Türkiye de yasanmis cin ve hayalet olaylari

Deprem ve Cinli Kız

     1999 yazı,16 Ağustos,.. Adapazarında dayımlardayız. Ev kalabalık ve bizim cinli dediğimiz akraba da orda,yine bir hocaya görünmek için Adapazarına gelmişti. Her zaman bir garip olurdu ama o akşam onu ilk kez sakin görmüştük. Normal biri gibiydi. Yüzü gülüyordu,bizimle konuşuyordu,biz de hocaya gitmek işe yaradı,sonunda iyileşti sanmıştık. Saf saf yattık o gece, sabah bir kısmımız karasudaydık, deli gibi yorulmuştuk. Çünkü deniz sıcacıktı ve bütün gün yüzmüştük. 

     Yattıktan bir iki saat sonra ben korkunç bir rüya görerek uyandım. Rüya çok kötüydü,hala bazı geceler benzerlerini görürüm. Gözümü açmıştım ve o cinli akraba başımda dikilmiş karşısındaki bir şeyle konuşuyor. Böyle havada asılı siyah bulut gibi bir şey, ben korkuyorum ama ne ağzımı açabiliyorum ne de kıpırdayabiliyorum karabasan gibi bir şey. 

     Arkada derinden zar zor seçebildiğim bir erkek sesi konuşuyordu.

- Bu akşam hiç biriniz kurtulamazsınız,kaçış yok,son geldi...falan gibi karman çorman şeyler. Cinli akraba ise inliyor,üzülüyor falan. 

     Sonra ben yataktan fırlayıp uyanıyorum. Annemi kaldırıp korktum dıyorum,kalkıp su içmeye gidiyoruz. Tabi gözüm yemiyor cinlinin olduğu odaya bakmaya hemen içip yatıyorum. Çarşafla kafamı kapatıyorum. 

     Bir dahaki kalkışımız cinlinin çığlıkları...bu sefer herkes kalkıyoro bağırışları hiç unutamam. O gece bağırmasaydı neler olurdu düşünmek bile istemiyorum. 

- Kalkın ölecez,bu ev bizi öldürecek,öldürecekler bizi....bunun gibi şeyler. Ama tema bu evde ölecez şeklinde bagırmaları. 

     Herkes huzursuz,cinli illa evden çıkmamızı söylüyor. Ev dediğimde 4 katlı apartman. Millete en sonunda bıkkınlık gelince dayımın ve bizim arabalara binip ananemle dedemin evine gidiyoruz. Orası tek katlı Sakarya merkezden 5-10 dakika mesafede mısır tarlalarının içinde mis gibi bir ev. 

     Biz çocuklar yer yataklarına çekyatlara yatırıldık uyutulduk hemen, büyükler ayaktaymış. Onlar depremin oluşunu,şehirden gelen kıyamet seslerini,yıkılan bina seslerini sonrasında çığlıkları...Havaya kalkan tozu görüp,kaosu yaşadılar. Biz anca sersem gibi bir o yana bir bu yana sallandık. Önemli olan depremi atlatmak değil,onu zaten onlarca kez okumussunuzdur .

      Ama o gece o cinli bizi,dayımın yıkılan apartmanından kurtardı. O 4 katlı apartman tost gibi oldu. ..20 kadar ceset çıktı o enkazdan,eğer o gece cinler ve cinli akraba tarafından uyarılmasaydık,enkazdan çıkan ceset sayısı en az 30 olurdu.