★ Giving Up My Love For Park Jimin || Jimin [Bts]

[31.]

Napatigil ako sa sinabi niya. Tama ba ang narinig ko? Ayaw niya akong makita? Oo masakit, masakit masabihan ng ganyan.. pero hindi pa din enough reason para umalis ako.

"Siya ba ang pupuntahan mo?" Tanong ko na lang sa kanya. Kumunot ang noo niya at sinamaan niya ako ng tingin.

"Bakit ba nakikialam ka Mrs. Park?" Inis na tanong niya sa akin. Lumunok ako, oo nga naman, bakit ba ako nakikialam hindi ba? May sarili akong buhay na pwede kong pagkaabalahan.. Pero hindi naman masama ang magmalasakit hindi ba?

"Just asking."

"Just asking? Bumalik ka na lang dun sa asawa mo." Sabi niya sabay iwas ng tingin. Napataas ako ng kilay sa kanya, ano bang problema niya? Bakit ba ganito niya ako pakitunguhan? Oo alam kong kasi kamukha ko si Diana, pero is that enough reason para tratuhin niya ako ng ganito? Hindi pa din ba siya makaget over sa pang iiwan namin sa kanila ni Jimin?

"Ewan ko sa'yo V. Hindi kita maintindihan eh, pero para sa'yo, para dyan sa nararamdaman mo, willing naman akong tulungan kang makamove on sa kanya eh, para sa tuwing nakikita mo 'tong pagmumukhang 'to, hindi mo na siya maaalala sa akin. At saka galit ka pa din ba dahil sa ginawa namin ni Jimin? Well I'm sorry." Inis na sabi ko sa kanya.

Tumingin lang sa akin si V at saka muling umiwas.

"Please? Huwag mo ng isumbat sa akin 'yan." Sabi niya, umiling na lang ako, ano bang problema niya? Hindi ko siya maintindihan eh.
Napakamot na lang ako sa ulo at tinaasan siya ng kilay. Kung hindi ko lang siya boss, kanina ko pa siya sinapak. Walang pakundangan ang isang to.

"Saan kayo nakatira? Idadala na lang kita dun, kahit huwag ka na munang pumasok." Sabi niya pero umiling lang ako, ano siya sinuswerte?

"No, I'm going with you no matter what." Nasapo niya ang noo niya at tiningnan ako ng masama.

"Ang kulit mo din ano?" Sabi niya, halata sa tono ng boses niya na parang sumusuko na siya at isasama na niya ako sa pupuntahan niya.

"Hindi ka naman mamamatay kung sasama ako 'diba?" Nakangiting tanong ko sa kanya. As usual sinamaan niya lang ako ng tingin, but instead na mainis ako sa paraan ng pagtrato niya sa akin, natawa na lang ako.

Feeling ko kasi nanalo ako sa isang lotto. Sheet of paper lang, ang oa ko talaga.

While on our way, biglang tumunog ang cellphone ko, and it was Jimin who's calling. Biglang uminit ang pisnge ko ng makita ang pangalan niyang nakaregister sa phone ko..

Agad ko naman iyon sinagot.

"Hello?"

[Nasaan ka? Andito ako ngayon sa office niyo, umalis ka daw?]

Bigla naman akong kinabahan sa tanong niya at pasimpleng sumulyap sa katabi ko.. si V. Kapag sinabi ko kayang kasama ko siya, magagalit siya?

"I'm with V." Pag aamin ko. Napatingin naman sa akin si V.

[What?! Wait? Where are you going?] Halos masira ang eardrums ko sa sigaw niya. Nakakaasar, hindi uso ang sumigaw sa cellphone, nakakasira ng eardrums.

"Wait kumalma ka lang.. pupunta lang kami sa sementeryo, we are going to visit Diana's grave." Pagpapaliwanag ko sa kanya.

Kahit hindi ko siya nakikita, pakiramdam ko halos maglupasay na siya sa sahig sa kadahilanan na kasama ko si Jimin. Feeling ko tuloy ang sama sama kong tao kasi nasisiyahan ako sa inaakto ni Jimin.

[Wait! I'm coming with you! Hindi pwedeng kayo lang.] Sabi niya at walang sabi sabi na binaba ang tawag. Napataas kilay na lang ako at itinago ang cellphone sa bag ko.

"What did your husband told you?"
Walang emosyong tanong niya.

"He's going with us." Nanlaki ang mata niya at sinamaan ulit ako ng tingin.

"What the hell?! Tapos isasama mo pa siya? Tsk.. I want to be alone, then the two of you will come with me? Hindi ka na lang sana sumama."

Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. Wow nakaka offend naman 'yun, ayaw niya ba nun? May magko-comfort sa kanya? Hindi naman namin siya huhusgahan eh.. Hindi namin siya i-jajudge, sasamahan namin siya for comfort.

"Huwag ka ng magalit, bumabawi na nga ako sa'yo eh."

"Bumabawi? Do you think I'm going to forgive you? Sa tingin mo papalagpasin ko 'yun?" Inis na sabi niya sa akin. Inis din akong napakamot sa ulo, ano bang gusto niyang gawin ko para maging okay kami? Hindi ko naman kayang ibalik ang nakaraan para napigilan ko si Jimin noon.

"Eh anong gusto mo? Ano 'yun hahayaan ko na lang na may sama ka ng loob sa akin?"

Tinaasan niya ako ng kilay. What the hell lang, alam ko na kung anong isasagot nito. Bababa na lang ako. I give up! Kung may sama siya ng loob sa akin, edi go! Kung ayaw niyang makamove on, wala na akong pake! Aish.. ewan ko sa kanya.

Bababa na sana ako ng biglang may pumasok sa passenger seat. Nanlaki ang mata ko ng makitang siya ang pumasok.

"Jimin?"

Then lumingon siya sa amin.

"Yup?"

"How did you know we're here?" Takang tanong ko sa kanya. Ngumisi lang siya sa amin.

"I'm sorry, matalas lang talaga mata ko pagdating sa'yo."

Heto na namang pakiramdam, butterflies on my stomach, pero kahit na kilig na kilig ako, pinigilan ko pa din kasi nakatingin sa amin si V.

"Okay." 'Yun na lamang ang nasabi ko.

◆◆◆

Nang makarating kami sa sementeryo, pinauna naming maglakad si V sa amin at nasa likuran kami ni Jimin, sabay na naglalakad.

"Bakit niyo pupuntahan si Diana?" Bulong na tanong sa akin ni Jimin para hindi marinig ni V.

"Because he wants to visit her and I voluntarily to come with him, at dahil may atraso pa ako sa kanya, I decided I wanted to compensate him by helping him to finally moved on. It's his turn now to be happy right?"

Tumango si Jimin na para bang sumasang ayon siya but I can still see a little bit of disagreement in his face.

"What's with the face Jimin Park? Are you going to tell me again that you don't want to get jealous?" I asked him sarcastically, instead of him getting mad, he just gave me a naughty smirked that made my whole body melt.

Gosh, that was sexy...

"Why would I? I know that you ONLY love me, only me, and no one can ever take me away my place even him." He gazed at V who was currently walking. I just smiled at him.

"Alam mo naman na pala, then you shouldn't be jealous okay?"

◈●◈●◈●◈

End of chapter