Kayıp Dudaklar

33. Bölüm: "Ateş."

Sürpriz!

-

Boş sokakta yankı yapan nefes seslerim korktuğumun bir göstergesiydi. Önümdeki adam da bunu anlamıştı büyük ihtimalle. Hala kıpırdamadan önümde dururken yutkundum.

Bunu yapmamalıydım. Oturduğum yerden sırf merak için kalkmıştım belki, belki de saçma bir paranoya yüzünden.

Ama şimdi daha net anlıyordum. Bunu yapmam akıl işi değildi. Neyime güvenerek bilmediğim bana şüpheli gelen bir adamın peşine düşmüştüm ki?

Adamın derin bir nefes çektiğini duydum içine. Yumruk haline gelmiş ellerine gözüm takıldığında kaşlarım çoktan çatılmıştı bile.

Kötü biri olmaması için dua ederken dönmek için hamle yaptığını gördüm ve korkuyla arkamı dönüp koşmaya başladım. Boş sokakta evime doğru koşabildiğim kadar hızla koşarken arkamı dönüp geride bıraktığım adama bakamadım bile. Arkamdan geliyor muydu yoksa benim gibi korkak bir kızı boşverip başkaları için yoluna devam mı etmişti bilmiyordum. Bunu öğrenmek için bile arkamı dönüp bakmadım.

Şişen dalağım koşmama mani olmamıştı. Evime, apartmanın önüne ulaştığımda beklemeden içeri girdim ve ancak o zaman baktım arkama.

Kimse yoktu.

Arkamdan koşabileceğini düşündüğüm adam gözükmüyordu.

Boş bir kuruntu muydu yaptığım diye düşünüp kendime kızdım. Ama suç benim değildi. Daha bir gün önce yaşamış olduğum olay beni böyle paranoyak yapmıştı.

Derin bir nefes çektim içime. Rahatlamıştım. Ama hala içimde ufak bir merak vardı.

O öylesine biri miydi?

-

Anahtarın çevrilme sesini duyduğumda yatağıma biraz daha gömüldüm. Annemler gelmişti. Ve yine içime büyük bir huzursuzluk çökmüştü.

Onlarla kavga etmek veya karşılıklı somurtmak istemiyordum. Artık eskisi gibi meyve saatlerinde sohbet etmek, dertlerim olduğunda anneme rahatça anlatmak istiyordum.

Ama geçen bu kadar zamandan sonra yeniden nasıl eskisi gibi olabileceğimizi bilmiyordum.

"Laden?" Diye bir mırıltı duydum. "Uyuyor musun?"

Kapalı duran gözlerim annemin sorusu üzerine titreşerek açıldı.

"Hayır." Diye cevap verdim sessizce. "Hoşgeldiniz."

Gülümsedi. "Sen de hoşgeldin. İçeride seni bekleyen biri var." Dediğinde merakla doğruldum yerimde ve, "Kimmiş?" Diye sordum.