Afra.

"Neden bugün de mi salya sümük olmamı bekliyordunuz. Ben hayatımda ki en önemli iki insanı toprağa vermiş bir kadınım hayatta olan insanlar için ölmüş gibi ağlayıp zırlayarak bir yere varamayacağımı biliyorum, ben annemi gördüm rüyamda o bana çok şey söyledi. Ömer'le konuşacağım beni anlamasını bekleyeceğim."

"İşte benim Defnem."dedi Ozan yağlı ağzı ile yanağımdan öperek.

"Iyy Ozan yağlı yağlı niye öpüyorsun!" Diyerek yanağımı sildim. Afra kaşlarını şaşkınlıkla kaldırdı.

"Bakma öyle Afra." Kahvaltıdan sonra hep birlikte Ozan'ın arabasına binerek okula geldik. Arabadan birlikte inerken bir çok gözleri üzerimize çevirdik. Ozan  sigara paketini ceketinin cebine atarken diğer eliyle de elimi tuttu.

"Şimdi sırası değildi." Dedim kızarak.

"Geç bile kaldık." Diyerek göz kırptı bana. Afra da yanımızda biz el ele ilerlerken fazlasıyla dikkat çekiyorduk. Kantine girdiğimizde de bir çok göz üstümüzdeydi onlardan iki çiftiyle göz göze gelmiştim bile. Mert ve Derin. Derin bir ellerimize bir bana bakarak gözleriyle şaşkınlığını aktarıyordu. Ozan arkadaşlarına anladığım kadarıyla beklemelerini işaret ettikten sonra biz Mert ve Derin'in yanına ulaştık.

"Günaydın." Dedi Mert Ozan'a bakarak.

"Günaydın Mert." Diyerek karşılık verdi Ozan. Derin hâlâ bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

"Neden öyle bakıyorsun Derin?"

"Siz.. siz ayrıl.."

"Yok ayrılmadık. Ben Çaykara'ya gidip seni almadan dönmem dedim. O da benimle geldi. Onun yeri benim yanım." Dedi Ozan bana bakıp gülümseyerek.