THE GAME {Fanfictie de squad} [UNDER EDITING]

1.13

P.O.V. LINK

'Kirsten? zou jij naar het huis van Nikki willen gaan en in de tweede la willen kijken? daar licht iets wat van Nikki voor Mij was. dat had ze verteld.' vraag ik aan Kirsten. 'natuurlijk wil ik dat doen, vooral voor jou en Nikki, jullie zijn zo cute samen' antwoord ze. 'Dankje' Kirsten loopt direct weg naar het huis van Nikki en ik loop naar het bos. ik ga op een bankje zitten en denk na over wat er allemaal is gebeurt de laatste tijd. het is teveel om op te noemen, ik weet zeker dat Jer nu aan het huilen is voor Inge. na een tijdje komt Kirsten het dingetje brengen. ze loopt daarna direct weg wat ik erg raar vind voor haar. het lijkt wel alsof ze haast heeft want ze rent een beetje. ik wil weten waarom ze haast heeft maar iets in mijn gedachten blokkeert dat. ik besluit om er maar niet verder over te gaan denken en ga anders zitten. ineens begint het te stormen en ik kruip ineen op het bankje. overal hoor ik geritsel van de bladeren en overal zie ik zwarte schimmen staan. ik ben bang. ik wil opstaan maar durf niet. de schimmen komen dichterbij. ik begin te huilen. alle frustratie huil ik eruit terwijl het stormt en er schimmen in het bos zijn. ik weet het, je moet nooit in het bos alleen lopen, het komt dan meestal niet goed. ik heb een erg raar gevoel. ik ben bang maar ook weer niet. ik mis mijn ouders en ik mis Jer en Nikki. de schimmen staan zowat naast mij en ik kijk op. het zijn die mannen die Nikki hebben mishandelt. een van die mannen sleurt mij het bankje af en een andere doet de deur van een busje open, ik stribbel niet tegen want ik weet dat er dan iets ergs kan gebeuren. ik zit in het busje. het is hier donker en stil. het busje hobbelt over de weg en ik knal met mijn hoofd tegen iet hards aan: 'auw, wat was dat?' 'MOND DICHT JONGEN!!..' ik ben direct weer stil..

**tijdje later**

het busje stopt, fijn. Ik werd al wagenziek, vooral omdat ik geen zin had in kots en ik deze mensen niet ken. Ik vind het maar eng wat er allemaal gebeurt. De laatste tijd gebeuren er al rare dingen. De deur wordt open gedaan en ze halen de doek van mijn hoofd af. Zo hè wat een licht. Ik krijg direct hoofdpijn. Ik word vastgepakt bij mijn armen en ze sleuren mij mee naar hetzelfde gebouw als eerst. Alleen doen ze nu een andere deur open. Ik word naar vinnen geduwd en zie meteen een jongen en een meisje zitten: 'wie zijn jullie?' 'Ik ben Amber en dit is Jeff.' 'Ik ben Michael maar noem me liever Link.' 'Leuk je te ontmoeten. Ik moet even een verhaal kwijt kan dat bij jou?' 'Ofcourse wat wil je zeggen?' 'Wij zitten hier nu een paar dagen maar er waren eerst ook een jongen en een meisje bij. Ze zijn nu al 6 uur weg en ik maak me zorgen, wat als ze dit ook bij ons gaan doen?' 'Waren dat Jeremy en Nikki?' 'Ja volgens mij wel' ik loop naar de bank en word erg misselijk. Ik bedenk me dat ik beter naar het toilet kan gaan, die is niet zo moeilijk te vinden het is de enige deur op de ingang na die hier in de kamer is. Bij de WC aangekomen kots ik mijn eten van vanochtend er weer uit. Mijn haren en kleren zijn nat en ik heb het koud. Ik loop weer terug baar de bank en maak me klein zodat ik het warm heb. Jeff ziet het en loopt naar me toe. 'Ik zou als ik jou was gaan liggen ik pak wel een deken uit het kastje dat er staat.' Ik knik en val bijna in slaap. Ik doe er alles aan ON wakker te blijven maar het lukt niet.

P.O.V. Nikki
Jeremy Inge en ik zijn alledrie wakker en Jer en ik mogen weer terug naar de kamer. Inge moet alleen nog daar blijven omdat niemand mag weten dat ze nog leeft. We worden weer naar onze kamer gebracht. Ik kan nog steeds niet goed op mijn benen staan dus tilt Jeremy mij op. We lopen de kamer binnen en lopen door naar de bank. 'Amber, zou jij Nikki willen overnemen ze is best wel zwaar en ik ben niet zo sterk.' 'Is goed ik zet haar wel in de stoel.' Ik hoor twee jongensstemmen en focus me op die stemmen. Ik hoor Jeff dat is duidelijk maar die andere, die kan ik niet achterhalen. De badkamer deur gaat open en ik zie Link staan. 'OMG LINK, IK MISTE JE' hij rent op me af en tilt me op. Hij zet ne op de bank neer en begint me te zoenen. Ik zoen terug.