"İyileşecek değil mi ? "

1.4K 92 16
                                    

*Thomasın Ağzından*

*Thomasın Ağzından*

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Düşünüyorum . Nasıl bir anda böyle bir kaosun içine düştüğümüzü ? Bir olayı idrak edene kadar başka bir olay karşımıza beliriveriyordu. Bir sis dumanın içinde yürür gibi sonunu göremediğimiz bir yolda yürüyoruz . Ama bunların hepsinin başladığı noktayı çok iyi biliyordum . Kendime hâkim olamadığım zarar gördüğüm zarar verdiğim o zamandı . Arkadaşlarım , dostlarım , kardeşlerim onlara bu kelimeler bile yetersiz kalır . Onlar olmasaydı belki hâlâ aynı kişilikte.... iyiki onlar yanım da ama farkettirmesekte hepinizin canı yanıyor . Ama şuan tek düşünmem gereken kişinin Bella olması kadar önemli bir şey yoktu . Çünkü şuan değer verdiğim bir insanın canı olduğundan kat be kat daha fazla yanıyordu . Onun sevdiğinin o hâlini gördükten sonra sakin olmam beklenemez . Şuan ise istikametimizi bilmeden öylesine duruyordum . Jensenı evden uzak tutmam gerekiyordu . "Nereye gidiyoruz ki ? " Dedi Jensen derin bir sessizliğin içinde .

"Hiç öylesine dolaşıyoruz . " Dedim .

"Diğerleri neden yoklar ,ormandan da acele ile çıktık bir sorun var belli . "Dedi .

"Görüşmeyeli aklın biraz çalışmaya başlamış pika . "Dedim ortamı yatıştırmaya çalışarak .

"Bana pika dedin en son ne zaman bu kelimeyi kullanmıştın hatırlamıyorum . "Dedi .

"Pika mı dedim ? Kendi kendine şeyler uydurma Jensen . "Dedim .

"Ben öyle düşünmüyorum ama neyse ."dedi . Yarım saattir onu oradan oraya gezdiriyordum . Çocuklara ne oldu çok merak ediyorum . Kral ve kraliçe yanımıza ulaşmadan hemen Jensenı alıp çıkmıştım . Şimdi eğer Jensen eve giderse Bellanın durumunu Alexi fark edince ona nasıl bir yalan söyleyeceğimi düşünüyordum ama bir şey bulamıyordum . Bununla ilgili nasıl bir yalan söyleyebilirim ki ? Kilit altında tutulan Alex ve kalbine kazık yiyen Bella için nasıl bir bahane üretebilirim . Bu imkansız .

"Beni nasıl buldun ? "Dedim . Ona hiç bunu sormamıştım ,hep düşünmüştüm ama sormak hiç aklıma gelmemişti . O benim bu hayata atılmadan önce en değerlimdi . Onu zaten bu yüzden bırakmıştım en değerlim olduğu için ...

"Kolay olmadı . Bu yüzden bir şey öğrenmeden bir yere gitmek istemiyorum . Bende burda sizinle kalmaya meraklı değilim . "Dedi. Sustum bir şey demedim . "Ne zaman anlatacaksın ? " Dedi .

"Zamanı gelince . " Dedim .

"O zaman ne zaman gelecek merak konusu . "Dedi.

"Jensen! " Dedim .

"Ne abi ne ?! Sen abimsin , ne olursa olsun abimsin ! Ne kadar değişmiş olsanda abimsin . Bizden ayrılmanın nedenini öğrenmeden hiç bir yere gitmek istemiyorum ama sonsuza kadar da sizin yanınızda yaşayamam . " Dedi .

"Merak etme bu gidişle kısa sürede öğreneceksin . "Diye mırıldandım .

O sırada telefon çaldı . Çocuklardan olabileceğini düşünüp bakmadan açtım ." Thomas . "Dedi bir kadın sesi .

UYUMSUZ PRENSES(Düzenleniyor  )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin