The Badgirl

hoofdstuk 24

We lopen nu al een half uur door de stad heen en komen bij het zoveelste restaurantje aan. Jasmin vond niks goed, want ze wil bij een 5 sterren restaurant gaan eten.

"Oké, nou is het genoeg, we gaan gewoon hier zitten." Zeg ik uiteindelijk. Je ziet haar duidelijk schrikken. Ik kijk haar geïrriteerd aan waardoor ze knikt. "Nou, mooi zo." Zeg ik. Blake die nog de hele tijd niets heeft gezegd, kijkt ons geamuseerd aan. Ik steek mijn middelvinger op naar hem en ga zitten in een stoel. Jasmin en Blake komen ook aan de tafel zitten en daar zitten we dan...

Niemand zegt iets, echt niemand...
Dit is best wel akward. Héél akward.
Onze akwardness wordt onderbroken door een serveerster.
"Willen jullie drinken bestellen?" Vraagt de serveerster. "Ja graag voor mij een cola." Zeg ik. "Voor mij een water" zegt Jasmin. "En voor mij ook een cola." Zegt Blake. "Weten jullie ook al wat jullie willen bestellen?" Ik kijk snel in het menu, we zitten bij een restaurant waar niet zoveel op het menu staat, dus kies ik gewoon het gerecht waarvan ik zeker weet dat ik het lust. "Voor mij een hamburger alstublieft." Zeg ik met een glimlach. "Maak daar maar twee van." Zegt Blake. "Hoeveel vetten zitten er in jullie salade?" Vraagt Jasmin ineens. Wauw...
"Ik heb geen idee, maar als u het wilt kan ik het wel even na vragen." Zegt ze vriendelijk terug. "Ja gra..." "Nee hoeft niet, ze pakt gewoon een salade." Onderbreek ik Jasmin. Jasmin kijkt geïrriteerd mijn kant op, waarna ik mijn tong uitsteek. "Was dit alles?" Vraagt ze voor de zekerheid. "Ja, dankuwel." Zeg ik vriendelijk waarna ze wegloopt.
Ik kijk Jasmin raar aan. "Serieus?" Vraag haar. "Hoeveel vetten zitten er in een salade?" Praat ik haar na. Ze kijkt me boos aan. "Dat jij gewoon alles eet waar je nog dikker van wordt dan je nu al bent, wil niet zeggen dat ik het zelfde moet doen." Zegt ze kattig. Ik steek mijn middelvinger op. Ik bedoel, iedereen houd toch van eten?

Even later komt de serveerster aan met het eten en drinken, wat ze gelijk voor ons neerzet. Ik kijk kwijlend naar de hamburger, ik heb namelijk zo veel honger gekregen van die wandeltocht door de stad.

Ik begin te eten, en wanneer ik zie dat Jasmin naar me zit te kijken ga ik prop ik een groot deel van de hamburger in mijn mond en kijk erbij alsof ik al dagen niks heb gegeten, en met volle mond vraag ik aan haar of ze ook een stukje wil.

Ze kijkt me met grote ogen aan, ik glimlach naar haar met mijn nog volle mond en breng de hamburger naar haar gezicht toe. "ieewwl haal dat ding uit mijn gezicht. Ik grinnikte en ga dan verder met eten.

Blake heeft de hele tijd nog niks gezegd en zit rustig zijn eten op te eten. Ik voel gewoon dat hij naar me kijkt.
Op een gegeven moment heb ik er genoeg van. "Is er iets?" Vraag ik. Blake kijkt me grijnzend aan. "Nee." Zegt hij alleen maar. Ughh...

Als we lekker hebben gegeten lopen we richting het strand. We komen langs het ijstentje, die dus de lekkerste ijs had. Ik pak Blake en Jasmin plotseling bij de polsen en trek ze er mee naar toe. Ze kijken mij verschrikt aan, waarop ze een glimlach terug krijgen.

"Dit is het lekkerste ijs dat jullie ooit zullen proeven." Zeg ik. Ik loop naar de balie en bestel een bolletje amerena voor mij. "Wat willen jullie?" Vraag ik. "Voor mij net de minste calorieën." Zegt Jasmin. Ik rol met mijn ogen en kijk Blake aan. "Voor mij citroen." Ik haal mijn neus op. Persoonlijk houd ik niet zo van citroen, dus dat verklaart het. "Dus een citroen, een amerena en een...?" Vraagt die half. "Een chocolade." Zeg ik snel. "Oké komt eraan." Zegt de man.

"Voor wie is die chocolade?" Vraagt Jasmin. "Voor jou." Zeg ik met een grote dikke grijns op mijn gezicht. "Maar ik wilde iets met weinig calorieën." Zegt ze verdrietig. "Blake ze wil me vergiftigen." Zegt ze nep huilend.
Ik begin te lachen, "Best dan eet ik die wel op, voor mij geen probleem." Zeg ik blij. Blake trekt een pruillip op. "Maar dan wil ik die." Zegt hij zielig. "Wat jij wil, maar denk maar niet dat je het hele ijsje mag, je moet hem namelijk wel delen met mij." Zeg ik streng.

Blake knikt en ik krijg het ijsje in mijn handen geduwd.  "Blakie, ik kan mijn geld niet pakken, dus moet jij maar even betalen." Zeg ik grijnzend. Hij grijnst ook. "Is goed prinsesje." Zegt hij. En zo doe je dat mensen, nou hoef ik niet te betalen.

Net wanneer ik denk dat mijn plan gelukt is, pakt hij met zijn hand mijn telefoon, die in mijn kontzak zat. Ik kijk hem kwaad aan, terwijl hij zijn tong uitsteekt. Hij haalde het geld uit mijn hoesje en geeft het aan de man. Vervolgens stopt hij heel langzaam mijn telefoon weer terug ik mijn zak.

Nadat we hebben betaalt lopen we naar het strand toe om daar rustig ons ijsje op te eten. Ik heb mijn ijsje al op tegen de tijd dat we er zijn dus begin ik al aan het chocolade ijsje. Blake ziet dat ik al begonnen ben een schrokt zijn citroen ijsje snel naar binnen. Ik kijk hem grijnzend aan.

"Nou ben ik." Zegt Blake en pakt het ijsje uit mijn handen. Vervolgens begint hij te klikken aan het ijs. "Nu hoef ik het niet meer hoor, al jou bacteriën zitten over het ijsje." Zeg ik teleurgesteld. Hij grijnst nog meer een begint overdreven likken. Waarna hij vervolgens zegt. "Lekker toch."

Na dat we onze ijsjes op hadden liepen we naar het stuk strand waar het kampvuur zou worden gehouden. Ik had mijn schoenen al uit gedaan om lekker met mijn blote voeten het zand te kunnen voelen.

Na een kleine tien minuutjes lopen zijn we er. Iedereen is er al bijna. Ik zie Jason en Tess al staan en ren naar hun toe. "Eindelijk, ik heb jullie nog nooit zo erg gemist." Zeg ik opgelucht. Ik knuffel ze snel en kijk dan ook mee heen.

Eigenlijk hebben de leraren er best wel iets moois en knus van gemaakt. Ik vraag me af wat we allemaal zouden gaan doen.