27. Bölüm: "Gerçekler."

11.6K 756 240
                                    

"Sen hiçbir zaman iyi biri olmadın ki." Dedi Alp ellerini benden kurtarırken. Gözlerimi kapayıp kendi halime acımak istedim.

Her zaman yanlış anlaşılan biriydim ve kimsenin güvenini kazanamıyordum. Herkes benim aslında kim olduğumu bilmeyecekti.

Nasıl biri olduğum dışarıdan gözlemlenmişti şu ana kadar.

Kimse dahasını istemezdi.

"Yanılıyorsun." Dedim onun odadan çıkmasına izin vermeden. Dönüp bana baktı. Kaşlarını çatmış bana öylece bakarken sıkıldığı belliydi. "Ben seni kandırmadım. Tüm o şeyler..." Ne diyeceğimi bilemedim ve sustum. Tüm o yaşanılanları şey olarak adlandırmak kalbimin burkulmasına sebep olmuştu. "Gerçekti."

Bana geri dönmesini ve bana inanmasını beklemiyordum. Ama en azından kendimi ona açmak iyi olabilirdi. O böyle düşünmüyordu anlaşılan ki, alayla güldü ve odadan çıkmadan önce, "Sana inanmıyorum." Dedi.

-

Laden'den

Odada tek başıma olmam beni korkutmazdı veya germezdi. Ama şuan, birkaç saat önce tacize uğramam bana yardımcı olmadığı gibi odada korkudan paranoyak gibi davranmama neden oluyordu. Ufak bir tıkırtı duyduğumu düşünüp etrafıma bakınmam kaçıncı defa olmuştu, sayamamıştım bile.

Kapı tıklatıldı. Kaşlarımı çatarak yatağın içinde kapıya doğru gözlerimi dikmişken, "Kim o?" Diye sordum yerimden kalkmadan.

"Benim... Sarp."

Onun burada ne işi olduğunu merak ettim. Buraya geldiğimizden beri yüzünü görmemiştim. Şimdi kapının önünde benim ona kapıyı açmamı bekliyordu.

Ayağa kalkıp kapının önünde durdum ve önüme dökülen saçlarımı geriye attım.

Ne diyeceğini merak ederken sabırsız bir şekilde kapıyı açtığımda önce beni süzdü. Sonra arkama, odanın içine baktı.

"Yalnız mısın?" Diye sordu.

Kafamı salladım.

"Girebilir miyim?" Diye sordu tereddüt ederek.

Kapıyı onun için daha fazla açarken yüzündeki düşünceli ifade gözlerimden kaçmamıştı.

Yatağa oturdu. Yanına geçtim ve karşımdaki duvara diktim gözlerimi.

Odada bir saat olsaydı eğer, saatin tik tak sesini duyabilirdik eminim ki.

"Bir şey mi söylemek istiyorsun?" Diye sordum sonunda. Odaya girdiğinden beri nefes sesinden başka bir şey duymamıştım çünkü.

Kayıp DudaklarWhere stories live. Discover now