THE GAME {Fanfictie de squad} [UNDER EDITING]

2.2

P.O.V. Nikki

Ik word wakker en meteen voel ik dat ik niet meer op de plek van net ben. Mijn hoofd dreunt en ik heb geen gevoel in mijn lichaam. Alhoewel, mijn voet doet echt heel erg veel pijn, en ik heb een stekende pijn in mijn ribben. Met mijn ogen nog dicht hoor ik de deur open gaan. Waar ben ik? Ik was toch overleden? Wat is er gebeurt? Was dit een grote droom? Ik word al snel uit mijn gedachten gehaald door een stem. "Nikki van Braam, ben je wakker?" Hoor ik een vrouw zeggen. Alleen ik denk niet dat het een vrouw is, meer een tienermeisje. ik probeer mij mond te bewegen om een geluid te produceren maar het lukt me niet. De vrouw ziet waarschijnlijk dat het niet lukt want ze zegt: "Oke Nikki, ik moest je vertellen dat je je geheugen terug moet krijgen, daarna kan je met je vrienden praten. Als het goed is heb je geheugenverlies. ik mag dit eigenlijk niet doen maar dit is een goedje waardoor je je geheugen nu nog terug kan krijgen en verder geen problemen meer hebt, maar dat vinden de hoofdmensen van het spel niet leuk. ik kan het je nu nog geven maar zeg er niets over. Knik een keer als je ermee akkoord gaat." ik knik een keer en voel de ogen van de vrouw in mijn zij prikken. Ze doet iets in een beker (ik heb mijn ogen in de tussentijd al open gekregen)  en geeft het aan mij. "Je moet dit drinken en daarna gaan slapen. Als het goed gaat moet het na een keer al werken. Als het goed gaat zal ik het ook aan de anderen proberen te geven." ik knik weer en pak het bekertje aan. ik drink iets en een bittere smaak valt al snel in mijn mond. Ik drink het hele bekertje leeg en begin al snel slaperig te worden. De vrouw kijkt mij aan met een gemene lach op haar gezicht en tranen in haar ogen van het lachen. Mijn hart monitor begint sneller te piepen en dan geeft het een hele lange hoge toon. Het laatste wat ik zie voordat het zwart is, is de vrouw die haar middelvinger opsteekt.

P.O.V. Tessa

Ik zit in mijn kantoor alle schermen te bekijken wat er in elke kamer aan het gebeuren is. Ik kan elke kamer bekijken door camera's behalve die van Jeremy, allebei de  Nikki's en Link. Hun hebben alleen een geluidsinstallatie. Ik zie dat alleen Pascall wakker is en door het geluidsysteem hoor ik ook dat Nikki wakker is geworden. ik probeer het gesprek af te luisteren dat in Nikki's kamer word gevoerd maar het gaat lastig door het zware geruis en het zachte praten. Ik hoor een paar dingen: "Drinken....slapen... een keer werken." Ik word bang voor wat er in die kamer aan het gebeuren is. Snel schakel ik over naar andere kamers en probeer de camera's in Nikki's kamer aan te krijgen. Als dat lukt zie ik dat een onbekende vrouw met een middelvinger staat te zwaaien en dat de ogen van Nikki dichtvallen. Haar hartmonitor piept nog een paar keer en dan volgt een hoge toon. "WILLEN MENEER KNOL EN BOS NAAR NIKKI'S KAMER TOE GAAN!" Schreeuw ik door de intercom. De vrouw in de kamer van Nikki kijkt bang om haar heen en rent naar een kast toe. Ze pakt een prikje en duwt die in Nikki's pols. Nikki kan nu zeker niet meer wakker worden. Ze ligt of in coma of ze is overleden. Waarschijnlijk het tweede omdat haar hartmonitor een platte lijn aangeeft. Ondertussen zijn de jongens bij haar kamer aangekomen en is de random vrouw gevlucht. Ik zie dat ze in de elektriciteitskast zit. Ik zie net voordat de schermen uitgaan dat ze de kabels er allemaal uit trekt en alles doormidden knipt. Alle hartmachines laten een hoge toon horen op eentje na. Pascall. Hij is al wakker. Ik ren snel mijn kantoor uit met mijn mobiel als zaklamp omdat alle lichten ook uit zijn en ga opzoek naar de deur van Pascall. Achter mij hoor ik zacht gehijg. Ik probeer zo stil mogelijk te zijn en verberg mijn zaklamp. Ik hoor een klik. nog een klik. en nog een. Alle deuren zitten op slot. Ik kan nergens meer heen en die vrouw zit bij ons. Er gaat een deur open die waarschijnlijk naar Pascall zijn kamer lijd. "Tessa? Ben jij dat?" Hoor ik Milan Knol zeggen. "Ja, waar ben jij?" "In Pascall zijn kamer. Melvin Bos zit daar ook en de vrouw is buitengesloten." "Oké ik kom er aan." Ik snel naar de deur van Pascall zijn kamer heen en doe de deur achter mij op slot. Iedereen doet zijn zaklamp aan en zet ze op de grond. "Uhm, Tessa?" "Ja?" "Ik denk dat we zijn opgesloten met die vrouw, kijk naar Pascall." Ik richt mijn ogen op Pascall zijn levenloze lichaam, iemand heeft zijn keel door gesneden. Ineens staat die vrouw achter mij. Een scherpe pijn gaat door mijn rug en alles word zwart.

A/N, 

Dit is nog niet het einde. Morgen komt het laatste deel online en zal ik dit boek afsluiten. baii.