The Badgirl

hoofdstuk 15

ik word wakker van een verrekt irritant geluid. nee... het is dit keer niet mijn wekker maar mijn moeder. "Kiki, Kiki, Kiki" gilt ze blij. ik maak een kreunend geluid en leg mijn kussen op mijn hoofd, maar dan trekt mijn vader het kussen van mijn hoofd af en kijkt me serieus aan. wauw... dit moet wel heel serieus zijn."wat is er?" vraag ik. "we hebben je vorige week ingeschreven om naar Spanje te gaan." zegt ze blij. ho stop.. wat zij ze. luister even dat jullie het weten, jullie weten nog niet mijn hele levensverhaal maar vroeger werkte mijn vader bij een ander bedrijf. en voor dat bedrijf moesten we naar Spanje verhuizen. "waarom?" vraag ik. "nou, omdat wij niet zo heel vaak thuis zijn." zegt mijn moeder. "oké" zucht ik. "maar in ieder geval ze zouden als het goed is vandaag een mailtje sturen naar jou mail." zegt mijn moeder blij. ik knik en probeer ze mijn kamer uit te werken. ik loop naar de badkamer en maak een knot in mijn haar, poets mijn tanden en doe mijn make-up op. dan loop ik naar mijn kast en pak een zwart hemdje, lichtgekleurde broek en een spijkerjasje. als ik klaar ben pak ik mijn boeken en doe ze in mijn tas, ook pak ik 5 roze spuitbussen.

na een heel apart ontbijt zit ik op school. om precies te zijn zit ik nu bij biologie. Wauw wat een saaie les zeg. ze heeft het over een of andere cellulose. Ondertussen moet ik de hele tijd denken aan dat Spaans ding. Ik wil alleen mee als Taylor ofzo meegaat. 

Na nog twee saaie lesuren zit ik op een bankje met Taylor. "hé Kiki, heb jij je trouwens ingeschreven om naar Spanje te gaan?" zegt Taylor tegen mij. ze heeft te veel energie zo te zien, want ze is heel hyper. "ja, mijn ouders." zeg ik tegen haar. "vandaag komen we het te weten." zegt ze nog vrolijker, waardoor ik begin te lachen.

als de bel gaat zeg ik doei tegen Taylor en wacht tot iedereen van het plein is. Als iedereen eindelijk van het schoolplein is ga ik opzoek naar de motor van Blake. Het is echt een groot schoolplein zonder leerlingen. Als ik eindelijk na mijn lange zoektocht de motor heb gevonden zet ik mijn tas op de grond en pak er de roze spuitbussen uit. Ik denk dat jullie al weten wat ik ga doen, maar het is gewoon leuk om te vertellen. ik pak de eerste spuitbus en ga er mee over het hoog glans zwart van zijn motor...

Nadat ik klaar ben met mijn kunstwerk gooi ik de spuitbussen in de prullenbak en loop snel naar binnen. Ik loop eerst naar de wc om mijn handen te wassen en loop dan naar het klaslokaal. Ooh shit... ik moet even een alibi hebben om weg te zijn geweest. Ik klop op de deur van het klaslokaal en loop naar binnen. De docent kijkt me streng aan. "En waar kom jij vandaan?" vraagt ze afkeurend. "van mijn moeder." zeg ik bot terug. "Niet zo'n grote mond." zegt ze streng. "Oke, ik heb net te horen gekregen dat mijn goudvis is overleden." zeg ik snel." goed gedaan hoor, nu gaan ze je zeker geloven. De juf kijkt me spottend aan, wat overigens wel te begrijpen is. "deze goudvis had ik al sinds mijn vijftiende en hij betekende veel voor mij, hij was namelijk mijn allerbeste vriend." zeg ik droevig. dan loop ik naar mijn plaats en pak mijn boeken uit mijn tas en doe ze open. 

als de les is afgelopen is het alweer pauze, ik heb gewoon lang gedaan over mijn kunstwerk. ik loop met Taylor het schoolplein op en zie Jason staan. "ik ben zo terug." zeg ik snel tegen haar terwijl ze al naar haar andere vrienden loopt. ik loop naar Jason toe en spring bij hem in de rug, waar hij van schrikt. "Haloa." zeg ik vrolijk."Heey." zegt Jason terug. "Wat is er?" vraagt hij nieuwsgierig. ik wijs naar de motor van Blake. Hij snapt niet wat hij moet zien. ik wijs nog een keer en dan ziet hij het, zijn ogen worden groot. "Kiki wat heb je gedaan?" zegt hij geschrokken. "wat denk je." zeg ik sarcastisch. ik ga van zijn rug af en ga voor hem staan. "hij heeft het nog steeds niet gezien." zeg ik lachend. "ik moet straks dan wel heel snel naar huis." zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. ja, ik had gewoon een knuffel nodig. ik bedoel zo raar is het toch niet om een jongen waarmee je bevriend bent een knuffel te geven. 

na school loop ik snel naar mijn motor. ik zie Blake er al aankomen met een of andere blondine. ik zet mijn helm op en rij snel weg. 

als ik thuis kom zit mijn moeder op de bank. hoezo is ze thuis? "heey schatje." zegt mijn moeder vrolijk. "uhmm.. hoi. hoezo ben je niet op je werk?" vraag ik. "omdat ik wil weten of je naar Spanje gaar of niet." zegt ze nog vrolijker terwijl ik zucht. ik ga naast haar zitten en ze pakt de iPad. ze opent het mailtje van school en ik ga hem lezen.

geachte ouders/verzorgers en leerlingen,

u heeft zich ingeschreven voor de reis naar Spanje. er hebben veel kinderen zich ingeschreven, dus ik de kans klein dat je niet mee kan. hieronder staan de kinderen die meegaan vermeld:

Amber Baker                                                          Katie Jones

Cane Hall                                                                 Kathrin Rea

Max Thompson                                                     Lily Craig

Blake Hill                                                                 Tess Kennedy

Mary White                                                              Robert Stevenson

Kate Ross                                                                Jasmin Marshall

Kiki Verhoeven                                                      Sid Bruce

Jason Miller                                                            Paul Fraser

als u bij deze gelukshebbers hoort dan zou ik blij zijn. aan het eind van de week vertrekken we met de bus naar het vliegveld. om 6:oo uur 's ochtends gaat de bus rijden dus wees er op tijd, het liefst een kwartier van tevoren. er komt nog een mail over het geld.

vriendelijke groet,

directeur Munro