Tehlikelisin,tehlikedesin
Seni korumamız gerek
Yapma
Yapmamalısın
Şuna bir son ver artık.
Hayal kurma, bu seni daha çok yıpratır .
Kendi odan dışında başka bir yerde güçlerini kullanma.
Kan iç ! Kokunu ele veriyorsun
"Bıktım "
"Bıkma , başka çare yo...
"Gabriel ? " dedim soru sorarca. Birşey demeyip başını salladı . İnanamıyorum . Bulduk . Daha doğrusu o bizi buldu . "Bir haftadır seni arıyoruz . " dedim yanına yaklaşırken .
" Bu koca lanetli ormanda tek beni aramak için mi geldiniz ? " başımızı salladık hepimiz .
" Ah çocuklar siz ciddi misiniz ? Burası lanetli bu ormana gelmek isteyen tek deli sizlersiniz galiba . "
" Arkadaşımız için geldik Gabriel . " dedi Dylan öne çıkarak .
" Ah tanrım Dylan bu sen misin ? " dedi Gabriel gözleriyle Dylanın her yerini süzdü .
" Evet benim yaşlı moruk . " dedi Dylan ve Gabriele sarıldı . Ayrılınca Dylan bizi tek tek gösterip isimlerimizi söyledi .
" İzebella , Teressa ,Alvin , Tyler . " dedi .
" Memnun oldum çocuklar da keşke olmasaydım . Ne işiniz var sizin burada . " dedi sitem edercesine.
" Arkadaşımız Thomas kötü ruh tarafından ele geçirildi . Onu çıkarabilecek olan tek siz varmışsınız . "
" Yüzyıllardır görülmeyen birşey bu nasıl olabilir ? Bu çok kötü bir büyü en kötü büyülerdendir . Yapılması çok zor . " dedi şaşkınlığını dile döküyordu.
" Evet bu yüzden yardıma ihtiyacımız var Gabriel . " dedi Dylan . Teressa ve Alvine baktığımda onlar da şaşkına çevrilmişti . Onlar da olayı daha yeni duruyordu . Teressanın yerle göğü inlettiği mevzu işte buydu . Bi anda söyleyince ikiside otomatik olarak şaşırmışlardı.
" Hadi gelin çocuklar . " Dedi Gabriel ve onu takip etmemiz için işaret yaptı . Bizde yaptığı harekete uyup onu takip ettik . Ben Dylanın kolunun altına girerken Gabriel bize kaçamak bir bakış attı ve gülümseyip önüne döndü .
" Aramızda bir melez ha hemde özel güçleride var . Bu gerçekten doğaya aykırı . Çok şanslısın İzebella . " dedi Gabriel . Ben ise gülümsemekle yetindim . Ben o uçurumdayken melez yüzüm yoktu . Ondan sonra da melez yüzümü ortaya çıkardığımı hatırlamıyorum . Bunu nasıl bile bilir ki ? Acaba biz kavga ederken bizi mi izliyordu ? Bu çok garip bir histi . Onu bulmuştuk ama yine içim kötüydü . Ya kabul etmezse ? Bu bütün çaba boşa gidicekti . Ve bu en son istediğim şey . Bütün düşüncelerimden kurtaran beni Dylanın başıma kondurduğu sıcak öpücüğüydü.
" Gabriel neden burada kaldığını öğrenebilir miyim ? Sonuçta dışarı çıkabilme şansın var . " diye sordu Teressa .
" Hepsini konuşacağız çocuklar merak etmeyin yaklaşmak üzereyiz . " Dediğinde . " Nereye ? " diye sordum .
" Benim yaşadığım yere . " dedi kısaca . Yaklaşık yarım saat bir yürüyüşün ardından en sonunda Gabrielin evi görüş açımıza girmişti . Evin etrafı bitkilerle kaplıydı ve adeta bir ağaç ev misaliydi . Gayet güzel duruyordu . Eğer bu ev bu ormanda olmasa ben bile rahatlıkla kalabilirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
