Kahve Kokulu Kadın

Kahve Kokulu Kadın-28

BÖLÜM ŞARKISI; TURAN ŞAHİN-YA BEN ANLATAMADUM. (TAM DA OZAN'IN HALİNİ ANLATIYOR 😂) 

Ozan'ı hemen bir yerlere saklamaya çalıştım ama burada onu saklayabileceğim hiç bir yer yoktu.

"Sakın sesini çıkarma yemin ederim dedem bizi öldürür." Hemen kapıdan çıktığımda dedemin elinde gördüğüm tüfekle yutkundum.

"Defne? Kızım ne yapıyorsun sen burada."

"Uykum kaçtı dede veranda da otururken odunluktan ses geldi bende kalktım baktım kedi girmiş karanlıkta da önünü göremiyor zavallıcık onu çıkarmaya çalışırken gürültü oldu sanırım."

"Bana neden haber vermiyorsun kızım ya başka bir şey olsaydı da başına bir şey gelseydi."

"Olmaz dedeciğim korkma ben senin torununum, laz kızıyım." Dedem sessizce kahkaha atarak beni kolunun altına aldı.

"E haydi o zaman içeri."

"Yok! Yani dedeciğim ben o dağılan odunları toplayayım öyle geleyim."

"Gündüzler torbaya mı girdi kızım yarın yaparsın." Dedem bir de dediği şeyin üzerine odunluğun kilidini takınca gözlerimi kapattım.

Birlikte eve girip odalarımıza geçtiğimiz de Ozan'a mesaj atacaktım ki onun bana mesaj atmış olduğunu gördüm.

[Kimden: Kara Böcek; Bana da böyle yalanlar söyleyecek misin? Kara böcek girmiş deseydin keşke.] Yazdığı mesaj bana nedense çok komik gelmişti.

[Kime:Kara Böcek; Sabaha kadar oradasın, dedem kapıyı kilitledi. Tatlı rüyalar.]

[Kimden:Kara Böcek; Nasıl lan? Ölürüm ben burada gel çıkar beni buradan.]

[Kime:Kara Böcek; Kusura bakma daha fazla şüphe çekemem. Onu beni odunluğa çekmeden önce düşünseydin.]

[Kimden:Kara Böcek; Sen beni yine öyle öpeceksen yine çekerdim, yine çifteliyle vurulmayı göze alırdım.] Öpeceksem? Ben Ozan'ı öptüm değil mi? Lan! Biz ayrılmıştık! Haydaaa!

Ertesi sabah erkenden uyanıp bir sandviç hazırlayıp Ozan'ı odunluktan çıkarmayı planlıyordum ama planlarımda ki aksaklık benim öğleye yakın uyanmamdan kaynaklanıyordu. Anneannem kahvaltıyı hazırlamış beni uyandırmaya geliyordu.

"Bende seni uyandırmaya geliyordum kuzum. Deden dün uykunun kaçtığını söylediği için erkenden uyandırmadım seni hadi gel kahvaltını yap."

"Tamam anneneciğim elini yüzümü yıkıyayım geliyorum."

Kahvaltı da Ozan'ı odunluktan nasıl çıkaracağımı düşünüyordum. Eğer birisi görürse ben biterdim. Kahvaltı sofrasını kaldırıp anneannemi kontrol ettim. Dedem uyuyordu anneannem ise banyodaydı. Vakit bu vakitti, hızla evden çıktım odunluğun kapısını açtığımda içeride kimse yoktu.

"Ozan." Diye fısıldadım. Köşeden Ozan çıkınca korkuyla yerimden sıçradım. Saçlarına bulaşmış samanlar ve talaşlarla çok komik görünüyordu.

"Defne öldüm burada. Allah aşkına çıkar beni buradan."

"Onu buraya girmeden önce düşünecektin."

"Defne valla hiç trip çekecek durumda değilim bütün gece burada uyumaya çalıştım belimi hissetmiyorum."

"Tamam tamam ben çıkacağım buradan kapıyı açık bırakacağım sende bir 5-10 dakika sonra çık."

"Tamam da bana hiç bir şey getirmedin mi açlıktan ölebilirim."

"Ozan şaka mı yapıyorsun!"