Kahve Kokulu Kadın

Kahve Kokulu Kadın-29

Yorgunluktan ölüyordum kafayı koyduğum gibi uyumuşum ama uykumu bölen hayvan gibi çalan kapı oldu.

"Geldim!" Kapıyı açtığım anda boynuma sarılan kollar ile neye uğradığımı şaşırdım.

"Güzelim gelmiş!!"

"ÖMER! NEFES ALAMIYORUM!" Ömer'den kurtulup gülümsedim.

"Zeynep Hanım'dan kısa süreli izin aldım geri döneceğim. Sen iyi misin? Nasıl geçti yolculuk?"

"İyiyim, yolculukta iyiydi."

"Tamam bak ben şimdi gidiyorum bir şey olursa ara beni hemen gelirim. Yarın hemen başlayacak mısın?"

"Başlarım muhtemelen."

"Tamam güzelim hadi ben kaçıyorum." Ömer yanağımdan kocaman öpüp çıktı. Bende uyanmışken zil çalan karnımı doyurmalıydım. Dolapta bulduğum ilk şeyi yapmaya başladım. Ne olduğunu tahmin ediyorsunuzdur. Tabii ki makarna. Suyunu koyduğum makarna haşlanırken bir süre televizyon izlemeye koyuldum. Haşlanan makarnamı güzelce süzüp sosunu hazırladım ve afiyetle yemeye başladım. Ozan ne yapıyordu acaba?

Yemeğin üzerine uyumak adetim değildir ama yorgunluktan ölüyordum hemen odama geçip üzerimdeki tişörtü de çıkartıp atletle yatağıma geçtim.

"Defne.."

"Anne!"

"Defne.."

"Anne neredesin!" Bir anda yanımda beliren anneme sıkıca sarıldım.

"Anne! Seni çok özledim."

"Bende seni çok özledim yavrum."

"Anne bana çok kızdınız mı?"

"Neden kızalım yavrum, sevmek ayıp mı? Günah mı?"

"Siz bana kızmadınız mı?"

"Hayır kızım, o çocuk seni seviyor. Sende onu seviyorsan başka bir şeyin önemi var mı?"

"Ya sevdiklerim?"

"Sen yapman gerekeni bilirsin Defnem."

"Anne çok çaresizim."

"Çare seninle olmak istiyor yavrum. Onu geri çevirme,mutlu olmak seninde hakkın. Seni seven insanlar seni herşeyinle sevmeli,saygı duymalılar. Manevi yalnızlığı onlar değil sen anlayabilirsin. Sahip çık Defne, sıkı sıkı tut. Sen sevgiyi bulduysan sıkı sıkı sarıl ona. Tıpkı babanın bana sarıldığı gibi." Dedi annem tebessüm ederek. Sonra da silikleşmeye başladı.

Gözlerimi açtığımda gördüğüm rüyanın etkisiyle gözlerim doldu. Anneannem anlatırdı. Annemle babam da kavuşmak için çok uğraşmışlar. Çevrelerinden onay görmeleri çok zorlu olmuş. O zamanların kavgalı ailelerinden oldukları için Yusuf dedem annemi istememiş anne ve babamın ilişkisi de ortaya çıktığında kimse kabul etmemiş ta ki Emin dedem anneme saygı duymaya başlayana kadar o da anneannem sayesinde olmuş ve kavgalı olan aileler barışmışlar. Bir kadın isterse herşeyi yapabilir,anneannem dedemi yumuşatmasaydı dedem asla onları anlamazdı. Evet! Bir kadın isterse herşeyi yapar! Ve ben de yapacaktım!

Telefonumu alıp saate baktım saat gecenin üçüydü. Bu saatte kimseyle konuşamazdım. Kafamı yastığa koyup geri uyumaya çalıştım.

"Of! Olmuyor uyuyamıyorum." Telefonumu alıp Ozan'ın numarasına tıkladım. Çalıyor.. çalıyor.. çalıyor.. açmıyor.. bir daha aradım.. yine çalıyor..çalıyor..çalıyor..

"Ne var?" Uykudan uyandığı ne kadar belli.

"Ozan."

"Defne sen misin?" Sesi bir anda ciddileşti. Telaşlanmıştı belli ki.